Authorization
Mon Jan 19, 2015 06:51 pm
»»When a friend calls to me From the road
........................
I don’t stand still and look around
..........................
I go up to the stone wall For a friendly visit
- Robert frost
ఇవి స్నేహానికి సంబంధించిన ఒకానొక అత్యుత్తమ కవితలోని వాక్యాలు. ఈ వాక్యాలను ఉదహరించటంలోని ఆంతర్యం ఏంటంటే మనం చర్చించబోతున్న కవితా సంపుటి కూడా స్నేహానికి సంబంధించినదే. కవి ప్రసాదమూర్తి అంతకు ముందు వెలువరించిన తన కవితా సంపుటిలో మిత్రులను గుర్తు చేసుకుంటూ రాసిన కవితల సంకలన రూపమే ఈ ''మిత్రుడొచ్చిన వేళ''.
మంచి మిత్రుని పిలుపు వింటే చాలు చుట్టూతా ఉన్న ప్రపంచమంతా ఆగిపోయి ఆ ఇద్దరి సంభాషణలకు, ప్రేమలకు చిరునామాగా మారిపోతుంది. మంచి మిత్రులు దొరకడం ఒక వరం. అలా తన జీవితంలో తారాసపడ్డ మంచి మిత్రుల మధుర స్మతులను ప్రసాదమూర్తి ఇందులో పొందుపరిచారు. కవి చెప్పినట్టుగా ఎవరొచ్చిన ఏమవదు కానీ మిత్రుడొచ్చిన వేళ మాత్రం ఏదో తప్పనిసరవుతుంది. మర్చిపోలేని మధుర ఘట్టాలను ఒక్కొక్కటిగా తెరిచి ముందర పోస్తుంది.
వెంటాడే వాక్యాల్లోకి..
1. ''తెరిచిన పుస్తకంలోంచి
పక్షులు బిలబిలా ఎగిరినట్టు
పగలూ రాత్రీ కలిసి యుగళ గీతమైనట్టు
ఆరు ఋతువులు ఏకమై
ఒక స్నేహరుతువుగా వెలిగినట్టు
మిత్రుడొచ్చిన వేళ'' (మిత్రుడొచ్చిన వేళ)
''మిత్రుడొచ్చిన వేళ'' అనే ఈ కవిత, ఈ కవితా సంపుటిలోని ప్రారంభ కవిత. ఈ శీర్షికనే పుస్తకం పేరుగా కూడా పెట్టారు. ఇందులో కవి ఊహా జనితమైన వాతావరణాన్ని కల్పించి మిత్రుని రాకకు ఆపాదిస్తాడు. తెరిచిన పుస్తకంలోని పక్షులు ఎగరటాన్ని చెప్పటంలో కవి తన మిత్రుని రాకలోని ఆనందాన్ని చెబుతున్నాడు. సాధారణంగా మనం ఈ సన్నివేశాన్ని ఏ చేను దగ్గరో, ఏ చెరువు దగ్గరో గమనిస్తాం. ఆ సన్నివేశం తాలూకా ఊహను కవి కవితలోకి పట్టుకొచ్చాడు. జీవితమెప్పుడూ వసంతంలా వెల్లివిరియదు. ఒక్కో ఋతువు ఒక్కో విధం. ఎండా , వాన, పగలు, రాత్రుళ్ళో మార్పులు ఇవన్నీ ఉంటాయి. కవి కవితాత్మకంగా 'స్నేహఋతువు' అనే ఒక రూపకాన్ని జోడించాడు. నిజంగా కవి చెప్పినట్టు ఏ కాలంలోను మారనిదే స్నేహం.
2. ''ఏమిటో అందరూ దేవుడికోసం కొండలెక్కుతారు
నేను స్నేహం కోసం గుండెలెక్కుతాను'' (స్నేహం, పేజీ 25)
కవి హదయాన్ని ఒక నిష్కల్మష దేవాలయంగా మలుచుకోమంటున్నాడు. కొండ, గుండె రెండు ఒక్కటే అంటూ స్వచ్ఛమైన హదయం తాలూకా శబ్దాన్ని ప్రకటిస్తాడు. నిజంగా వ్యక్తి ఎంతమంది హదయాలను గెలుచుకున్నాడు అనేదే ముఖ్యం. కవి కొండ, గుండె అనే పదాలను ప్రాస కోసం వాడినట్టుగా అనిపించొచ్చేమో కానీ చక్కగా ఒదిగిన పదాలవి.దేవుడెక్కడో లేడు. కలివిడితనమే దేవుడు. నలుగురి గుండెల్లో చిరకాలం నిలిచిపోయేదే స్నేహం.
3. ''మిత్రమా
కవిత్వం నిన్ను రాసుకొని మురిసిపోయింది''
(ఆయుధానికి మెరుపునువ్వే, పేజీ 26)
ఓ మిత్రుని గూర్చి రాస్తూ ఇంత గొప్ప వాక్యాలను వారికి కానుకగా ఇచ్చారు. ఆ మిత్రుడు త్రిపురనేని శ్రీనివాస్. ఈ కవితకు పెట్టిన శీర్షికలోనేత్రి. శ్రీ గురించి ఒక్క మాటతో తేల్చేశాడు. నిజంగా కవిత్వాయుధాన్ని రెండు వైపులా పదునెక్కించ చూసినవాడు ఆ ఆయుధానికి మెరుపే కదా. కవిత్వమే ఊపిరై బతికి గొప్ప కవిత్వాన్ని వెలికితీసిన వాడి కోసం రాసిన ఈ వాక్యాల్లో అతిశయానికి అసలే తావు లేదు.
4. ''ఉదయం పూట వానలా వచ్చాడు
నన్ను పిల్లాడిని చేసి కాసేపు ఆడుకుని పోయాడు''
(వానలా వచ్చిన స్నేహితుడు)
కుండపోతగా కురిసే వాన ముంచెత్తుతుంది. ఉదయం పూట సన్నగా కురిసే వాన ఆటలాడేలా చేస్తుంది. మిత్రుడు కూడా కవి చెప్పినట్టుగా సన్నని వానలాంటి వాడే. మిత్రుడు వస్తాడు, కలుస్తాడు, పాతరోజుల్లోకి వెళ్తారు సహజమైన విషయం. ఆ విషయాన్ని కవి కవిత్వీకరించిన తీరు ఆశ్చర్యపరుస్తుంది. ''పిల్లాడిని చేసి ఆడుకోవడమనే'' పదప్రయోగంలో ఎంతో బలమైన వ్యక్తీకరణ కనబడుతుంది. బాల్య జీవితపు సంకేతాన్ని ఈ వాక్యంలో కూర్చటం కవిత్వంలో ఆయన చేయితిరిగినతనాన్ని చూపిస్తుంది.
కవి ఇందులో తనతో చదువుకున్నవారినో, తన ఊరి వారినో పరిగణించి రాయలేదు. సాహీతీ మిత్రులున్నారు, గురు సమానులున్నారు, చివరాకరకు తన సహచరిణిలో కూడా మిత్రత్వాన్ని చూపించాడు. కవి అంతరంగం చెప్పేదొకటే మంచిని కాంక్షించే వారెవరైనా మిత్రులే. వయసుతో స్నేహాన్ని కొలవలేము అన్నమాట ఈ పుస్తకంలోని కవిత్వంలో ధ్వనిస్తుంది.
స్నేహమయమై కురిసిన ఈ కవితా సంపుటి ద్వారా 'స్నేహం' విలువను తెలుసుకోవచ్చు. కవి తనతో కాలంతో పాటు నడిచిన మిత్రులందరిని కవిత్వంలో రికార్డు చేస్తూ తనను తాను వెతుక్కో వటం కనిపిస్తుంది. ఆయనను ఆయన వెతుక్కునే క్రమంలో మనకు పూర్తిగా దొరికిపోయాడు. ఇక్కడ స్నేహమనగానే ఓ రెండు పాటలు గుర్తుకొస్తున్నాయి. అవి
''స్నేహానికన్న మిన్న లోకాన లేదురా'', ''స్నేహమేరా జీవితానికి వెలుగునిచ్చే వెన్నెల'' అక్షరాల ఈ పాటలు ఈ కవితాసంపుటికి వర్తిస్తాయి.
- తండ హరీష్ గౌడ్,
8978439551