అంటార్కిటికా భూమికి దక్షిణాన ఉన్న ధ్రువ ఖండం. దీని విస్తీర్ణం కోటి నలభై నాలుగు లక్షల చ.కి.మీ. ఆసియా, ఆఫ్రికా, ఉత్తర అమెరికా, దక్షిణ అమెరికా ల తర్వాత ఐదవ అది పెద్ద ఖండం. యూరప్, ఆస్ట్రేలియా దీని కంటే చిన్నవి. ఈ ఖండం 98 శాతం మంచుతో కప్పబడి ఉంది. ప్రపంచంలో కల్లా అతి చల్లని ప్రాంతం కావడం వల్ల ఇక్కడ ప్రజలు శాశ్వత నివాసాలను ఏర్పాటు చేసుకోలేరు. కేవలం చలికి తట్టుకొనే జంతువులు, మొక్కలు మాత్రమే ఉంటాయి. ఉదాహరణకు సీల్ చేపలు, పెంగ్విన్ పక్షులు, ఆల్గే జాతికి చెందిన మొక్కలు మాత్రమే. అలాంటి మంచు ప్రపంచంలోకి అడుగు పెట్టడం ఒక సాహస యాత్ర. అయితే పర్యటనను ఇష్టపడే వారు మాత్రమే ఇలాంటి అరుదైన ప్రదేశాలను ఎంచుకుంటారు. ఆ మంచు ప్రపంచంలోకి నేను, మావారు అడుగు పెట్టడం ఇదే తొలిసారి. మా ప్రయాణంలో ఎదురైనా కొన్ని అనుభవాలు మీ కోసం...
అంటార్కిటికా వెళ్లడం ఇదే మొదటిసారి కావడం వల్ల మేం తిరిగి వస్తామో.. రామో... అని, అన్ని అప్పగింతలు చేసి మా ప్రయాణానికి శ్రీకారం చుట్టాం. ఈ ప్రయాణం చేసే ముందు మాకు టైటానిక్ సినిమా గుర్తుకు వచ్చింది. ఇది ప్రపంచంలో కెళ్లా అతి చల్లనైనా, గాలిలో తేమ లేని ప్రదేశం. శీతోష్ణస్థితి (-89.2 సి నుండి - 128.6). ఇక్కడి శీతోష్ణస్థితి ఎప్పుడు ఎలా మారుతుందో ఎవ్వరికీ తెలియదు. ఇక మేం హైదరాబాద్ నుంచి ఫ్రాన్స్ కు, ఫ్రాన్స్ నుంచి అర్జెంటీనాకు వెళ్ళాం. అర్జెంటీనాలో మూడు రోజులు గడిపి అక్కడి నుండి ఈ ఎక్స్పెడిషన్కు వెళ్ళేవాళ్ళందరినీ ఒక హోటల్లోనే వుండమని చెప్పారు. మేం సాయంత్రం ఐదు గంటలకు ఆ హోటల్కు చేరుకున్నాం. మర్నాడు ఉదయం నాలుగు గంటలకు చార్టర్ విమానంలో తీసుకొని వెళ్లారు. అక్కడి నుంచి సుమారుగా 80 మంది వరకు ఒక షటిల్ బస్సులో ఎయిర్పోర్ట్ కు తీసుకొనివెళ్ళారు. ఆ విమానం మీద లాన్ అని రాసి వుంది. అక్కడే మాకు ఏమేమి తీసుకెళ్లాలో అన్నీ ముందుగానే వివరించారు. గ్లౌసెస్, ధర్మల్స్, ఉలెన్ కోటు, కాళ్లకి ఉలెన్ సాక్స్, టార్చిలైటు, తలకు స్కార్ఫ్, టోపీలు తీసుకొని ఉషయ అనే స్థలానికి వెళ్లాం. ఇది భూమండల చివరి భాగం. అక్కడికి వెళ్లిన వెంటనే తలా ఒక పాకెట్ ఇచ్చారు. దాంట్లో బ్రెడ్, సాండ్విచ్, కూల్ డ్రింక్ ఉన్నాయి. ఈ ప్రదేశంలో సరస్సులు, మంచుకొండలు ఉన్నాయి. అక్కడి ప్రకృతి అందాలను చూడడానికి ఒక గంట సమయం పట్టింది.
సరస్సులో కనిపించే మంచుకొండల ప్రతిబింబాలు స్వచ్ఛమైన నీటితో మిల మిల మెరుస్తూ ఉన్నాయి. ఈ అందమైన దృశ్యం వర్ణనాతీతం. మంచు కరిగిన నీలిరంగు చుట్టూ తెల్లటి మంచుతో కప్పబడిన మంచు అందాలు ఊహకు అందని అద్భుత దృశ్యకావ్యాలు. ఇవన్నీ చూస్తూ రెండు కిలో మీటర్లు నడిచి ఫొటోస్ తీసుకున్నాం. ఇక అక్కడి నుంచి వణుకుతూ త్వరత్వరగా బస్సులో కూర్చున్నాం. అక్కడి నుండి సాయంత్రం ఐదు గంటలకు ఉషయ సముద్ర తీరానికి హర్టిగ్రూటన్ అనే క్రూజ్ లో వెళ్ళాం. ఉషయ నుండి డ్రేక్ పాసేజ్ కు బయలు దేరాం. ఇది రెండు రోజుల ప్రయాణం. ఈ డ్రేక్ ప్యాసేజ్లో అలలు 12 అంతస్థుల ఎత్తు వరకు ఎగిసెగిసి పడుతుంటాయి. ప్రయాణంలో తీసు కోవాల్సిన జాగ్రత్తల గురించి మాకు చెప్పారు. ఇక్కడ బాక్టీరియా ఎక్కువ కాబట్టి ప్రతి గంటకు చేతులకు సానిటైజర్ రాసు కోవాలి. ఈ పడవలో అలలతా కిడికి చాల మంది అనారోగ్యం పాలవు తుంటారు. మర్నాడు ఉదయం ఏడు గంటలకు లేచి జిమ్ కు వెళ్ళి అరగంట పాటు వ్యాయామం చేశాం. అక్కడ టేబుల్ టెన్నిస్ కొంచెం సేపు ఆడి బ్రేక్ఫాస్ట్ చేశాం. 10 గంటల నుండి 12.30 వరకు క్లాస్ వుంది. ఈ క్లాసులో అక్కడి జంతు వులు పక్షుల గురించి సీల్స్, పెంగ్వీన్స్ గురించి చెప్పారు. ఆ రోజు మద్యాహ్నం ఒక గంటసేపు మళ్ళీ క్లాస్ అది గ్లోబల్ వార్మ్ గురించి. ఈ ప్రయాణంలో 95 శాతం అందరూ శాస్త్రజ్ఞులు. 5 శాతం మాత్రమే మాలాంటి టూరిస్టులు.
యాంకీ హార్బర్ : యాంకీ హర్బర్కు మేం సాయంత్రం నాలుగు గంటలకు బయలు దేరాం. అక్కడ ఐదు రకాల దుస్తులు ధరించాలి. ఒకదాని మీద ఒకటి వేసుకోవాలి. చలి కోసం పొడవైన రబ్బర్ బూట్లు ధరించి రోబోట్లాగ నడవాలి. ఇక అక్కడి నుంచి చిన్న బోటులో ఒడ్డుకు తీసుకొని వెళ్ళారు. అక్కడ పెంగ్విన్స్, సీల్ చేపలను చూసి ఆ మంచుమీద నడుస్తూ అంటార్కిటికాలో అడుగు పెట్టాం. అప్పుడే ఈదురు గాలి ఎడాపెడా ముఖం మీద మంచుతుంపరలతో ముద్దులాడుతుంది. ఆ మంచుగాలికి ముఖమంత రెండు నిమిషాల్లో ఎర్రగా మారిపోయింది. ఆ వాతవరణానికి తట్టుకోలేక పోయాం. వెంటనే నేను వెళ్ళి పోతానని వారికి చెబితే నన్ను ఒక్కదానిని ఒక పడవలో క్రూజ్లో దించేసారు. మళ్లీ తెల్లవారేసరికి ఒక దీవికి చేరుకున్నాం.
డిసెప్షన్ ఐలాండ్: నాలుగవ రోజు డిసెప్షన్ ఐలాండ్లో వున్నాం. ఇక్కడ కొంతమంది ఇండ్లు కట్టుకున్నారు. కాని అగ్ని ప్రమాదంలో లావా ప్రభావంతో ఇండ్లు కొద్ది భాగం కాలిపోయి వున్నాయి. ఈ భాగమంతా నల్లటి లావా అంటే ఇసుకలాగ వుంది. ఈ ప్రాంతంలో మూడు కిలో మీటర్లు నడిచాం. సముద్రం నీలంగా ఈ దీవి మాత్రం నల్లగా వుంది. మొత్తంగా ఈ దీవి అద్భుతంగా అనిర్వచనీయంగా వుంది. ఈ లావా ఉప్పొంగిన చోట వలయాకారంగా వుంది. ముఖ్యంగా ఈ ప్రాంతంలో పెంగ్విన్స్ చక్కగా స్నానం చేస్తూ మమ్మల్ని అబ్బురపరిచాయి.
కార్విల్లా దీవి: మధ్యాహ్నం రెండు గంటలకు ఈ దీవిలో ఒక ప్రకటన చేశారు. ఎవరైతే చావుకి భయపడరో వారు ఈ దీవిని చూడడానికి వెళ్ళవచ్చు అని చెప్పారు. ఆరు ''కిల్లర్ వేల్స్'' తిమింగలాలు వున్నాయి. అవి చూడడానికి వెళ్ళవచ్చని అని చెప్పారు. 150 మంది ప్రయాణికులలో ఒక 10మంది మాత్రమే ఈ పడవలో ప్రయాణం చేశారు. అందులో నేను వున్నాను. ఈ తిమింగలాలు 60 అడుగుల పొడవుతో వున్నాయి. మాకు ఫైర్మాన్ వేసుకునే డ్రెస్స్లాంటిది ఇచ్చారు. అది వేసుకొని ఆ రబ్బర్ పడవలో వెళ్ళాం. ఐదు అడుగుల దూరంలో వుండి ఈ తిమింగలాలని చూశాం. ఎంతో ఉద్వేగానికి లోనయ్యాను. ఆ తిమింగలం గట్టిగా శ్వాస తీసి ఉఫ్ అని ఊదితే కూడ ఈ పడవ తలకిందులు కావచ్చును. అంత భయంకరంగా తిరుగుతుంది. అప్పుడప్పుడు దాని తలభాగం, తోక కనిపిస్తున్నాయి. మా పడవ నడిపే అతను చాలా ఎక్స్పర్ట్ అతను ఈ కిల్లర్ వేల్స్ దగ్గరివరకు తీసుకెళ్లి రెండు నిముషాలు నిశ్శబ్దంగా ఆగి వాటిని తిలకించి వెంటనే రయ్యిన వేరే చోటుకి తీసుకెళ్తున్నాడు. నా జీవితంలో మొదటిసారి నేను చాలా పెద్ద అడ్వ్ంచర్ చేశానని భావించాను. మా వెంబడి వచ్చిన శాస్త్రవేత్త ఏడు సార్లు అంటార్కిటికా వచ్చానని చెప్పారు. కిల్ వేల్స్ను చూడటం మాత్రం మొదటి సారి అని చెప్పారు. నిజంగా నేనెంత అదృష్టవంతురాల్ని అని అనుకున్నాను.
పోర్ట్లాక్రారు: ఆ తర్వాత రోజు పోర్ట్లాక్రారు దీవికి వెళ్లాం. ఇది 30 అడుగుల ఎత్తు వరకు మంచుతో పేరుకొని పోయి ఉంది. సముద్రపు అంచున మొత్తం మంచు గడ్డ కట్టడంతో పడవ నుండి సముద్రం అంచున దిగి ఒక నిచ్చెన సాయంతో ఈ 30 అడుగుల మంచు కొండపై ఎక్కవలసి వచ్చింది. మంచుతో నిచ్చెన జారినా, ఏమైన ప్రమాదమైనా మన బాధ్యత. అందుకని మైకు ద్వారా ''ప్రయాణికులు ఎవరైతే ధైర్యంగా ఉంటారో వారే వెళ్ళవచ్చు'' అని ప్రకటించారు. నేను మా వారు వెళ్ళాం. చల్లటి నీళ్ళలో దిగి 20 అడుగులు నడిచి ఆ నిచ్చెన మీద ఎక్కి ఒక రెండు గంటలు నడిచాం.
ఇస్పరాంజా దీవి: 1903లో ఏడుగురు శాస్త్రవేత్తలు ఈ దీవిలో నివసించారు. పెద్ద తుఫాను వచ్చి అండర్సన్, డూర్, గ్రూడన్ మాత్రం ఆ దీవిలోనే ప్రాణాన్ని వదిలారు. అందుకని వీరిస్మారక చిహ్నంగా వీరి పేరు మీద ఆ దీవిలో ఒక కట్టడం కట్టారు. అక్కడ రేకులతో కట్టెతో కట్టిన ఇండ్లు ఉన్నాయి.
నికో హార్బరు: ఇక్కడ నాలుగు కిలోమీటర్ల దూరంలో చల్లటి మంచు కొండల దగ్గరకు నడిచి మంచుకొండలపై నుండి జారుతూ కిందికి వచ్చాం. పెద్ద మంచుకొండల మధ్య పాల నురగలాంటి మంచు పర్వతాల మధ్య పెంగ్విన్ పక్షుల లాగ నడుస్తూ, చలికి వణుకుతూ కాళ్ళు కొంకర్లు పోతున్నా ఒక తెలియని ఆనందం. అంత అందమైన మంచుకొండలలో ఒక చిత్రకారుడు బొమ్మలు గీసినట్టుగా ప్రకృతి అందాల్ని చూచి మైమరచి పోయాం. నేను మా వారు కొండ పైకి ఎక్కి జారుడు బండపై జారినట్లుగా జారుతూ కిందికి వస్తుంటే అబ్బా కేరింతలు కొడుతూ, మంచు బంతులతో ఆడుతూ తడుస్తూ వచ్చాం. పెంగ్విన్స్ పిల్లల్ని పెట్టడం చూచాం. అది గుడ్లు ఆడది పెడితే, ఆ గుడ్లను మగపక్షి పొదుగుతుంది. దూరంలో వున్న చిన్న చిన్న రాళ్ళని ఒక్కొక్కటి ఏరి అన్నీ ఒక చోట చేర్చి దానిలో గుడ్లు పెట్టి అవి పొదుగుతున్నాయి. ఈ అద్బుతాన్ని చూసి అవి పిల్లల్ని పొదగడానికి ఎంతకష్టపడుతు న్నాయో అని అనిపించింది. తెల్లని, నల్లని సీల్స్ సముద్రం పక్కగా మత్తున పడుకున్నాయి.
ఈ ప్రదేశంలో బ్రిటీష్కు చెందిన దేశస్థులు నాలుగు ఇండ్లు కట్టుకొని నివసిస్తున్నారు. వారి దేశభక్తిని కొనియాడవలసిందే. ఎప్పుడో వచ్చి పడవల వారి దగ్గర కొద్దిగా సరుకులు తీసు కుంటూ అక్కడే 30 ఏండ్ల నుండి జీవిస్తున్నారంటే చాలా ఆశ్చర్యం అనిపించింది. ఇక్కడ చనిపోయిన వారు వాడిన ఆహారపు డబ్బాలు, వారు వాడిన బట్టలు, వస్తువులు, అన్నీ మ్యూజియంలాగ పెట్టారు. అక్కడ బ్రిటీష్ వారి జెండా వుంది. మేం ఆ జెండా దగ్గర ఫొటోదిగి క్రూజ్లో తిరిగి వచ్చాం. మాతో పాటు ఒక ప్రయాణికుడు కాళ్ళు చేతులు పడిపోయినా కూడా చక్రాల బండిలో కూర్చుని ఒక అస్టిసెంట్ను తీసుకొని ఈ పదిరోజులు ప్రయాణం చేశారు. అతనిని చూసి చాలా ఆశ్చర్యపోయాను. అతని పట్టుదల ఆసక్తి ఎంతో ఉత్సుకతను పెంచాయి.
జీవిత చరమదశలో కూడా అతని ఆశలు ఆ ప్రోత్సాహం ఎంతో ఆశ్చర్యం అనిపించింది. జీవితంలో ప్రతి ఒక్కరు ఇలాగ నిరాశ నిస్పృహలు లేకుండ ఎంతో ఆసక్తితో జీవితాన్ని జీవించాలని మేమిద్దరం కోరుకున్నాం. ఒక నార్వే దేశస్థుడు, ఒక రచయిత మమ్మల్ని ఇంటర్య్వూ చేశారు. మీకు అంటార్కిటికా చూడాలని ఎందుకు అనిపించింది? శాస్త్రవేత్తలు కూడా అంటార్కిటికా ఉచితంగా వెళ్ళమన్నా వెళ్ళరు. మీరు ఎందుకు వచ్చారు? మా ఇద్దరి సాహస యాత్రని గురించి నార్వే మ్యాగజైన్లో ముద్రించారు. ఇది నా జీవితంలో మరిచిపోలేని మధురజ్ఞాపకం. దేశం కాని దేశం మాకు పరిచయంలేని వ్యక్తి మా గురించి రాయటం ఎంతో ఆనందాన్ని కలిగించింది. ఇక తిరిగి మా పాస్పోర్ట్ మీద అంటార్కిటికాకు వచ్చినట్టుగా ముద్ర వేయించుకొని అర్జెంటీనాకు బయలు దేరాం. మళ్లీ మరోసారి అర్జెంటీనా అనుభవాలను మీతో పంచుకుంటాను.
- నర్మదా రెడ్డి
9849018510
Authorization