Authorization
Mon Jan 19, 2015 06:51 pm
అప్పుడప్పుడు వర్షం
మా నట్టింట్లో పారాడుతుంటుది
అర్థరాత్రని కూడా చూడకుండా
నా గుడిసె పై రంధ్రాల్లోంచి
బొట్లు బొట్లుగా రాలుతుంటుంది
దెయ్యం అరుపులా
చెవుల్ని రాసుకొనిపోయే అడవి గాలి
తలుపు సందుల్లోంచి దూరి
నిన్ను తాకాలని తోసుకొస్తది
అవేవీ నిన్ను అంటొద్దని
నా కనురెప్పలనడ్డం పెట్టి కూర్చుంటాను
జాగారం నాకేమీ కొత్తకాదు
పొద్దంతా నిన్ను ఆలోకిస్తూ
రేయంతా నిన్నే అవలోకిస్తూ
ఎన్నెన్ని నిదురలను తరిమానో
ఎప్పటినుంచి పుడుతున్నానో నీ కోసం
ఎంత లయించిన కాలాన్ని చూసాయో నా కళ్ళు
ఈ మట్టిలో ఎన్ని సముద్రాలింకిపోయాయో
మరెన్ని శిఖరాలు నేలదిగిపోయాయో
వసంతాలు ఉరుములై ఘోషించినా
మంచు కొండలు అంగారాలై మండినా
నీ తోడులో తీగసాగే మక్కువేదో
నన్ను అమర్త్యుణ్ణి చేస్తుంది.
-డా.బి.బాలకృష్ణ,
9948997983