Authorization
Mon Jan 19, 2015 06:51 pm
కొంచెం కొంచెంగా అలవాటు పడ్డాక
ఇప్పుడు మరణం నీడైంది
నిబ్బరం జారిపోయిన కొద్దీ
అనుమానం ఆరోప్రాణమయింది
మరణం కంటే
మరణ భయం బరువైంది
వెచ్చని విశ్వాసానికి దూరమైన కొద్దీ
జారవిడుచుకున్న అగాధంలో
అంతుచిక్కని వెతుకులాట
బతుకుని ప్రేమిస్తున్నందుకే
ఒకానొక
అనాయాసపు ఆలింగనం కోసం తపన
శ్వాసనీ ధ్యాసనీ ఏకత్రితంచేసి
ప్రాణాయామాలు సంధించే సాధన
దేహమోహాల్ని ఒలిచి
నియంత్రిత నిశ్చయమైన నిరీక్షణ
తెల్లారితే కంటిపాపల మీద
వార్తలు శవాల్ని పూస్తాయి
రెప్పలు భుజాల మీద పాడెలను మోస్తాయి
గుండె చుట్టూ మత్యు పరిమళం
మోసే భుజాలు రాక
వాహన వశమైన పార్థివదేహాలు.
ఆప్తుల కన్నీళ్ల వెనక
తరలి పోవలసిన తెప్పలు
తగలబడుతున్న అనాధ యానాలు
ఊరూరా హరిశ్చంద్ర ఘాట్ లలో
చంద్రమతి మాంగల్యం కనిపించదు
కనిపెంచిన శోకాలు
నల్ల పూసల సౌరులూ
అధికార ముద్రలూ
అసహజ నిద్రలూ
వసివాడిన పసి పువ్వులు
తాళం కప్పల్లో ముఖం దాచుకున్న
ఏలికలు
ముక్కు మూసుకొని
చేతులు కడిగేసుకుంటున్న తీరికలు
అయోమయంలో ఆక్రమణ దాహాలు
ఆకలిని రోడ్డెక్కించిన
ఆర్థిక స్వావలంబన ప్రవచనాలు.
ప్రజలకుమాత్రమే జాగ్రత్తలు చెబుతూ
ప్రాణాలకు హామీ ఇవ్వలేని
ప్రయోజకత్వాలుజి
రాని దేవుడికి రాజ్యం అప్పగిస్తూ
ఉన్న మనుషులను
కాటికి సాగదోలుతున్న నిర్వాకాలు.
- వఝల శివకుమార్
9441883210