Authorization
Mon Jan 19, 2015 06:51 pm
ఇది యుద్ధభూమి కాదు
మరణించిన వారంతా
యుద్ధానికి వచ్చిన వారూ కాదు
అంతా మనుషులే..
వయసుతో సంబంధం లేకుండా
మరణించిన వారే
వీస్తున్న గాలికి తెలియదు
కాస్తున్న ఎండకూ తెలియదు
పాదాల కింది మట్టి కణాలకు అసలే తెలియదు
మారణహౌమం ఇంత భయంకరంగా ఉంటుందని
నేలకు నైవేద్యంగా
మాంసపు ముద్దలు కుప్పలుగా వచ్చి చేరుతున్నాయి.
శరీరంలో భాగాలు ఒక్కొక్క ఖండంలా మారి
ఒకదానికొకటి తాకకుండా నిషేధాజ్ఞలు అమలులో ఉన్నాయి
ఆఖరి శ్వాస వీడ్కోలులో విలవిలాడుతోంది
వికత క్రీడలో ఉపిరి వదిలిన కళేబరాలు
కిరాతక చర్యలను మౌనంగానే ప్రశ్నిస్తున్నాయి
విషాదం మాత్రం జెండాలెగరేసుకుంటూ
జైత్రయాత్ర కొనసాగిస్తుంది
శబ్దం తరువాత నిశ్శబ్దాన్ని చీల్చుకుంటూ
ఆప్తుల ఆర్తనాదం రోదన వేదన
కారిన కన్నీటి ఉప్పెనతో రోడ్లన్నీ
వలస జీవుల అడుగు జాడలను కడిగేసుకొంటున్నాయి
దశ్యాలన్నీ ఎదను దగ్ధం చేస్తున్న సజీవ చిత్రాలే
మరోసారి తునాతునకలైన మానవత్వపు అవశేషాలే
స్తంభించిన గాలి కదబోయి ఠక్కున ఆగి అటు చూసింది
సౌందర్యానికి ప్రతీక ఆమె...
దురదష్టానికి బలైపోయింది
తాళికట్టిన వాడ్ని ... కళ్లముందే కబళిస్తూంటే
చేష్టలుడిగి ఆమెలా
తంత్రులు లేని వీణలా ... ఎండిన మ్రానులా
మాటలురాని రాయిలా... కదలలేని శిలలా
కన్నీరు మాత్రమే తెలిసిన విషాదంలా
ప్రపంచం వుంది నేడు
లెక్కిస్తే ఆకాశంలో చుక్కాలయ్యాయి
దశ్యాలన్ని
క్యాలెండర్లో పేజీలన్నీ
శవాల అవశేషాలతో అలంకరించబడ్డాయి
ధ్వంస రచన ఎప్పుడు జరిగినా
అది యుద్ధం కాదు
మరణించిన వారు శత్రువులు కాదు
అంతా మనుషులే
అంతా మనుషులే
.... అంతా మనుషులే...
- అనంతోజు మోహన్కృష్ణ, 8897765417