ప్రపంచీకరణ కారణంగా భూ మండలం అంతా ఇప్పుడు ఒక చిన్న గ్రామం అయిపోయింది. దీంతో ప్రపంచవ్యాప్తంగా ఉన్న అనేక ఆచార వ్యవహారాలు, సాంకేతిక పద్ధతులు, విద్య, వైద్య విధానాలు... ఒకటేంటి.. సమస్త జీవన సంస్కృతులు పరస్పరం తెలుసుకునే అవకాశం ఏర్పడింది. ఇందువల్ల వివిధ ప్రాంతాల వారు తమకు నచ్చిన విధానాలను అవి బయటివైనప్పటికీ అనుసరించడానికి ప్రయత్నిస్తున్నారు. కానీ ఈ అనుసరణలు ఎక్కువగా అనుకరణలకే పరిమితమైపోతోంది. ఫలితంగా రూపాన్ని గ్రహించి సారాన్ని మాత్రం వదిలేస్తున్నట్లవుతోంది. ఇందుకు అనేక ఉదాహరణలు మన నిత్య జీవితంలో చూడవచ్చు.
పాఠశాలల్లో పిల్లల్ని శారీరకంగాను, మానసికంగాను దారుణంగా హింసించడం కనిపిస్తుంది చిన్న చిన్న తప్పులకు కఠినమైన భౌతిక శిక్షలు విధించడం కనిపిస్తుంది. మొదటి నుంచి ఇటు తల్లిదండ్రులకు అటు గురువులకు పిల్లలను దండించే హక్కు ఉందని నమ్మే సమాజం మనది. పెత్తందారీతనం, పీడనం, హింస వంటి అవలక్షణాలు భారతీయ సమాజిక సంబంధాలతో పెనవేసుకొని ఉన్నాయి. భర్తలు భార్యలను, భూస్వాములు సేద్యం చేసేవారిని, హోటల్ యజమానులు పనిచేసే పిలగాళ్లను, ఆధిపత్యకులాలవారు దళిత బహుజనులను, పోలీసులు పౌరులను... కొట్టడం, పీడించడం చూస్తుంటే ఏమనిపిస్తుంది? ఒక సామాజిక నిర్మాణంలో ఉన్న విలువల్ని వాటి చుట్టూ అల్లుకున్న మానవ సంబంధాలను ఇది తెలియచేయడంలేదా?
పాశ్చాత్య దేశాల్లో పిల్లల్ని కొట్టడం నేరం. కొట్టేవారు తల్లిదండ్రులైనా, టీచర్లయినా శిక్షార్హులే. అక్కడ కొట్టడం నేరమైతే ఆ వ్యవస్థనీ, విలువల్నీ కాపీ కొడుతున్న మన సమాజంలో ఇంత హింసను, పీడనాన్ని ఎందుకు కొనసాగిస్తున్నట్లు? అంటే మనవాళ్లు పెట్టు బడిదారీ వ్యవస్థ రూపాన్ని తప్ప సారాన్ని అనుసరించ డంలేదన్నమాట!
ఇట్లా చెప్పుకుంటూ పోతే చెప్పుకోవలసిన ఉదాహరణలు చాలా ఉంటాయి. భారతదేశం నుంచి పాశ్చాత్య దేశాలకు వెళ్ళిన భారతీయ ఉద్యోగులు అక్కడ ఉన్నంత కాలం వంటపని, ఇంటిపనిని భార్యతో కలిసి పంచుకుంటారు. కానీ ఇక్కడికి వస్తేచాలు వెంటనే పాత రూపాన్ని సంతరించుకుంటారు. ఇంటి పనిని ఆడవారిమీదే వదిలేస్తారు. ఇది ఆ మధ్య చేసిన ఒక అధ్యయనంలో బయటపడిన అంశం. విదేశాల్లో సివిక్ సెన్స్ను తప్పకుండా పాటించే మన వాళ్ళు ఇక్కడికొచేటప్పటికి పూర్తిగా వదిలేస్తారు. ఎక్కడ బడితే అక్కడ చెత్త వేస్తారు. మూత్ర విసర్జన చేస్తారు.
సినిమాలు, టీవీలు, ఇతర ప్రచార సాధనాల వల్లనైతే ఏమి, పుస్తకాల వల్లనైతే ఏమి పాశ్యాత్య సంస్కృతిలో భాగమైన ప్రేమ వివాహాలు ఇక్కడా విరివిగా చోటు చేసుకుంటున్నాయి. ఇది మంచి పరిణామం కూడా. ఒక పక్క ప్రేమ అంటూ మరోపక్క తమ కులం వారినో లేక మతంవారినో మాత్రమే ప్రేమించి వివాహం చేసుకోవడానికి ప్రయత్నించడం ఎక్కువగా కనిపిస్తుంది. ప్రేమించి పెళ్ళిచేసుకున్నా తరువాత కట్నాలకోసం వేధించడం చాలా ఉదంతాల్లో మనకు కనిపిస్తుంది. ప్రేమించమంటూ ఆడపిల్లల వెంటపడటం, వారు నిరాకరిస్తే చంపివేయడం, భౌతిక దాడులకు దిగడం భారతీయ పురుషాధిక్యతను, అసహనాన్ని చాటే వ్యక్తీకరణలే.
ఇంతకు చెప్పొచ్చేదేంటంటే.. ఇవ్వాళ మన సమాజంలో కనిపించే ప్రగతివాద ఆధునిక ధోరణుల్లో చాలా వరకు పాశ్చాత్య పెట్టుబడిదారీ వ్యవస్థ అనుకరణలేనని.
-మౌక్తిక్
Authorization