Authorization
Mon Jan 19, 2015 06:51 pm
ఏదైనా చేయాలంటే ఫైర్ ఉండాలి..ఎంకరేజ్ లేకపోయినా కరేజ్ ఉండాలి...స్థోమత లేకపోయినా తపన ఉండాలి.. కాసుల బలం లేకపోయినా కసి, పట్టుదల ఉండాలి.. అలాంటి దమ్మూ ధైర్యం కలేజా తపన పట్టుదల ఉన్న ఒక అమ్మాయి గురించి మీరిప్పుడు చదవబోతున్నారు...
కాన్పూరుకు 60 కిలోమీటర్ల దూరంలో దేహ అని చిన్న పల్లెటూరు. మొన్నటిదాకా అక్కడ శివంగి ఎవరు అని ఎవరిని అడిగినా.. ''ఓహో ఆ అమ్మాయా.. ఇల్లిల్లూ తిరిగి న్యూస్ పేపర్ వేస్తుందిలే'' అనేవారు. ఇప్పుడు వెళ్లి అడగండి.. కళ్లింత చేసుకుని లేచి నిలబడి గర్వంగా ఆమె గురించి చెప్తారు. గ్రామీణ ప్రాంతం అనగానే మొక్కుబడి చదువులు. అత్తెసరు మార్కులు. అందునా అమ్మాయిల పరిస్థితి మరీ దారుణం. పేదరికంపై చదువులను తొక్కి పడుతుంది. పెండ్లి అనే గుదిబండ పుస్తకాలను పుస్తెలుగా మారుస్తుంది. అప్పటికీ ఇప్పటికీ పరిస్థితిలో మార్పేం లేదు. ఇలా ఎందుకు జరుగుతుందంటే ఆణిముత్యాలు లేక కాదు. కానీ వాటిని వెలికి తీసేవాళ్లేరి..?
న్యూస్పేపర్ వేసి...
అలాంటి ఆణిముత్యమే శివంగి. నిరుపేద కుటుంబంలో పుట్టింది. రెక్కలు ముక్కలు చేసుకుంటే గానీ ఇల్లు గడవదు. వాళ్ల కష్టాన్ని చూడలేక శివంగి రోజూ పొద్దున్నే ఇల్లిల్లూ తిరిగి న్యూస్ పేపర్లు, వార ప్రతికలు వేసేది. అలా వచ్చిన నాలుగు డబ్బులతో తన చదువుకు అవసరమైన పుస్తకాలు, నోట్ బుక్కులు కొనుక్కునేది. కష్టపడి ఇంటర్మీడియెట్ వరకు గవర్నమెంటు కాలేజీలోనే చదివింది. ఎన్ని కష్టాలు ఎదురైనా చదువు ఆపొద్దనేది ఆమె సంకల్పం. ఆ బలమొక్కటి చాలు.. ఆర్ధిక అంతరాలు ఎన్ని వచ్చినా అవలీలగా దాటేయడానికి.
ప్రకటన చూసి
ఒకరోజు శివంగి పేపర్లో ఒక ప్రకటన చదివింది. అదేంటంటే.. 'సూపర్ 30' అనే సంస్థ పేద పిల్లలకు ఐఐటీ కోచింగ్ ఇస్తున్నారట. ఆ ప్రకటన చూడగానే శివంగిలో ఎక్కడలేని ధైర్యం వచ్చింది. వేటకు సిద్ధమైన సింహంలా అప్రయత్నంగా లేచి నిలబడింది. పిడికిలి బిగించింది. ఏ మాత్రం ఆలస్యం చేయకుండా వెళ్లి ఇన్-స్టిట్యూట్ వాళ్లను కలిసింది. తనకూ తెలుసు. ఐఐటీ- జేఈఈ ప్రిపరేషన్ అంటే అంత ఆషామాషీ వ్యవహారం కాదని. అయినా అమ్మాయి అప్రోచ్ అయిన తీరుని చూసి వాళ్లు ముచ్చట పడ్డారు. కొద్ది రోజుల్లోనే అందరిలో తలలో నాలుక అయింది. ముఖ్యంగా కోచింగ్ సెంటర్ హెడ్ ఆనంద్ తల్లికి బాగా దగ్గరైంది. దాదీ అని ఆప్యాయంగా పిలిచేది. ఆమెకు హెల్త్ బాలేనప్పుడు శివంగే దగ్గరుండి అన్నీ చూసుకునేది.
ఆత్మవిశ్వాసంతో...
శివంగి ఎక్కడా తగ్గలేదు. ఏ సబ్జెక్టుకూ వెరవలేదు. ఆనాడు పేపర్లో ప్రకటన చూసి బిగుసుకున్న ఆమె పిడికిలి.. ఐఐటీ రూర్కీలో సీటు కొట్టేదాకా సడల్లేదు. మొక్కవోని ఆత్మవిశ్వాసం గెలుపు తీరాన సగర్వంగా నిలబెట్టింది. శివంగి రూర్కీకి వెళ్లిపోయింది. ఆ రోజు ఆనంద్ కుటుంబ సభ్యుల్లో ఏదో తెలియని దిగులు. ఆమెను ఆప్యాయంగా దగ్గరికి తీసుకుని ఏడ్చారు. సొంత కూతురే తమని వదిలి వెళ్లిపోయినంతగా బాధపడ్డారు. శివంగికి ఇప్పుడు మంచి ఉద్యోగం వచ్చింది. తనకు ఉద్యోగం వచ్చిన సంగతి మొదట ఆనంద్ సర్ కే ఫోన్ చేసి చెప్పిందట. ఈ విషయం విన్న ఆయన 'సంతోషంలో మాటలు రాలేదు. ఉద్వేగంతో కన్నీళ్లొచ్చాయి. గుండె గర్వంతో ఉప్పొంగింది' అంటూ తన ఆనందాన్ని పంచుకున్నాడు.
స్ఫూర్తిదాయకమైన
గ్రామీణ ప్రాంతానికి చెందిన ఒక పేదింటి ఆడకూతురు అత్యంత కష్టమైన ఐఐటీ జేఈఈని బద్దలుకొట్టి, రూర్కీలో సీటు సంపాదించింది, ఇప్పుడొక గొప్ప స్థాయిలో ఉందని- ఆనంద్ ఒక స్ఫూర్తిదాయకమైన స్టోరీని సోషల్ మీడియాలో పోస్టు చేశాడు. పేపర్లు అమ్ముకునే స్థాయి నుంచి ఇంజనీర్గా మంచి ఉద్యోగం సాధించిన శివంగి విజయగాథను చదివిన ప్రతీ ఒక్కరూ స్ఫూర్తి పొందుతున్నారు. ు