Authorization
Mon Jan 19, 2015 06:51 pm
ఇప్పడు కూడా ఆలోచిస్తూనే ఉన్నాను
నేనెప్పుడు నీ వాకిట్లో, నా మనసు పారేసుకున్నానోనని
నాకంతా కొత్తగానే ఉంది.
నీ పవిత్ర పరిష్వంగంలో
కాలం తెలియకుండానే జారిపోతోంది
యుగాల తరబడి ఒకరికై మరొకరి ఎదురుచూపులు
కలలో, మెలకువలో, వెన్నెలలో, వేకువలో వెదుకులాటలు
అన్నీ వింతగానే ఉన్నాయి చెలీ
నీ చెక్కిళ్ళ అద్దాలు మీది ముద్దర్లు,
మన తొలివలపునింకా గుర్తుచేస్తూనే ఉన్నాయి
ఈ కాటుక కన్నులు చూడగానే తెలుస్తుంది
కన్నులు సైతం గుండెలోతుల్లోంచి నిండుగా నవ్వుతాయని
ప్రతిరోజు ఆ చూపుల స్పర్శకు
నా మది, నీ పాదాలకు పారాణి పూస్తుంటే.
నీ ప్రేమలో, నేను ఏ రోజుకారోజు పడిపోతూనే ఉన్నాను.
పసిపిల్లాడిలా నేను చేసే తుంటరి పనులను కూడా
ప్రేమించగలిగేది నువ్వేనని
ఎవరూ సహించలేని నా పొరపాట్లను క్షమించగలిగేది
అర్థం చేసుకునేది నువ్వు మాత్రమేనని నాకు తెలుసు
నేను ఇవ్వాల్టి మాదిరిగా రేపుండక పోవచ్చు
అందం, ఆకర్షణ, డబ్బు, డాబు, దర్పం
ఇవ్వన్నీ నన్ను మన్నులోకో, మిన్నులోకో విసిరేయొచ్చు
ఏదో ధ్యాసలో పడి ఈ సమాజాన్నే వెలివేయవఛ్చు
లేదా ఈ లోకమే నన్ను మరచిపోవచ్చు గాక
అప్పుడు కూడా నువ్వు మాత్రమే
ఉబికొచ్చే కన్నీళ్ళతో, ఉద్విగ హృదయంతో,
నన్ను నన్నుగా స్వీకరిస్తావు
ఏమిచ్చి తీర్చుకోను నీ ఋణం
నీ చరణకమలాలకు నా నిట్టూర్పూల నివాళి తప్ప
కోటి నక్షత్రాల ఆకాశం సాక్షిగా
వేల పున్నమల చంద్రుని సాక్షిగా
మృత్యువు కూడా విడదీయలేనంత గట్టిగా నన్ను చుట్టేసి,
నొసటిపై వెచ్చగా ముద్దివ్వు .
- డా.బి.బాలకృష్ణ, 9948997983