Authorization
Mon Jan 19, 2015 06:51 pm
అత్తలేని కోడలుత్తమురాలు.. కోడల్లేని అత్త గుణవంతురాలు అంటూ సాగే ఈ పాత సినిమా పాట వింటుంటే జీవిత సత్యం కండ్ల ముందు కదలాడుతుంది. గిల్లి కజ్జాలు.. పొర్లు దండాలు.. తూతూ మైమై అంటూ నిత్యం తగవులాడడం తప్ప కలిసుండే అత్త కోడళ్లు తక్కువే అని చెప్పవచ్చు. తాతలు, తండ్రుల కాలంలో అంటే... అప్పుడున్న సామాజిక పరిస్థితులు ఓ ప్రత్యేకమైన వాతావరణానికి కారణమైంది. కాలంతో పాటు మారుతున్న ట్రెండుకు అనుగునంగా పాత తరానికి భిన్నంగా కొంత మేరకు ఉందామని ప్రయత్నించినా ఎక్కడో ఓ చోట తేడాలొస్తున్నాయి. ఎంత సర్దుకు పోదామనుకున్నా వారసత్వంగా వస్తున్న బేదాభిప్రాయాలకు అతీతులు కాలేక పోతున్నారు. ఈ మధ్యన నేను కరీంనగర్ వెళ్లినప్పుడు ఓ కుటుంబాన్ని చాలా దగ్గర్నుంచి చూసాను. మా వీధి చివర్లో ఉన్న పెద్దావిడకు కూతురు, కొడుకు ఇద్దరే ఉన్నారు. కష్టపడి సంపాదించాల్సిన అవసరం లేని కుటుంబం. అయినా అత్తా కోడళ్ల మధ్యన ఎప్పుడూ తగువే. పెద్దావిడ కొడుకు దగ్గర కన్నా కూతరు దగ్గరే నెలలో ఎక్కువ రోజులుంటది. కొడుకు దగ్గర ఉన్న వారం రోజుల్లో గొడవలేని రోజుండదు. వారిద్దరి మధ్య తగవులకు పెద్ద సమస్యలు కూడా కన్పించవు. పప్పులో ఉప్పు తక్కువైందని ఒకరంటే... నా కూతురు ఏడుస్తుంటే పట్టించుకోకుండా వీధిలో పెద్దరికాలే నికెక్కువయ్యాయని ఇంకొకరూ.. ఇలా మొదలైన గొడవ అంతా తీసుకెళ్లి కూతరుకిస్తుందని కోడలు, నన్నస్సలు పట్టించుకోవడం లేదని అత్త ఇలా తీవ్ర రూపం దాల్చి దూషణల వరకు వెలుళ్తుంది. తల్లి కూతుళ్ల మధ్య ఎంత గొడవైనా ఎవరో ఒకరు రాజీ పడతారు. అదే అత్తా కోడళ్ల మధ్య తగువొస్తే మాత్రం ఎంతకూ రాజీ కుదరదు. ఒక వేళ కుదిరినా ఎప్పుడు ఎడమొహం.. పెడమొహమే. అత్త తల్లి కాలేక పోతున్నది.. కోడలు కూతురు కాలేక పోతున్నది. మీ ఇంటికి మా ఇల్లెంత దూరమో.. మా ఇంటికి మీ ఇల్లూ అంతే దూరం. మనం ఇచ్చే గౌరవాన్ని బట్టే ఎదుటి వారి స్పందన ఉంటుంది. ఈ సత్యాన్ని అర్థం చేసుకుంటే కొంతలో కొంతైనా మార్పొస్తుందేమో?
-ఊరగొండ మల్లేశం.