Authorization
Mon Jan 19, 2015 06:51 pm
ప్రయాణమంటే నాకు ప్రాణం
కిటికీ పక్క సీట్లోంచి..
ప్రకృతిలోకి ప్రవహించొచ్చని
ఈ రోజు విమానంలో కిటికీ దొరికింది..
చికాకులను కాసేపావలకు తోసేసి..
వినువీధిలో షికారు కెళ్లను
కళ్ళముందు కడలాడుతున్న
దూది మబ్బులను దాటేస్తూ
మొదటిసారి..
పుడమితల్లి నెడబాసినందుకు
ఒకింత కలవరం తో కూడిన
ఆనందాశ్చర్యం..
టేకాఫ్ లో భాగ్యనగరం
చిత్రకారుడైన నా తమ్ముడన్నవరం గీసిన అద్భుత ల్యాండ్స్కేప్ ఆర్ట్ లాగుంది..
కుప్పలు పోసినట్లున్న చిన్ని చిన్ని ఇళ్ళు..
దారాలను పరిచినట్లున్న దారుల పై
మా బుజ్జిగాడాడుకునే కార్లు పారుతున్నారు..
ఆ మెరుస్తున్న పగిలిన అద్దాలేమిటో..!?
ఓ..హో! అవ్వి చెరువులూ కుంటలూ కదూ..
ముదురాకుపచ్చ బొంగరాల నెవరు నిలబెట్టారో..పక్కపక్కనే
అవ్వి..చెట్లూ చేమలూ
కొండలూగుట్టలూ..
జలసిరులను దాచుకున్న మేఘాల పొగల్లోంచి
ఏ ఆవరణానికెగిరి పోయానో!
ఒకింత గర్వంతో..తలవంచి ఆకాశాన్ని చూస్తున్న..
వెయ్యిమైళ్ళ వేగమట..
కాసింతైన కదిలినట్లనిపించదు..
అరేబియా సుందరి అందాల గోవా వచ్చేసింది వల్లిస్తోంది
ఆ ఎయిర్ హోస్టెస్ పిల్ల.
మినియెచర్లన్నీ మళ్ళీ ఒక్కొక్కటిగా దగ్గరకొస్తున్నరు..
భారతిపటాన్ని తరగతిలో విశదీకరించే నేను పడమటి కనుమల్లో వొదిగిన సుందర తీరన్నాకాశం నుంచే కళ్ళప్పగించి వీక్షిస్తున్న..
ఇంతలోనే..
నీలాకాశపు కల చెదిరినట్లయి
వాస్కోడా గామా పోర్ట్ లోకి లాండయ్యా..!!
- నాంపల్లి సుజాతన