Authorization
Mon Jan 19, 2015 06:51 pm
నేనిప్పుడు
విశ్వామంతా వ్యాపించిన
ప్రేమాన్విత స్వరూపాన్ని
నీలాకాశాన్ని
నన్నావరించిన
మాయావరణాలనూ
మంచుతెరల్లా కరిగించుకున్న మానవిని..!
నేనిప్పుడు
కనబడని గోడల కతీతమైన
భావసౌందర్యాన్ని పులుముకున్న
పుడమితల్లిని
నేనో విశ్వమానవిని
ఎగుడు దిగుడు ఉన్నతాలని
అధిగమించిన వెన్నెలదారిని
నా తలపోతిప్పిడు
సర్వవ్యాప్త సాటిజీవులే
చీమా పామూ గోవూ గోదా పిట్టా పుట్టా
సమస్త సష్టీ నా దష్టికమూల్యమే..!
నాకిప్పుడు
లోయలూ శిఖరాలూ
మైదానాలూ ఎడారులన్నా
తేడా లేదనిపిస్తోంది.
మోహం..ద్వేషం..క్రోధం..లోభం లాభం
పరిత్యజించిన మామూలు మనిషిని
యెప్పుడారిపోతామో తెలియని
గాలిదీపాలకెందుకో ఆరాటం
వస్తే వచ్చావుగానీ..ఓ కనబడని శతవా
కళ్ళుతెరిపించావే..!
కాసిన్ని వెలుగు రవ్వలని నా తొవ్వంతా
వెదజల్లుతూ..
అడుగు కదుపుతున్నా..
రేపెప్పటికైనా అంకురించి..
అవనినిండా ఫలించాలనే..!!
- నాంపల్లి సుజాత,
9848059893