Authorization
Mon Jan 19, 2015 06:51 pm
16
'' 'వడ్డీ' అనే మాట?''
''మనం ఎప్పుడన్నా 'అప్పు' తెచ్చుకుంటే, అప్పు లిచ్చినోల్లకి వడ్డీలు కడతాంగా?''
''నువ్వెందుకు అప్పు తెచ్చుకుంటావు? నీకు జీతం వస్తుందిగా? జీతం చాలదా?''
''నా పెళ్ళం కూడా ఇంకో కంపెనీలో చేస్తదిలే. దానికీ జీతం వస్తది గానీ, పిల్లలు ముగ్గురు కదా? ఆళ్ళకి ఎప్పుడూ ఏదో తెగుళ్ళే. అప్పులు తప్పవులే.''
''మరి, మీ జీతాలు ఖర్చుల కోసం చాలకే అప్పులు చేస్తారు కదా? అప్పులెలా తీరుస్తారు?''
''చాలా సార్లు ఓవర్ టైమ్లు చేస్తాను. తప్పదు మరి.''
'' 'మార్క్సు' అని ఒకాయన పేరు ఎప్పుడన్నా విన్నావా?''
''అప్పుడెప్పుడో, మా వాళ్ళు యూనియన్ మీటింగ్కి రమ్మంటే ఎళ్తే, ఆ పేరే అనుకుంటా చెప్పారు. ఆయన చాలా పెద్ద కంపెనీ నడుపుతాడంటగా? ఏ వూళ్ళో వుంటాడు? ఇక్కడ మానుకుని అక్కడికి పోతే? మంచోడేనా? పోదామా మనిద్దరం?''
''మార్క్సు, కంపెనీ పెట్టిన వాడు కాదులే. ఆయన కూడా పుస్తకాలు రాసే కష్టం చేస్తాడు. డబ్బు అంతగా రాదు.''
''అలాగా? ఏం, పుస్తకాలు బాగా రాయడా?''
''చూడు అప్పారావ్! నీకు చాలా మంచి మాటలు చెప్పాలనుకున్నాను. మీ కంపెనీ సారుకి 'లాభం' ఎలా వస్తుందో తెలుసా నీకు? అది చెప్పు నాకు.''
''అది పిచ్చి పుల్లయ్యకి కూడా తెలుస్తుంది. 'పెట్టుబడి' పెడితే 'లాభం' రాదా?''
''ఒక చొక్కా సంగతి చెప్పుకుందాం. దాని ధర 120 కదా? మొదట బట్టా అవీ ఖర్చులవుతాయి కాబట్టి, ఆ ఖర్చులన్నీ కలిసే 100 అని నువ్వే అన్నావు. పని చేసినందుకు, నీకిచ్చేది 20. ఆ ఖర్చులు రెండూ కలిసి చొక్కాని 120 ధరకి అమ్మితే, అందులోంచి 'లాభం' ఎక్కణ్ణించి వస్తుందో చెప్పు నువ్వే!''
''చొక్కా లోనించి కాదు 'పెట్టుబడి' పెడితే రాదా?''
''నీ ప్రశ్నలన్నీ తర్వాత వేద్దువు గాని. ముందు నేను చెప్పేది కొంచెం వింటావా?''
''ఎందుకు విననూ?''
''విను మరి. ఇందాక మార్క్సు, కంపెనీ పెట్టాడన్నావు. ఆయన అలాంటి వాడు కాదు. కంపెనీలు పెట్టిన వాళ్ళ పుస్తకాలు గురించే కోపంగా రాశాడు.''
''అయ్యో, కంపెనీల మీద కోపాలెందుకు? తప్పు కాదూ?''
''చెప్పేది పూర్తిగా విన్నాక, అప్పుడు ప్రశ్నలేద్దువు గానిలే. ఏ వస్తువు తయారవ్వాలన్నా, నువ్వు కుట్టే చొక్కా తయారవ్వాలన్నా, మొదట కొన్ని బట్టల్లాంటి 'సాధనాలు' కావాలి కదా? వాటి కోసం ఖర్చు 100 అన్నావు. చొక్కా సంగతి చూస్తే, ఆ సాధనాల ఖర్చు 100 కాదు, 80 అనుకుందాం. ముందు నా మాట విను! నువ్వు 10 గంటల సేపు కూర్చుని, ఆ బట్టని 'చొక్కా'గా తయారు చేస్తావు. చొక్కా తయారై పోతుంది! ముందు ఆ వస్తువు ఏ యే విషయాలతో ఎలా తయారైందో చూస్తే, 2 విషయాల తోటే తయారవుతుందని తెలుస్తుంది.''
''రొండా? రొండేనా?''
''అంతే మరి. ఏ వస్తువుని తయారు చెయ్యాలన్నా మొదట కొన్ని సాధనాలు కావాలి కదా? వాటిని, 'ఉత్పత్తి సాధనాలు' అనాలి. ఈ మాట తెలుసా నీకు?''
''తెలవదులే. నువ్వు ఏ కంపెనీ లోనూ చెయ్యవు కదా? ఇవన్నీ నీ కెలా తెలుస్తాయి?''
''మార్క్సు రాశాడు. ఇవన్నీ కంపెనీల్లో జరిగే సంగతులే. అవి చదివితే తెలిశాయి.''
''మార్క్సు కూడా కంపెనీల్లో చెయ్యడేమో గదా? అతగాడి కెలా తెలుస్తాయి?''
''కంపెనీల్లో చేసే వాళ్ళకే తెలుస్తాయంటావా? అయితే, నువ్వు కంపెనీల్లో చేసే వాడివేగా? 'ఉత్పత్తి సాధనాల' గురించి తెలిసిందా మరి నీకు?''
నవ్వాడు అప్పారావు.
సుబ్బారావు మళ్ళీ అన్నాడు:
''చెప్పేది కొంచెం విను. ఉత్పత్తి సాధనాలన్నీ నువ్వు పని స్థలంలోకి వచ్చే ముందే తయారై పోయి అక్కడ వుంటాయా లేదా? వాటిని కూడా నీ లాగే కొందరు వేరే వేరే చోట్ల చేస్తేనే అవి అక్కడ తయారై వుంటాయి కదా? అవన్నీ నీ పని కన్నా ముందే జరిగి పోయిన 'పాత శ్రమలు' కదా? ఆ సాధనాల్ని ఉపయోగిస్తూ అంటే ఆ 'బట్ట' మీద నువ్వు ఏదైనా శ్రమ మొదలు పెడితే, అది నీ పని స్థలంలో జరిగే 'కొత్త శ్రమ'. 'పాత శ్రమ' అంటే, అదంతా ఒక్క రకమే అని కాదు. బట్ట అయితే, నేత శ్రమతో అవుతుంది కదా? ఆ బట్ట కన్నా ముందు, భూమిని దున్నడం దగ్గిర్నించీ 'పత్తి'ని పండించడం, 'దారం' వడకడం, లాంటి పాత శ్రమలెన్నో జరిగితేనే 'బట్ట' వస్తుందిలే. మనం 'చొక్కా' దగ్గిర్నించీ చూస్తున్నాం కాబట్టి 'బట్ట' తోటీ, బట్టని కత్తిరించే 'కత్తెర' తోటీ మొదలు పెట్టాం. ఆ బట్టా, కత్తెరా, సూదీ అవన్నీ మీ కంపెనీలోకి ఇక్కడికి వచ్చాక ఇక్కడ, చొక్కా పని మొదలవుతుంది కదా? నువ్వు నీ 'పని స్థలం'లో చేసేవన్నీ 'కొత్త శ్రమలు' అని తెలుసా?''
''అంతకు ముందు ఆళ్ళు దున్నటాలూ, గిన్నటాలూ చేసినవన్నీ కూడా కొత్త శ్రమలే గదోరు?''
''ఏ పని అయినా, జరుగుతూ వున్నప్పుడే కొత్తది. అది జరిగి పోయిం తర్వాత జరిగి పోయిందే కదా? 'బట్ట'ని చూస్తే, దాన్ని చేసిన శ్రమ, పాతదా, కొత్తదా? ఏ వస్తువు గానీ, ఏ పదార్థం గానీ, తయారవ్వాలంటే, అన్నిటికీ రకరకాల శ్రమలు జరగాలి. ఏ పని జరిగే స్థలాన్ని అయినా తీసుకో! అక్కడికి బోలెడు సాధనాలు చేరతాయి. ఆ సాధనాల్ని తయారు చేసిన శ్రమలన్నీ పాతవీ, అక్కడే జరిగే శ్రమలన్నీ కొత్తవీ అవుతాయి కదా?''
''అన్ని శ్రమలు కావాలి. అన్నిటినీ 'కొత్త శ్రమలే' అని ఎందుకను కోకూడదు?''
''సందేహం మంచిదే. సందేహం వస్తే ఆలోచిస్తున్నామని అర్థం. జరిగి పోయిన శ్రమలు కూడా 'కొత్త శ్రమలు' అవుతాయా? ఎవరన్నా ఏదన్నా బట్టని నేస్తూ వుంటే, ఆ పనిని మనం చూస్తూ వుంటే, ఆ శ్రమ కొత్తగా జరుగుతూ వున్నట్టా కాదా? - 'నేస్తున్నాడు' అంటామా, 'నేసేశాడు' అంటామా? తయారై పోయి వున్న బట్టని చూశాం అనుకో. ఆ శ్రమ జరిగి పోయిన 'గత శ్రమ' అవదా?''
''అసలీ తేడా లెందుకూ? నిన్న జరిగిందైనా, ఇవ్వాళ జరుగుతూ వున్నదైనా, రొండూ శ్రమలే కదా?''
''తెలివి గానే ఆలోచిస్తువ్వావు నిజంగా. శ్రమల్ని పాతవీ - కొత్తవీ - అని చూడ్డం ఎందుకో తర్వాత తెలుస్తుంది.''
''తర్వాత దాకా ఎందుకూ? ఇప్పుడే చెప్పూ! 'చొక్కా'ని తయారు చేసేశాక, అది కూడా పాత శ్రమే అయిపోదా?''
''చక్కగా అర్థం చేసుకుంటున్నావు. 'ఒక వస్తువు' తయారై పోతే, దాని కోసం జరిగినవి అన్నీ పాత శ్రమలే. అయితే, ఇంకో విషయం వుంది! వస్తువు తయారై పోతే, దాని కోసం అవసరం అయిన పాతా - కొత్త శ్రమలన్నీ కలిసి, ఆ వస్తువు కోసం జరిగిన 'మొత్తం శ్రమ' అవుతుంది. 'మొత్తం శ్రమ'కి ఎంత 'మారకం విలువ' వుంటుందో, అదే ఆ వస్తువుకి 'ధర' అవుతుంది! అయినా 'పాత శ్రమ విలువ' వేరూ, 'కొత్త శ్రమ విలువ' వేరూ కదా? అందుకే వాటిని వేరు వేరుగా చూడాలి. అలా చూస్తేనే నువ్వు చేసిన నీ 'కొత్త శ్రమ'కి విలువ ఎంతో తెలుస్తుంది.''
''నాకు జీతంగా 20 వస్తుంది. నా 'శ్రమ విలువ' ఎంత వుందో నా జీతాన్ని చూస్తే తెలిసి పోతుందిగా?''
''అదే చూద్దాం. ఏమో 'జీతాన్ని' సరిగా ఇస్తున్నారో లేదో మనకెలా తెలుస్తుంది? అందుకే పాత శ్రమ విలువనీ, కొత్త శ్రమ విలువనీ విడి విడిగా చూడడం! నీ 'కొత్త శ్రమ విలువ' అంతా నీకు జీతంగా రావాలి కదా?''
''మా సారు చాలా మంచోరు. నాకు ఉద్యోగం ఇస్తేనే కదా, నేను బతుకు తున్నాను? జీతం బాగానే ఇస్తారు.''
''అదే అయితే, చాలా సంతోషం. నువ్వు ఎప్పుడూ ఈ కుట్టు పని చేసుకుంటూనే వుండి పోవచ్చు. నువ్వు టెంత్దాకా చదివినట్టున్నావు. నాకు ఆ మాత్రం చదువు లేదులే. ఏదో పుస్తకాలు చదివే అలవాటు పట్టింది.''
(ఇంకా వుంది)
రంగనాయకమ్మ