Authorization
Mon Jan 19, 2015 06:51 pm
అందరికంటే ముందు దోసిట్లో పట్టిందెవరు? బుర్రలో పట్టిందెవరు? వాళ్ళల్లో ఏ ఒక్కరి గురించైనా తెలుసా నీకు? పోనీ నేనెవరనేదైనా తెలుసా? పడుతున్నకొద్దీ పట్టిస్తూ వస్తున్నారే తప్ప నన్ను మాత్రం పట్టించుకోవడం లేదు. మాట్లాడితేచాలు పాండిత్యం- శాస్త్రం- అభివృద్ధి- ఆధునికత లాంటి సంగతులు బోల్డు మాట్లాడతారు. ఇంకా మాట్లాడితే చరిత్ర-ఇతిహాసాలు- పురాణాలు- పురావస్తు పరిశోధనలంటూ తవ్వకాలు మొదలెడతారు. చివరికి ఏం కనిపెడతారు? నేను నేను కాదనో నేను లేనే లేననో, అసలు నేననేదే అబద్ధమనో ఆపద్ధర్మ చర్చలు జరిపి కాలావధి ముగిసేలోగా నివేదికలు పంచి చేతులు దులుపుకుంటారు?
అసలు కాలానికి అవధులు నిర్ణయించడానికి మీరెవరు? నిజమైన మొనగాడెవరు? ముందు దోసిలి పట్టినవాడు. గెడబొంగులో తీసికెళ్ళచ్చని తెలుసుకున్నవాడు. ఎండు సొరకాయ బుర్రలో నన్ను దాచుకోవచ్చని గ్రహించినవాడు. నాకోసం తొట్టికట్టచ్చని గ్రహించినవాడు. నాకు కట్టలు కట్టి పంటలు పెట్టచ్చని అవగతం చేసుకున్నవాడు. కురిసిన నన్ను, కురవని కాలాల్లో వాడుకోవడానికి చెరువులు తవ్వచ్చని ఆకళించుకున్నవాడు.
చివరికి నన్ను వెతుక్కుంటూ రావలసిన పని లేకుండా తనున్నచోటనే నేనున్నానని ఊహించి బావులు తవ్వించినవాడు. వాడు.. వాడే అసలైన మొనగాడు. ఓరు చరిత్రాచార్యా, వాడిగురించి నీకేమైనా తెలుసా?
'పాత్ర' ఎవరోగానీ భలే పేరు పెట్టారు. మట్టి పిసికి- అడుసు తొక్కి- ఆకారమిచ్చి- ఆరబెట్టి మోసుకెళ్ళచ్చని గుర్తించిన మహానుభావుడెవరు?
పచ్చికుండని కాల్చి కలకాలం మన్నేలా మన్నుని తీర్చిదిద్దిందెవరు? మన్ను చరిత్ర కాదా? మన్నులో మన్నై, మన్నే మనిషి చరిత్ర కాదా? నేను నేనైన ప్రతిసారీ ఒక్కో పాత్రని. ఒక్కోసారి సృష్టించిన పాత్రనైతే ఒక్కోసారి జీవించిన పాత్రని. నేను పాత్రగా మారినప్పుడు నేను నేను కాను. రాముణ్ణీ రావణుణ్ణీ దానవీర శూరకర్ణుణ్నీ నేనే. సీతనీ సావిత్రినీ ద్రౌపదినీ నేనే. నన్ను పట్టుకోవడానికీ నన్ను రూపొందించడానికీ వాల్మీకి నించీ నీదాకా ఎవరెలా రాస్తే అలా వర్తించాను. నర్తించాను. ఆయా పాత్రలు నిర్వర్తించాను. కానీ నన్ను పట్టుకోవడానికి ఒక్కో యుగంలోనూ ఒక్కొక్కడూ ఒక్కో లోహాన్ని కనిపెట్టాడు. ఓ నిత్యయాంత్రిక లోహమాంత్రిక మనోతాంత్రికా... గుర్తించావా నేను ఏ పాత్రనో?
ఒకప్పుడు మట్టి పాత్రని. ఇంకొకప్పుడు లోహ పాత్రని. మరొకప్పుడు సృజనపాత్రని. మొదట్లో సహజపాత్రని. పాత్రులెవరో అపాత్రులెవరో అర్థం చేసుకోలేనంత అభివృద్ధిని సాధించావు. మట్టైనా మనిషైనా లోహమైనా మోహమైనా ఈ రోజు పోతే రేపటికి రెండు. మన్నేవన్నీ మట్టిలో కలిస్తాయి, మళ్ళీ పుడతాయి. మళ్ళీమళ్ళీ పుడుతూనే ఉంటాయి. కుండ బరువు. కంచు బరువు. ఇత్తడి బిందె బరువు. ఇనప బాల్చీ బరువు. అలా అవసరానికైనా బరువులు మోసే బతుకులకి సుఖం ఇస్తే సంతోషం వస్తుందన్నావు. ఆ వంకన తేలిగ్గా వచ్చే తేలికవన్నీ తక్కువ ఖర్చుతో జనసామాన్యం తలకి చుట్టావు.
తేలిక చెంబులు, తేలిక బిందెలు, తేలిక పెట్టెలు, తేలిక సంచులు, తేలిక మోతలు, అంతా తేలికే! నీళ్ళపై తేలేంత తేలిక. గాల్లో ఎగిరేంత తేలిక. తేలికలన్నింటికంటే తేలిగ్గా వచ్చే తేలిక. తక్కువ ఖర్చులో ఎక్కువ తేలిక. ఆ తేలికే తేలై కుడితేగానీ తెలియలేదు తేలికలోని తేలిక తెల్లం చేసే తెల. తెలివంతా వుపయోగించి చేసిన తేలికవన్నీ కన్నాలు పడి చిరిగి చింకి చాపలై ఊరవతల మేటలు వేసిన తేలిక గుట్టలు.
రెండురోజులు కదలకపోతే మట్టానికి పాచి పట్టించే నన్ను కూడా పట్టి రసాయనాల పెంట పెట్టి మట్టసంగా సీసాల్లో మూతలు పెట్టి అత్యాధునిక సాధన సంపత్తిని సమకూర్చుకున్నామని గప్పాలు కొట్టే అంతర్జాతీయ సంస్థల మోహ ముద్రలు కొట్టి, నెలల తరబడి హిమపేటికల్లో పుటం పెట్టి.. థూ.. దప్పిక తీర్చుకోవడానికిన్ని పాట్లు అవసరమా? ఇలా తాగితే అలా అలా కడుపంతా చల్లబరిచి పేగుల్ని శుద్ధం చేసి, కష్టజీవుల శ్వేద రంధ్రాల గుండా బైటికొచ్చి మెరిసే నన్ను అల్పాచమానంతో వదిలించుకుంటున్న తేలికపాటి మేధావుల్లారా ఈ టక్కులూ టెక్కులూ ప్లాస్టిక్కులూ మట్టిలో కలవని మీ మేధలాంటివే. ఖండాలు దాటి, గ్రహాలు దాటి విస్తరిస్తున్నామని విర్రవీగడం చాలించండి. ప్లాస్టిక్ మేధను వదిలించుకుని మట్టి మనసుని పెంచుకుంటూ ముందడుగేశారా సరే, లేదా నేనూ చెలియలికట్టని దాటక తప్పదు. ఎందుకంటే నా పాత్ర నేనూ నిర్వహించాలిగా? మళ్ళీ హెచ్చరిస్తున్నాను. మర్యాదగా ఈ ప్లాస్టిక్ బంధాల్ని తెంచుకున్నావా సరే. లేదా నేనే వచ్చి తెంచేస్తాను. మొత్తం భూమినే ముంచేస్తాను. తస్మాత్ జాగ్రత్త!
- జొన్నవిత్తుల శ్రీరామచంద్రమూర్తి,
9440037258