ఒక అడవిలో కుమతి, సుమతి అనే రెండు ఉడతలు ఉండేవి. కుమతి బుద్ధి వంకర. ఏరోజుసంపాదించుకున్న ఆహారాన్ని ఆరోజే తినేస్తుంది. రేపటికి ఏమీ దాచుకునేదికాదు.
పోనీ మిగిలింది ఆకలిగా ఉన్న ప్రాణులకు పెడుతుందా! అంటే అదీ లేదు. వృథా చేస్తుంది. కుమతికి అసూయా ఎక్కువే. తన ఎదురుగా ఎవరినైనా మెచ్చుకున్నా, గొప్పగా చెప్పుకున్నా సహించేది కాదు.
ఇందుకు పూర్తి విరుద్ధం సుమతి. చాలా పొదుపరి. తాను తెచ్చుకున్న ఆహారంలో చాలినంత తిని మిగిలింది దాచేది. ఆకలితో ఉన్న ప్రాణులకు పెట్టేది.
సుమతి మంచితనాన్ని ఇతర జంతువులన్నీ గొప్పగా చెప్పుకునేవి. అది విని కుమతి అసూయతో రగిలిపోయేది. సుమతిని అవమానించాలని ఓ పథకం వేసింది.
ఓ రోజు సుమతి దగ్గరికెళ్లి ఈ రోజు నాకు చాలా ఆహారం దొరికింది. అందుకే ఈ పూట మా ఇంటికి రా. కలిసి తిందాం. నువ్వు నా ఆతిథ్యం స్వీకరించాలి' అని బతిమాలింది కుమతి.
సుమతి సరేనని కుమతి స్థావరానికి వెళ్లింది. కుమతి నవ్వుతూ ఆహ్వానించి, కూర్చోబెట్టి కుళ్లిపోయిన పళ్లు పెట్టి 'తినకపోతే నన్ను అవమానించినట్టే' అంది వినయంగా.
సుమతి చేసేది లేక అతి కష్టం మీద వాటిని తింది. తర్వాత సెలవు తీసుకుని తనింటికి వెళ్లిపోయింది.
సుమతిని బాగా అవమానించానని పొంగిపోయింది కుమతి. కొన్ని రోజుల తర్వాత సుమతి తన పుట్టిన రోజు విందుకు ఆహ్వానించింది. గతంలో తాను చేసిన అవమానానికి ప్రతీకారం తీర్చుకోవడానికే ఈరోజు పిలుస్తోందని అనుకుంది కుమతి.
కుమతి వెళ్లగానే నవ్వుతూ ఆహ్వానించి కూర్చోబెట్టింది సుమతి. మేలురకపు తాజా పండ్లను ముందుంచింది. వాటిని చూడగానే ఆశ్చర్యపోయింది కుమతి. సుమతి మంచి మనసు గ్రహించింది. రుచిగా ఉన్న ఆ పళ్లను ఒక్కటి కూడా మిగల్చకుండా తినేసి, తృప్తిగా తేన్చింది. 'మిత్రమా! నీకు పనికిరాని ఆహారాన్ని పెట్టి నా వక్రబుద్ధిని చూపించాను. కానీ.. అదేమీ పట్టించుకోకుండా ఈ రోజు ఇంత ప్రేమాభిమానాలు చూపించావు. సిగ్గుతో నాకు మాటలు రావడం లేదు. క్షమించు... ఇక నుంచీ నా పద్ధతి మార్చుకుంటాను' అని పశ్చాత్తాపపడింది కుమతి.
స్నేహితుల మధ్య క్షమాపణలేంటి మిత్రమా. నువ్వు మారావు. నాకదే సంతోషం' అంది ప్రేమగా సుమతి. అప్పటి నుంచీ కుమతి కూడా సుమతి బాటలో నడుస్తూ అందరికీ సాయపడుతూ మంచిపేరుతెచ్చుకుంది.
Authorization