Authorization
Mon Jan 19, 2015 06:51 pm
ఏడుస్తుంది. పరిపరివిధాల పోతుంది. అక్కడక్కడా తళుక్కుమనే వెటకారాలు.కోనసీమ కొబ్బరాకులాంటి వ్యంగ్యం. గోదావరి మలుపులువంటి కధనాత్మ గుణాలు, బ్రాహ్మల భాష. వారి భోజనం. అల్లం పచ్చళ్ళు. శ్రావన మాసాలు. మడికట్టు వంటలు. ఆవకాయ గాటు వాసనాలు ఇవన్నీ కలగలిసిన బ్రాహ్మణ సమాజపు ఆచారాలవాట్లును లైఫ్ని రికార్డ్ చేశారు కథకుడు.
చాలాచోట్ల చాలా కథల్లో అవసరార్థం కవితాత్మక వ్యక్తీకరణలు చూస్తాం మనమీ కథల్లో. వేసవికాలం ఉరగాయాలు కోలాహలం కథలో వేసవికాలం కారం దంచుతున్న స్త్రీల ముఖాల మీద చెట్ల సందుల్లోంచి సూర్యకిరణాలు పడి స్త్రీల ముఖాలు చిత్రమైన కాంతితో వెలిగిపోయేవి. ఆ దృశ్యాన్ని వర్ణిస్తూ.. అది సూర్యుడు చెట్టు
మీనుంచి రాసుకున్న కవిత్వంలా ఉంది అంటాడు.మరో కథలో చిట్టెమ్మ జుట్టుని వర్ణిస్తూ.. బోర్లించిన గిన్నెమీద వెండి తీగల్లా మెరిసిపోయే తెల్ల వెంట్రుకలు అంటాడు.శ్రావణమాసం కథలో అగ్రహారపు ఆడపిల్లలు వెన్నెలలోనే కాదు. శ్రావణమాసం సాయం సంధ్య గోధూలి వేళల్లో తిరుగాడే అందమైన అక్షరాలు అని చెప్తాడు. ఇటువంటివి ఎన్నో మరెన్నో కధలనిండా.ఈ జ్ఞాపక కథలు మనకూ జ్ఞాపకంగా మిగిలిపోయేవే. పాఠనానుభవనంతరం మనాత్మ సైతం గతంలోకి జారుకోక మానదు. కాలం కళ్ళలో చూపువెల్తూరు మోసుకొని కాంతి వంతంగా నిలబడగల కధలు కేరాఫ్ కుచిమంచి అగ్రహారం కధలు.
అగ్రహారం టోపోగ్రఫీని, ఫిలిసొఫీని, సైకాలజీని, డైలెక్ట్ని, కల్చర్ని, ఆర్థోడాక్స్ ఫామిలీ స్ట్రక్చర్ని, ఎంతో సృజనాత్మకంగా భావణాత్మకంగా చిత్రించిన కధలు. పారదర్శిక గుణాన్ని కలిగి ఎటువంటి పాఠకుడినయినా చదివించిగలిగే సాహిత్యపు గుణాల్ని కలిగున్న కథలు.తప్పక చదవండి.తప్పుకోకుండా చదివించండి.