Authorization
Mon Jan 19, 2015 06:51 pm
తారసపడుతూ వుంటారు
వాళ్లక్కడక్కడ
సూర్యుడుదయించక ముందే
ఉసిళ్లలా ఒక చోట పోగుపడి
విరిగిన రెక్కలను అతికించుకుంటూ
యుద్ధానికి సమాయత్తమవుతున్న
వీరుల్లా వుంటారు వాళ్లు
నెత్తి మీద సుట్ట బట్ట
దాని పైనవొక ఇనుప బొచ్చె
అందులో ఒక పార
చేతిలో పదునైన పొడవైన పలుగుతో
బతుకు సమరానికి బయలుదేరిన
అసలయిన బాహుబలులు వాళ్లు
వాళ్లక్కడక్కడా తారసపడుతుంటారు
వొళ్లంతా చెమట ముత్యాలతో
ఉప్పూరిన సముద్రాల అలల చర్మంతో
నల్ల నేరేడు పళ్లలా నిగ నిగలాడుతూ
ఎంతటి సౌందర్యవతులు వాళ్లు
ఎన్ని సౌందర్య మూలాలు వాళ్లు
వాళ్లను తాకాలని
ఆప్యాయంగా నాలుగు మాటలవ్వాలని
బలమయిన కోరిక వుంటుంది నాలో
నా పక్కనుంచే వెళ్లిపోయిన
వాళ్ల అడుగుల్లోంచి గుప్పెడు మట్టిని తీసుకుని
గాలిలోంచి పిడికెడు పరిమళాన్ని
ఒడిసి పట్టుకుని కళ్లకద్దుకుంటాను
నన్ను నేను వెలిగించుకుంటాను
నా చుట్టూ తిరుగుతున్న అనేక తడిలేని
రంగు కాగితాల నడుమ
శ్రమలను మూటకట్టుకున్న
తెల్ల కాగితాలయి రెప రెపలాడుతూ
మనుషుల్లా నిత్యం చచ్చిపోతున్న మనల్ని
రోజుకొక్కసారయినా ప్రేమతో బతికించేందుకు
వాళ్లక్కడక్కడ తారసపడుతూ వుంటారు!
- చిత్తలూరి సత్యనారాయణ,