Authorization
Mon Jan 19, 2015 06:51 pm
పోరాడి పోరాడి ఎలుగెత్తి అరచిఅరచి అలసిసొలసి
కన్నీరు అలలై పొంగుతూవుంటే
నేను రొడ్డనే మ్యూజియంపై నిలబడ్డాను శిలలా
కండ్లలో రేపటి కలల వొత్తులు వెలిగించి
హలాలు పొలాలు విడిచి
మైళ్లకు మైళ్లు నడిచి
నాగలి, ఆకలి మరిచి నిలబడ్డాను శిలలా
నా స్వేదం చిందించి మీకు కడుపునింపే అమ్మను నేను
మరి నేను ఆకలికి అలమటిస్తున్నానెందుకో?
మంచులో, శీతలగాలులలో బిక్కుబిక్కుమంటూ
శిలలా వున్నాను రోడ్డునే మ్యూజియంపై
దయ మరచిన ఎన్నో కండ్లు చూస్తున్నాయి
గాలికూగే కొమ్మలా ఏ ఒక్కచేయి
సేదదీర్చి నన్ను ఓదార్చరాదెందుకో?
నేను డిల్లీ శివారులున్నానో
లేక రాజస్థాన్ ఎడారిలో వున్నానో
పరదేశ పరిపాలనలో జీవిస్తున్నానో
అర్థం కాని, ఆలోచించ చేవలేని
జీవత్వ మింకిపోయి శిలగావున్నాను..
రాయైన నా మనస్సుమీంచి
ఎన్నో లోహ విహంగాలు విహరిస్తున్నా
ఎన్నో ఖాఖీలు పహారా తిరుగుతున్నా
ఎన్నో దివారాత్రులు నా ముందర్నుంచి వెల్తున్నా
ఎన్నో కధనాలు నా గురించి వెలువడుతున్నా
కొందరు సంఘీభావం ప్రకటిస్తున్నా
ఇంకొందరు మద్దతిస్తున్నా
ఐనా రాయైన నా మనసుని తాకి
నన్ను అలహ్యను చేసే రాఘవుడు రాడేడి?
పార్లమెంటు భవనం రాయిలామౌనం ఆవహించిదెందుకో?
మేధావులంతా ఏ లోకాలకు వలసవెళ్లారో?
రాజ్యాంగం రాతలు నా తలరాతను మార్చవెందుకో?
ఇంకా ఎన్నాళ్లూ నా కరములకు ఈ ఉక్కు సంకెలలు?
ఇంకా ఎన్నాళ్లూ ఈ దోపిడి రాజ్యం?
ఇంకా ఎన్నాళ్లూ ఈ శిలాజీవితం? నాకు అన్నదాతనైనా
నా ఆకలిదీర్చే అసలు రాతలకు ఇంకెన్నడు మోక్షమని
పోరాడి పోరాడి ఎలుగెత్తి అరచి అరచి అలసిసొలసి
కన్నీరు అలలై పొంగుతూవుంటే
నేను రోడ్డనే మ్యూజియంపై నిలబడ్డాను శిలలా
- రమేష్ నల్లగొండ,
8309452179