Authorization
Mon Jan 19, 2015 06:51 pm
కాల ధర్మం ఎరిగిన చెట్లు
చిగుర్లను కంటూ ఆకులతో
కొమ్మలుగా విస్తరిస్తూ
రంగుల్ని పూస్తూనే ఉన్నాయి
ఋతువులతో జత కడుతూ
పక్షులు మనోహరంగా పాడుతూ
నీలి ఆకాశాన చుక్కలై మెరుస్తూ
చక్కర్లు కొడుతూనే ఉన్నాయి
తుళ్ళి తుళ్ళి గంతులేసే
లేడి పసికూనలైన మన
చిన్నారులు మాత్రం
పాపం చిన్నబోయి
ఇంటి పంజరంలో బందీలై
ఆకాశాన్ని ఆశగా చూస్తున్నారు
ఆటపాటల కేరింతలు
అందాల సజీవ బడులు
ముచ్చట పడే పార్కులు
బజారుల జాడలు మరచి
బలవంతపు ఆన్లైన్ తరగతుల
బంజరు దొడ్లలో
తల్లడిల్లే లేగ దూడలైపోయి
బాల్యపు సహజ పరిమళాలకు
దూరమై కంప్యూటర్ తెరలకు
బితుక్కు మనుకుంటూ
అతుక్కు పోతున్నారు
బయటి కనిపించే చేదు నిజాలు
రోజూ చూస్తూ కంపిస్తుంటే
కళ్ళు కలల్ని కనటం మరిచాయి
నిద్రలోనూ జలదరింపుల
పలవరింతలు భయపెడుతుంటే
బ్రతుకు అయోమయంలో
అంతు దొరకని భవిష్యత్తులో
వర్ణవిహీనమైన మనిషి మోములో
నవ్వులు మాయమైన కాలమిది
...పిల్లలు పక్షులై లోకపు
ఆకసాన ఎగిరే సమయం రావాలని
నవ్వులు పువ్వులై
ప్రతి ఎద విరబూసే కాలంకోసం
నిరీక్షణ తప్పని రోజులివి
(ప్రస్తుత సంధి స్థితిలో మన పరిస్థితి)
- డా. కె.దివాకరాచారి,
9391018972