Authorization
Mon Jan 19, 2015 06:51 pm
అఫ్సర్ కవితల్లోని కొన్ని వాక్యాలు నన్నేకాదు పాఠకలోకాన్ని వెంటాడుతాయి. ఓ కవితను చదవడానికి ఎంత సమయం పడుతుంది... పూర్తిగా అర్థం చేసుకునేంత సమయం పడుతుంది. అఫ్సర్ కవిత్వం అర్థం చేసుకోవడానికి కొంత ఎక్కువ సమయమే పడుతుంది. ఒక్కసారి పాఠకుడు కనెక్ట్ అయ్యాడంటే అందులో నుంచి బయట పడడానికి చాలా సమయం పడుతుంది. మిగతా కవులకి, అఫ్సర్కు తేడా ఏంటి అని ఆలోచిస్తే కవిత్వమెలా చేయాలో టెక్నిక్ తెలిసినవాడు అఫ్సర్. కవిత్వంలో ఆయన ఓపెనింగ్ కానీ, క్లోజింగ్ కానీ చాలా భిన్నంగా ఉంటుంది. మనల్ని అలా కవితా లోతుల్లోకి తీసుకెళ్తాడు. అలా అందులో కూరుకు పోయామో లేదో అక్కడే మనల్ని వదిలేస్తాడు. పాఠకుడు బయటికి వచ్చేటప్పుడు చాలా దార్లు తెరిచి ఉంటాయి. పాఠకుడు ఊహాస్థాయి, సామర్థ్యాన్ని బట్టి ఆ కవితాదారుల్లో పయనించాల్సిందే.
కొంత తత్వం, ప్రకృతి వర్ణన, అస్తిత్వ మూలాలు, స్వీయ అనుభూతులు, కొంత ఆర్తి, కొంత సంతోషం, కొంత ప్రేమ అఫ్సర్ ఇంటివైపుకు మోసుకొచ్చి కవితా వాక్యాలుగా కూర్చాడు.
వెంటాడే వాక్యాల్లోకి వెళ్తే
1.వెతుక్కుంటూ ఉన్నంత సేపు వేసటే రాదు
దొరికేదేమిలేదని ఖాయంగానే తెలుసు కాబట్టి
(తీరాలు-వాటి గమ్యాలూ)
ఈ వాక్యాల్లో జీవితం ఉంది. ప్రతిఒక్కరికి ఏదో సందర్భం లో తారాసపడే వాక్యాలివి. నిరాశవాద దక్పథం కనిపిస్తుంది. కానీ కవి గమ్యంవైపుకే సాగుతాడు. నిరాశ సంతోషాన్ని మిగిల్చితే అంతకన్నా ఆనందం ఏది ఉండదు. ఆశ బాధను రగిల్చితే అంతకన్నా దుర్దినం ఇంకేది ఉండదు. అందుకే కవి ఈ వాక్యాల ప్రయోగం చేసుంటాడు. ఈ వాక్యాలు ప్రస్తుత సమాజ స్థితికి, దుస్థితికి కూడా దగ్గరగా ఉన్నాయి. ఇక్కడి కవితా వాక్యాల్లో చక్కటి షశీఎజూశీబఅస కనిపిస్తుంది. మొదటివాక్యం విషయ స్పష్టత నిస్తుంది. ఆ వెంటనే రెండవ వాక్యం కుండబద్దలు కొడుతుంది.
2.అవున్నిజంగానే వెళ్తాను నాలోకి / చిన్నప్పుడు రాలిపడిన ఆ రేగిపళ్ళ వాసనలోకి.. (ఇంటివైపు)
నేను, నాలోకి అనే పదాలు మనిషిని నిలబెడతాయి. నేనే అనే పదం మనిషిని సర్వనాశనం చేస్తుంది. నాలోకి, నావాళ్ళు, నాది అనే నిష్కల్మష మనసున్న వాళ్ళు నోస్టాల్జియా లోకి అడుగులు వేస్తారు. ఎవరిలోకి వాళ్ళు తొంగి చూసుకోవాల్సిందే అంటూ మనల్ని జీవితంలోకి తీసుకెళ్తాయి ఈ వాక్యాలు. ఈ వాక్యాలు కొంత మందికి కనువిప్పును కలిగిస్తాయి. చిన్నప్పటి జ్ఞాపకాల్లోకి తీసుకెళ్ళి చిన్నపిల్లాడిని చేసి ఆడిస్తాయి. ఇంటిని ప్రేమించలేని వాడు దేశాన్నేమి ఉద్దరిస్తాడు అనే వాక్యాలు కుడా ఇక్కడ సరిగ్గా సరిపోతాయి. నిజంగా రేగుపళ్ళను ఇష్టపడని వాళ్ళెవరుండరు. ఆ ఆత్మీయతను మరువని వారెవరుండరు.ఈ కవి కూడా రేగుపండు లాంటి వాడే. ఈ వాక్యాలు రేగుపళ్ళు తిన్నంత అనుభూతినిస్తాయి.
3.నన్ను చుట్టుముట్టిన / ఈ తెలియని ముఖాల / తెలియని చెట్ల,తెలియని ఆకాశాల / తెలియని గాలుల / కనిపించని కన్నీళ్ళ / వినిపించని ఏడ్పుల సమూహంలో నిలబడి / ప్రతి ముఖమూ నీదే అనుకొని / బతిమాలుకుంటాను
ఈ కవి అవ్యక్తమైన ప్రేమ భావాలను సున్నితంగా కవితా మాలలో అల్లగలడు.ఆ గాఢతను ఆ పదాల్లోని నాలుగు వాక్యాల్లోనో కూర్చ గలడు. వ్యక్తికి, వ్యక్తికి మధ్య మనస్పర్థలు రావచ్చు. అపోహలు రావచ్చు. ఒకటి వ్యక్తిని అర్థం చేసుకోక పోవడం కావచ్చు. వ్యక్తి మీద ఉన్న చెప్పలేనంత ప్రేమ అలా ప్రవర్తించమని పురమా యించవచ్చు. చివరికి ఆ ఇద్దరు ఒకరినొకరు అర్థం చేసుకోవాలనుకునే దక్పథాన్ని అలవరుచు కుంటూనే వాళ్ళు వెలుగుతారు. జీవితము వెలుగుతుంది. అటు వంటి ఒకానోక క్షమాపణ గుణం ఈ వాక్యాల్లో కనబడు తుంది. ఈ వాక్యాల్లో కవి భావాత్మకత పాఠకులను బందీలను చేస్తుంది.
4. అప్పటికీ / నేను ప్రేమిస్తూనే వుంటాను / నీ చేతులు ఖడ్గాలై నన్ను ఖండఖండాలు చేస్తున్నా సరే.. (యింకొక ద్వేషభక్తి గీతం)
ఈ వాక్యాలు పాఠకుల మెదళ్ళోకి అలా ఇంకిపోతాయి. ఈ వాక్యాలు వెంటాడుతాయి. వేటాడుతాయి. ద్వేషం, ప్రేమ ఒకే దగ్గర నిలవవు. కానీ కవి నువు ద్వేషిస్తున్న నేను ప్రేమిస్తూనే ఉంటాను అంటాడు. ఇది కవి అస్తిత్వఘోష. సొంతగడ్డ మీద తనను పరాయీకరణం చేసే కుట్రలకు దావానంలా బయటికొచ్చిన ప్రేమపూరిత వాక్యాలు ఇవి. ఈ వాక్యాలను చూసైనా వాదాలను అటకమీదికెక్కించి మనమంతా కలిసి మెలిసి జీవిద్దామనే ఆశావాహ భరోసాలోకైనా పయనం చేయాలి. ఉన్నప్పుడే ఇవన్నీ. నేను లేనప్పుడు,నా తర్వాత అనే పదాలను జీవితంలోకి ఆహ్వానిస్తే ఆ ఖాళీతనం నుండైనా నిండైన మనసు జనిస్తుందేమో చూడాలి. ఇంకా ఇలాంటి వెంటాడే వాక్యాలు ఎన్నో ఉన్నాయి.
ఇవి కేవలం మచ్చుతునకలు. మిగతావన్ని మీరు చదివి ఆనందించాల్సిందే. ఒక చిన్న విషయం మీతో పంచుకోవాలని పిస్తుంది. ఎప్పుడు వాన, వాన, వాన అంటాడు ఈ కవి. వాన మీద ఇష్టమొచ్చినన్ని పద్యాలు రాశాడు. వానను అంత దగ్గరగా ఎందుకు తీసుకుంటాడో ఒకరోజు గట్టిగా నిలదీసి అడుగుదాం. ముద్దుగా ఈ కవిని వారు అనుమతిస్తే ''వానపిచ్చోడు'' అని పిలవాలనిపిస్తుంది. ఆయన అమెరికాలో ఉన్న హైదరాబాద్ నగరాన్ని ఓ వస్త్రంలా చుట్టుకొనే జీవిస్తాడు.హైదరాబాద్ నగర ప్రస్తావన ఈయన కవితల్లో ఎక్కువే.
అఫ్సర్ మొత్తంగా ఇంటివైపుకు కవిత్వం తెచ్చాడనడం కంటే ఇంటినుండే కవిత్వాన్ని విశ్వవ్యాప్తం చేయడానికి ఖండాంతరాలు దాటి తీసుకెళ్ళాడేమో అనిపిస్తుంది. అఫ్సర్ కవిత్వం చదవండి. ఆయన కవితా వాక్యాల జల్లుల్లో తడిసి కొన్ని చినుకులనైనా ఒడిసి పట్టుకోండి. మీరు ఇంటివైపుకో, ఆ రేగిపళ్ళ వాసన లోకో, సీతాఫలాల తీయదనంలోకో, జామ కాయల్లాంటి అనుభూతుల్లోకో ఒక్కసారి వెళ్ళి రండి..
- తండ హరీష్ గౌడ్
8978439551