Authorization
Mon Jan 19, 2015 06:51 pm
కన్నీళ్లు తెప్పించే వారు కాదు స్నేహితులంటే.. కన్నీళ్లు తప్పించే వారే స్నేహితులంటే.. కష్టాలు తెప్పించే వారు కాదు మిత్రులంటే.. కష్టాలు తప్పించే వారే మిత్రులంటే.. భాష లేనిది బంధ మున్నది. సష్టిలో అతి మధురమైనది జీవితంలో మనిషి మరువలేనిది స్నేహం ఒక్కటే. ప్రతి సంవత్సరం ఆగష్టు మొదటి ఆదివారం స్నేహితుల దినోత్సవంగా జరుపు కుంటున్నాం. మనం కూడా మన స్నేహితులతో సంతోషాన్ని పంచుకుందాం. అందుకే అన్నాడో కవి స్నేహబంధమూ ఎంత మధురము.. చెరిగిపోదు కరిగిపోదు జీవితాంతము.
స్నేహానికన్న మిన్న లోకాన లేదురా.. స్నేహమేరా జీవితం స్నేహమేరా శాశ్వతం.. ఇటువంటి పాటలు స్నేహం మీద మనం ఎన్నో విన్నాం. సష్టిలో రెండక్షరాల తియ్యని బంధమే స్నేహం. స్నేహం అనిర్వచనీయమైనది. అద్భుతమైనది.. ప్రతి మనిషి జీవితంలోనూ ఏ ప్రతిఫలాన్ని ఆశించని స్నేహబంధం బాల్యంలో ప్రారంభమై మహా వక్షంగా ఎదిగి జీవితాంతం తోడు నీడగా నిలుస్తుంది. నిజమైన స్నేహితులకు మించిన ఆస్తి లేదు. స్నేహానికి ఎల్లలు లేవు.. వయసుతో సంబంధం లేదు. స్నేహం చాలా అపురూపమైనది.
మన భావాలను పంచుకునేందుకు
కొందరి స్నేహాలు చూస్తుంటే ముచ్చటేస్తుంది. ఏండ్ల తరబడి స్నేహితులుగా నిలిచిపోతారు. తమ కోసం స్నేహితులు చేసిన త్యాగాల గురించి గొప్పగా చెప్పుకుంటాం. నిజానికి ప్రతి మనిషికి ఇంకొక మనిషి తోడు కావాలి. ఎన్ని ఆస్తులు, అంతస్తులు ఉన్న మనసులో మాట చెప్పుకోవడానికి ఎవరో ఒకరు వుండాలి.
కుటుంబాలు, మనుషుల జీవన విధానాలు మారిపోతున్న సమయంలో ఓ స్నేహితుడు లేదా స్నేహితురాలు కావాలనుకుం టారు. కన్నవారితో, కట్టుకున్న వాడితో, తోడబుట్టిన వారితో, ఆఖరికి కడుపున పుట్టిన వారి తోనూ చెప్పుకోలేని విషయాలను సైతం మిత్రులతో పంచుకోవడమే స్నేహం గొప్పతనం.
కొండంత అండ
స్నేహం అనేది ఓ మధురమైన అనుభూతి. బాల్యం నుంచి ప్రతి మనిషి జీవితంలోనూ స్నేహం అనేది పెనవేసుకు పోతుంది. ప్రతిరోజూ మాట్లాడుకోక పోయినా అవసరం అయినప్పుడు ధైర్యాన్ని, ఓదార్పుని చెప్పే నేస్తం ఉన్నాడనే నమ్మకం మనకు కొండంత ధైర్యాన్ని, మనసుకు ఉపశమనాన్ని ఇస్తుంది. అందుకే నిజమైన స్నేహితులు కంటికి దూరమైన, నా మనసుకు దగ్గరగా ఉంటారు అంటారు. నిర్మొహమాటంగా చర్చించుకోవడం స్నేహితుల మధ్య జరిగే అతి సాధారణ ప్రక్రియ.
స్వార్థం పెరిగిపోతుంది
ప్రస్తుత పరిస్థితుల్లో స్నేహమంటే ఏమిటి? అని పదే పదే ప్రశ్నించుకోక తప్పడం లేదు. కుటుంబాలు, మనుషులు జీవన విధానాలు మారిపోతున్న విధంగా స్నేహానికి అర్థాలు మారిపోతున్నాయి. వీటి వెనుక స్వార్ధం, అవినీతి పేరుకుపోతోంది. నేటి యువతీ యువకులు స్నేహం పేరుతో మోసగింపబడుతున్నారు. మనం ప్రతి దాన్ని స్వార్థంతోను, అవసరాలతోను ముడిపెట్టి చూస్తున్నాం. కుటుంబాలు ఇరుకైపోయాయి. మానవ సంబంధాలు, విలువలు మారిపోతున్నాయి. పోటీలో నెగ్గాలంటే చలాకీగా కలివిడిగా ముందుకు దూసుకుపోయే టట్లు ఉండాలి. అలాంటప్పుడు కలిగే స్నేహాలు అమ్మాయిల బతుకులను నాశనం చేస్తున్నాయి. ఎవరు స్నేహం చేస్తారో తెలీదు. ఎవరు ప్రేమిస్తారో తెలియదు. ఆ అమ్మాయికి ఇష్టం లేకున్న ప్రేమించి తీరాలి. ఇలాంటి నేపథ్యంలో స్నేహాలు ఎలా చిగురిస్తాయి?
అర్థాలు మారిపోతున్నాయి
విలువలు ఆప్యాయతలు లేకుండా పోతున్నాయి. ప్రేమ, స్నేహం చాలా అపురూపమైనవి. రెండింటికీ విడివిడిగా అర్థాలు ఉన్నాయి. రెండింటినీ కలిపి వేసి వాటికి అర్థాలు మార్చేసి అపార్ధాలు జోడించి స్నేహం పేరుతో అమ్మాయిలను వేధింపులకు గురిచేస్తున్నారు. ప్రేమ, స్నేహం రెండు వేరు. వీటికి చాలా అంతరాలు ఉన్నాయి అని యువత తెలుసుకున్న రోజున హత్యలు, దారుణాలు అమ్మాయిల పట్ల చిన్న చూపు మారుతుందని నమ్ముదాం. స్నేహానికి ఒక రూపం వస్తుందని ఎదురుచుద్దాం. మైత్రి అంటే మల్లెల పరిమళం అని తెలీకునే రోజు వస్తుందని ఆశిద్దాం.
- పాలపర్తి సంధ్యారాణి
అవసరానికి అండగా...
నాది, అంజనిది ఇప్పటి స్నేహం కాదు. దాదాపు 30 సంవత్సరాలకు పైనే అయ్యింటుంది. ఇద్దరం ఆర్టిస్టులమే. ఐతే నాకంటే ముందు తను అనేక టీవీ ధారావాహికల్లో నటించింది. అంజు (నేను అంజు అని పిలుస్తాను) నేను ఇద్దరం కలిసి అనేక డాన్స్ షోలలో పాల్గొన్నాం. తాను నాకు డాన్స్లో మంచి ఫ్రెండ్. అలాగే మేము మంచి ఫ్యామిలీ ఫ్రెండ్స్ కూడా. తను ఎక్కువగా మా ఇంటికి వస్తూ ఉండేది. ఎక్కడికి వెళ్లినా కలిసి వెళ్లే వాళ్లం. తను చాలా పిరికిది. నాకేమో ధైర్యం ఎక్కువ. షాపింగ్లకు వెళ్ళినప్పుడు నేను తనకు ఎదురుగా కనపడక పోతే భయంతో నన్ను వెతుక్కుంటూ ఉండేది. ప్రోగ్రామ్స్ కోసం వేరే ఊర్లు వెళ్లినా ఇద్దరం ఒకే గదిలో ఉండేవాళ్ళం. ఒక సారి ఇద్దరం అమెరికా వెళ్ళాం. ఆ సమయంలో అక్కడ తన చేతికి ఏదో గుచ్చుకుని చీము పట్టింది. అప్పుడు తెలిసిన డాక్టర్ని పిలిచి చూపిస్తే చిన్న సర్జరీ లాగా చేసి చీమును తీసేసి కట్టు కట్టారు. అప్పుడు కూడా నేను తన చేయి పట్టుకుని పక్కన ఉంటేనే చేయించుకుంది. వారం రోజుల పాటు తన పనులన్నీ నేనే చేసాను. అది తలచుకుని ఇప్పటికీ కండ్ల నీళ్లు పెట్టుకుంటుంది. పెండిండ్లు అయిపోయాక కొంచం మా మధ్య పలకరింపులు తగ్గి దూరాలు పెరిగాయి. ఎందుకంటే తనని ఒక షోలో పంజాబీ సిక్ చూసి ఇష్టపడి ప్రేమించి పెండ్లి చేసు కుని లూథియానా తీసుకెళ్లిపో యాడు. దీని వలన మా మధ్య కొంచం కాంటాక్ట్స్ తగ్గాయి. అయితే ఈ మధ్య వాళ్ళ నాన్న గారు హఠాత్తుగా పోయినప్పుడు ముందుగా నాకే ఫోన్ చేసింది. ఆ బాధ నుండి కోలుకునే వరకు ధైర్యం చెప్పాను.
మా అబ్బాయి స్పోర్ట్స్ అడతాడు. ఆ సందర్భంగా ఒక సారి లూథియానా వెళ్లాల్సి వచ్చింది. అప్పుడు అంజు వచ్చి మా అబ్బాయిని కలిసి తనతో తీసుకెళ్లింది. కొద్ది రోజుల తర్వాత వాళ్ళు చండీగఢ్కి వెళ్లిపోయారు. అప్పుడు కూడా మా అబ్బాయి చండీగఢ్ క్యాంప్కి వెళ్లాల్సి వచ్చింది. మా అబ్బాయికి అమ్మలాగా దగ్గరుండి అన్ని చూసుకుంది. మేము కూడా ఎన్నో సంవత్సరాల తర్వాత తనని కలిసాం. చాలా జ్ఞాపకాలు నెమరువేసుకున్నాం. స్నేహం అంటే రోజూ మాట్లాడుకోవడం, కలవడం కాదు. కష్టం వచ్చినప్పుడు, అవసరం అయినప్పుడు అండగా నిలబడటం. తప్పు దారిలో వెళ్తున్నప్పుడు సరైన మార్గంలోకి తీసుకురావాలి. అంటే సరైన సమయంలో, సరైన సలహా ఇచ్చి అండగా నిలబడే వాళ్లదే నిజమైన స్నేహం.
- ప్రీతినిగమ్, ఆర్టిస్ట్
నా ఎదుగుదలను చూసి సంతోషిస్తుంది
తపస్వి సింక్రని ఫైనాన్షియల్లో వీపీగా పని చేస్తోంది. మంచి ఉద్యోగం. మా స్నేహం 20 సంవత్సరాలకు పైగా కొనసాగుతోంది. ఇప్పటికీ మేము చిన్నప్పుడు ఎలా వుండేవాళ్ళమో ఇప్పుడు అలాగే ఉన్నాం. నేను చాలా చిన్న వయసులోనే సక్సెస్ చూసాను. అప్పుడు నా దగ్గర డబ్బు, పేరు, హౌదా అన్ని ఉండేవి. బిజీ షెడ్యూల్ వల్ల తనను ఎక్కువ కలవలేక పోయేదాన్ని. తనేమో చదువు కొనసాగిస్తూ ఉంది. నేను కలవడం లేదని బాగా అలిగేది. కోపం తెచ్చుకుని గొడవ పెట్టుకునేది. ఆ కోపంలో తనకు నాపై ఉన్న ప్రేమ కనపడేది. అందుకే తను ఎంత గొడవ పెట్టుకున్న నేను మనసులో ఏమి పెట్టుకోకుండా స్నేహం కొనసాగిస్తూ వచ్చాను. ఇప్పుడు తను ఉద్యోగరీత్యా చాలా చాలా బిజీ అయిపోయింది. నేను ఇప్పుడు ఖాళీగా ఉన్నాను. ఒకప్పుడు తను నాతో ఎలా గొడవ పడేదో కలవటం లేదని, ఇప్పుడు నేను అలాగే తనతో గొడవ పడుతున్న. ఇవన్నీ స్నేహంలో మాములే. ఏనాడు మా మధ్య అపార్ధాలు రాలేదు. ఇప్పుడు కూడా ఫోన్లో మాట్లాడు కున్నప్పుడు ఒకరి యోగక్షేమాలు ఒకరం తెలుసుకోవడమే కాకుండా వ్యక్తిగత విషయాలు కూడా ఎన్నో మాట్లాడు కుంటాం. అన్ని విషయాలు అందరితో పంచుకోలేము కదా. ఏ విషయాన్నైనా నిర్భయంగా తనతో పంచుకో గలుగుతాను. అప్పుడే ఎంతో ఊరట. గొడవలు బాగా పడతాం. కొన్నాళ్ళు మాట్లాడుకొము. కోపం చల్లారాక ఇద్దరం కలిస్తాం. కానీ గత విషయాలు గుర్తు చేసుకోము. వాటి గురించి చర్చించం. స్నేహంలో క్షమాగుణం ఉండాలి. అవసరమయిన ప్పుడు అండగా నిలబడాలి. తగిన సలహాలు ఇవ్వాలి. అంతే తప్ప నేను చెప్పింది నువ్వు చేయాలి అని అధికారత్వం ఉండకూడదు. స్నేహంలో స్వేచ్ఛ ఉండాలి. సలహాలు ఇవ్వగలగాలి. ఎదుటి వారు చెప్పింది నిండు హదయంతో స్వీకరించ గలగాలి. మా ఇద్దరి జీవితాల్లో జరిగిన కో ఇన్సిడెంట్ ఏమిటంటే తను బెంగాలీ, నేను బెంగాలీ.. తను, నేను ఇద్దరం తెలుగు అబ్బాయిలనే పెండ్లి చేసుకున్నాం. నేను తెలుగు అనర్గళంగా మాట్లాడతాను. తను ఇప్పుడిప్పుడే తెలుగు నేర్చు కుంటోంది. కొన్ని స్నేహాలు జీవితాంతం కొనసాగు తుంటాయి. అలా తనతో కొనసాగుతోంది. అర్ధరాత్రి ఫోన్ చేసినా అవసరానికి పరిగెత్తుకొచ్చే స్నేహితురాలు తను. స్నేహితులు జీవితంలో ఎదుగుతుంటే ఓర్వలేని వాళ్ళు, వెనక్కి లాగే వాళ్ళు, ఎందరినో చూస్తుంటాం. కానీ తను మాత్రం మంచి మనసుతో నన్ను ప్రోత్సహిస్తూ ఉంటుంది. నా ఎదుగుదలను చూసి సంతోషిస్తుంది. మా మధ్య ఎటువంటి దాపరికాలు లేవు. తప్పు, ఒప్పులను చర్చిన్చుకుంటాం. తప్పులను ఒప్పులుగా సమర్ధించుకోము.
- శిల్పా చక్రవర్తి, యాంకర్, నటి
స్నేహానికి స్థాయిలు వుండకూడదు
నేను పుట్టింది కర్ణాటకలోని హంపి. మా నాన్నగారి వ్యాపార రీత్యా నా చిన్నతంలో అంటే నాకు నాలుగేండ్ల వయసులో తెనాలి దగ్గరలోని దుగ్గిరాలలో స్థిరపడ్డాం. నాన్నగారు పసుపు, పొగాకు వ్యాపారం చేసేవారు. పసుపుకి దుగ్గిరాల ప్రసిద్ది. నేను సినిమాల్లోకి వచ్చే వరకు అక్కడే ఉండేవాళ్ళం. స్కూల్లో చదువుకునే టప్పుడు నిమ్మగడ్డ పున్నయ్య అని మోతుబరి రైతు వారి మనవరాలు నిమ్మగడ్డ కుసుమ కుమారితో స్నేహం బాగా ఉండేది. మేమిద్దరం 10వ తరగతి వరకు కలిసి చదువుకున్నాం. స్కూల్లో తను స్పోర్ట్స్ గర్ల్. అన్నిట్లో ఫస్ట్ వచ్చేది. నేను పాటలు, నాటకాలు, డ్యాన్సుల్లో ఫస్ట్. మేము ఇద్దరం సాయంత్రం పూట సోమిదేవమ్మా అనే టీచర్ దగ్గరకి చదువుకోడానికి వెళ్లే వాళ్ళం. కుసుమ ఏమైనా సరిగా చదవక పోతే ఏమీ అనేది కాదు. ఎందుకంటే మునుసబు గారి మనవరాలని. నా నెత్తిన మాత్రం మొట్టికాయలు వేస్తు పక్షపాతం చూపించేది. అయినా కూడా మా మధ్య ఎప్పుడు విభేదాలు రాలేదు.
నేను సినిమాల్లోకి వచ్చి మంచి పేరు ప్రతిష్టలు సంపాదించుకుని ఉన్నత స్థానంలో ఉన్నప్పటికీ కూడా మా మధ్య స్నేహ బాంధవ్యాలు చెరగలేదు, తరగలేదు. ఇప్పటికి నేను ప్రతి రెండు రోజు లకి దుగ్గిరాల ఫోన్ చేసి తనతో మాట్లా డుతూ ఉంటా. ఏదైనా ఫంక్షన్స్కి విజయవాడ వెళ్తే తాను దుగ్గిరాల నుంచి విజయవాడ వచ్చి రెండు రోజులు హౌటల్లో నాతో కలిసి ఉంటుంది. నేను కూడా విజయవాడ నుండి గన్నవరం విమానాశ్రయానికి వెళ్లేముందు దుగ్గిరాలలో వాళ్ళ యింటికి వెళ్లి తన చేతి భోజనం తిని ఇద్దరం కలిసి విమానాశ్రయానికి వెళతాం. తను నేను విమానం ఎక్కేదాక ఉండి వెళ్లిపోయేది. హైద్రాబాద్లో తన కూతురు ఉంటుంది. తను హైదరాబాద్ వచ్చినప్పుడల్లా తప్పకుండా కలుస్తాం. స్నేహంలో అనుబంధం ఉండాలి. ప్రేమ ఉండాలి. స్థాయిలు ఉండకూడదు. తల్లిదండ్రులతో చెప్పుకోలేనివి స్నేహితులతో మనసు విప్పి చెప్పుకుంటాం. ఇప్పటి స్నేహాలు అన్ని కేవలం హారు, బై లకే పరిమితమయ్యాయి. మనకు మంచి స్నేహితులు అంటూ ఉంటే జీవితాంతం ఎక్కడ ఉన్నా ఆ జ్ఞాపకాలే ఎంతో ఊరట నిస్తాయి.
- జమున, సీనియర్ నటి