Authorization
Mon Jan 19, 2015 06:51 pm
నడిరాత్రి. హఠాత్తుగా మెలకువ వచ్చింది శ్రీనివాస్కి. ఎందుకు మెలకువ వచ్చిందా అని ఆశ్చర్యపడ్డాడు. ఆలోచించాడు. జనారణ్యం కనుక నక్కలకు ఛాన్సులేదు కుక్కలే. గోలగోలగా అరుస్తున్నాయి. నోట్లో నాలుక ఫ్రీగా మూవ్ అవడం లేదు. ఓహౌ దాహంగా వుంది అందుకే మెలకువ వచ్చింది అనుకున్నాడు.
మంచం దిగాడు. మేడ మెట్లు దిగాడు. తెరచి వుంచిన హిప్పోపోటమస్ నోటిలా వుంది హాలు. ఒంటరిగా వున్న ఇంట్లో ఒంటరిగా వున్న శ్రీనుకి ఇంట్లో ఒంటరిగా వుండటం కష్టమే అనిపించింది. లంకంత ఇంట్లో ఎవరూ లేరు. తను ఒక్కడే పెళ్ళికి వెళ్ళడం ఇష్టం లేక ఉండిపోయేడు.
పొడవాటి హాల్లో కిచెన్ డోరుకి ఎడమ వైపు ఫ్రిజ్జు వుంది. దాంట్లో చల్లబడుతున్న నీళ్ళున్నాయి. అటువైపు శ్రీనివాస్ అడుగులు పడ్డారు.
డోర్ తెరుస్తుంటే 'ఎవరది అర్థరాత్రిపూట న్యూసెన్స్' అన్నమాటలు వినపడ్డయి. జడుసుకున్నాడు శ్రీను ఆరడుగులుంటేనేం.
ఇంట్లో నరమానవుడెవడూ లేడు కదా మరి. ఈ అశరీరవాణి లేదా ఆకాశవాణి ఎవరిదా అనుకున్నాడు.
'పొద్దుమూకులూ మూస్తారు తెరుస్తారు నా లోపల పెట్టిన నానా గడ్డీ కరుస్తారు. ఇప్పుడైనా ప్రశాంతంగా మెడిటేషన్ చేసుకోనివ్వరా' అన్నది ఓ వాణి.
చుట్టూ చూశాడు శ్రీను. మెట్ల చివర ఉన్న స్విచ్చి నొక్కి వచ్చాడు కదా. ట్యూబ్లైట్ పున్నమినాగులా వెలుగుతున్నది. ఎక్కడా ఎవరూ లేరు. ఓ మూల డైనింగ్టేబుల్, దాని చుట్టూ సైలెంట్ కాన్ఫరెన్స్లో కుషన్ కుర్చీలు అంతే.
'భయపడకు శ్రీనూ దెయ్యాన్ని కాదు. అయినా ఈ మధ్య తమ ప్రవర్తనలో వింత మార్పులు వచ్చిన మనుషుల్ని చూసి దెయ్యాలే జడుసుకుంటున్నాయి. నేను నువ్వు హేండిల్ మీద చేయి వేసి నిలబడ్డావే ఆ ఫ్రిజ్జును. నీ పేరు శ్రీనివాస్ అయితే నా పేరు ఎల్.జీ. అన్నది ఎల్జీ.
కరెంట్ షాక్ కొట్టింది శ్రీనుకి. ఎల్జీ ఫ్రిజ్జు మాట్లాడ్డం ఏమిటి అంతా భ్రమ అనుకుంటూ డోర్ తీశాడు. పై అరలో కిక్కిరిసి పోయి వున్న ప్యాకెట్లు దడదడమంటూ వచ్చి అరికాళ్ళమీద పడ్డయి. ఒక కొబ్బరి చిప్ప చివర కోసుగా వుందేమో కుడికాలి బొటన వేలుకి గుచ్చుకుంది.
'అబ్బా!' అన్నాడు శ్రీను, అసంకల్పిత ప్రతీకార్య చర్య మరి.
'జాగర్త శ్రీనూ! పేరుకి ఫ్రిజ్జునే అయినా జనం నన్ను పాతకాలపు జాలీ అలమరాలాగే వాడుతున్నారు. చూడు చక్కెర, శనగపిండి, బియ్యపురవ్వ, ఉప్మారవ్వ, ఆవాలు, మెంతులు, జీలకర్ర, కొబ్బరి చిప్పలు, ఆర్నెల్లకింద అమెరికా నుంచి ఎవరో తెచ్చిచ్చిన చాక్లెట్లు, పుల్లారెడ్డి స్వీట్పాకెట్ ఖాళీ అయిందని తెలీక వుండిపోయిందిలే. తిరుపతి వెంకటేశ్వరస్వామి లడ్డూలు కొన్ని పాతవి, మరికొన్ని మరీ పాతవి. నూడుల్స్ పాకెట్లు, గరం మసాలా, ఆంచూర్ సాంబార్పొడీ, చాట్మసాలా, చిల్లీ సాస్, టమాటా కెచప్. చూడు చూడు చైనా జనాభాలా తొక్కుకుంటూ తోసుకుంటూ వున్న ప్యాకెట్లు సీసాలు 'హట్ ఎ హెల్' అనిక్షణం ఆగింది ఎల్జీ!
ఈ గ్యాప్లో వాటర్బాటిల్ బయటకు తీసి చుక్క మిగల్చకుండా తాగేశాడు శ్రీను.
'ఫుల్ బాటిల్ లాగేశావే! యూ ఆర్ స్ట్రాంగ్ శ్రీను' అని కిసుక్కున నవ్వింది ఎల్జీ.
అలా నిలబడి పోయేడు శ్రీనివాస్.
నన్ను చూస్తుంటే కిరాణాషాప్, జనరల్ స్టోర్, మెడికల్ షాప్, డస్ట్బిన్ అన్నీ గుర్తుకు వస్తాయి శ్రీనూ, బాగా చూడు. చూశాడు శ్రీను లోపలికి.
'షాప్లే కాదు, కిచెనూ, డైరీ కూడా నేనే. వెజిటబుల్ మార్కెట్ కూడా నా యందే కలదు. నాలుగు రోజుల కిందటి సాంబార్ గిన్నె వున్నది. ఎప్పటిదో గుర్తులేదు బెండ వేపుడు కూడా వున్నది. తొక్క తీయని చింత పచ్చడి, తొక్క తీసిన చింత పచ్చడి, దంచిన ఉసిరి కాయ, పండు మిరపకాయ పచ్చడి... ఇవన్నీ ఓ వైపు నా ముక్కు బద్దలు చేస్తుంటే పది రోజుల కిందటి పెరుగు... అబ్బబ్బ ఎంత పులుపో. కాచిన పాలు, కాచని పాలు, సీలు తీయని పాల ప్యాకెట్లు అన్నీ నా అరల మీద అనేక పదార్థాల పూర్వ స్వరూపాలు కొట్టవచ్చినట్టు కనిపిస్తయి. చూసి తరించు శ్రీను' అన్నది ఎల్జీ.
శ్రీను ఫ్రిజ్జు డోర్ మూయబోయేడు. 'ఒక్క క్షణం ఆగు బ్రదర్! నా లోపలే మొలకెత్తిన ఆలుగడ్డలు చూడవా. ముఖం మాడ్చేసిన పుదీనాను కనలేవా? నువ్వు నా తపస్సుకి భంగం కల్పించావని మాట్లాడా! సరేపో. నిద్రపో! కానీ ఒక్క మాట. మీ మనుషులు ఒళ్ళు అలవకుండా వుండటానికి అనేక రకాల వస్తువులు కనిపెడ్తున్నారు. మంచిదే. కానీ దేన్ని ఎందుకు ఎలా వాడాలో అలా వాడండయ్యా! నోరులేని యంత్రాలమని మమ్మల్ని మరీ హింస పెట్టకండి. ఫ్రిజ్జులో ఏవి పెట్టాలి, యేవి కూడదు అనే విషయం తెలుసుకోండి' అన్నది ఎల్జీ.
ఫ్రిజ్జు తలుపు వేసి మేడ మీద గదిలోకి వచ్చేశాడు శ్రీను. అసలు తనతో ఫ్రిజ్జు మాట్లాడిందా? ఒక వేళ్ళ తనే ఫ్రిజ్జు మాట్లాడితే ఇలా మాట్లాడుతుందని ఊహించుకున్నాడా? అనుకుంటూ నిద్రపోయాడు.
- చింతపట్ల సుదర్శన్,
9299809212