Authorization
Mon Jan 19, 2015 06:51 pm
చాలా పాతబడ్డ ప్రయాణం ఇది
కాల చక్రం తిరగడానికి ముందు నుంచే
మొదటి అడుగు పడింది!
మహా పురాతన యాత్ర ఇది
లోకం కళ్ళు తెరవడానికి ముందు నుంచే
పాదం పదమై పరుగులెట్టింది !!
అయినా
ఎప్పటికప్పుడు కొత్తగానే
నేల గుండెలపై ఆది పాదం లాగానే...!
చాలా అలవాటు పడ్డ యాత్ర ఇది
ఇసుక రేణువులను , రోడ్లను దాటుకుని
ఒర్రెలను , వాగులను - నదులను అధిగమించి
మబ్బులను, ఆకాశాన్ని అతిక్రమించి
సాగుతూనే ఉంది !
ఆరంభం తెలిసింది ....
ఇక ఆఖరు అనుకున్న ప్రతీ గమ్యం
పొద్దు పొడిచి- రోజు గడిచి - రాత్రి కమ్మి -
కనురెప్పలు భారమై - పాదాలు బరువెక్కి
లిప్తకాల స్తబ్దతలో కునికి పాట్లు పడ్డాక
తెల్లవారి సూర్యకిరణాలతో పాటే
కనుచూపు దాటిన బాట
సరికొత్తగా ప్రత్యక్షమవుతుంది !
ఇప్పటిదాకా వేసిన అడుగులు
మధ్యంతరమే అని అర్దమవుతుంది !
నడక సాగుతున్నంతమేరా
కొత్త గోడలు మొలుస్తున్నాయి
కొత్త మేడలు ఎదుగుతున్నాయి
నీడలు నిటారుగా -
జాడలు బల్లపరుపుగా
నిరంతరం పరుచుకుంటూనే ఉన్నాయి !
దేహం నిండా ఉన్నవి
రాజముద్రలు అనుకుంటున్నావేమో
నా యాత్రను ఆమోదిస్తూ
దేశాలు వేసిన అచ్చులనుకుంటున్నావేమో
కానే కాదు, గాయాలవి...
మనో క్షేత్రం పొరలలోకి పొక్కిలి పడ్డ గాయాలవి..
కొండెత్తు గాయాలను గుండెల్లో దాచుకొని
శిఖరంపై గేయాన్ని పాడుతున్న
ఖండిత స్వరాలు అవి !
కొస - చివర - అంతం లేని ప్రస్ధానం ఇది
దగా పడి దిగులుపడ్డ నిలువెత్తు గాయం ఇది
అయినా ఈ నడక
దేశం నుంచి దేహం నుంచీ
యుద్దం నుంచీ - శాంతి నుంచీ
జీవితం నుంచీ - మరణం నుంచీ
క్షతగాత్రం నుంచీ - శోక స్తోత్రం నుంచీ
దహనం వైపు - దానం వైపు
దయ్యం వైపు - దైవం వైపు
ఎచ్చటికో ఓ వైపు సాగుతూనే ఉంది....!
నా ప్రియ కాలమా !
ఇప్పుడు నేనెక్కడున్నాను ?
నా ప్రియ కాలుడా !
ఇంతకీ నేనెక్కడి వరకు వచ్చాను ?
- మామిడి హరికష్ణ,
8008005231