Authorization
Mon Jan 19, 2015 06:51 pm
నిజం కదా? నిజమే కదా? ఏమో.. ఏమేమో.. తరచి, తెరిచి, తవ్వి చూస్తే వాస్తవమేనని విశ్వసించాలనిపిస్తుంది..కంటికి చిక్కే మనసుకు దొరికే వాస్తవమే ఇది. బాల్యం ఎంత దుఃఖభరితమైనదయినా మరెంత ఆనందానుభూతిమైనదైనా జీవితం చివరిక్షణం వరకు అది కాళ్ళెసుకొని చెయ్యెసుకొని మనవెంటే నడుస్తుంది కాబోలు.ఇప్పుడు ఇదంతా ఎందుకంటే.'కేరాఫ్ కుచిమంచి అగ్రహారం' జ్ఞాపక కధలు అంటూ.. గతంలోకి ముఖ్యంగా బాల్యంలోకి తీసుకెళ్లారు రచయిత. లేటయినప్పటికి కనీసం ఇన్నాళ్లకైనా పెన్నుతెరిచాడు ముక్కమాల చక్రధర్ అను బుజ్జిగాడు.సాహిత్యాన్ని చదివి అర్థం చేసుకోవటమే ఇక ఈ జీవితానికి ఉండాల్చిన ఒకేఒక్క లక్ష్యమని నమ్మి ఇన్నాళ్లు రాతకు దూరంగా ఉన్నాడుగానీ మొదటి నుంచి రాసి ఉంటే ఎలా ఉండేదా అనే సందేహం ఎప్పుడూ వెంటాడేదే.శ్రీశ్రీని అప్పుచేప్పేయగలడు ఇతను. పతంజలిని నాలుక మీదనే దాచేసుకున్నాడు మరి.
ఒక్కోసారి ఇస్మాయిల్ అంటాడు.ఎడుపు పుట్టినప్పుడు అంటూ సీతారాంని తలుస్తాడు.అల్లం రాజయ్య కథలు గురించి ఎంతయినా మాట్లాడతాడు.చలం అంటాడు. చెరబండరాజు
అంటాడు.యాండమూరిని తిడతాడు.కెరీరిస్టు కవుల్ని దుయ్యబడతాడు.మీకు నచ్చని కవిత్వం ఉందా అంటే నిర్మొహమాటంగా యాకూబ్ది అంటాడు. ఇంకా చాలామందిని ఆ కవిత్వపు రాతగాళ్లని చడామడ ముందు వెనక కిందా పైన ఎన్కౌంటర్ చేస్తాడు. ఒకవేళ ఇతనికి ఏదైనా వాక్యం నచ్చిందా ఇక అంతే. కాళ్ళకు మొక్కుతాడు. చేతుల్ని ముద్దాడతాడు.
ఉపిరాడనంతగా కౌగిలించుకుంటాడు. కవులంటే పిచ్చి ఇతనికి. ఇన్నాళ్లు ఇతరులు రాసినదాన్ని మెచ్చుకుంటూనే రచన కానిదాన్ని కవిత్వం కానీ వాటిని కూడా అంతే వ్యతిరేకిస్తాడు. బూతులు తిట్టేస్తాడు. తను
రాసిన వాటికంటే రాసి నచ్చక చించేసినవే ఎక్కువ. సాహితీవేత్తకి వ్యక్తిత్వం ఉండాలి అని నమ్మే నిమగ్నుడు ఇతను. ఐతే ఇన్నాళ్ళకి ఇప్పుడు ఇలా కేరాఫ్ కుచిమంచి అగ్రహారమంటూ పదిహేను కథలతో అచ్చవుతున్నారు..
ఈ కథలన్నీ ఒకనాటి అగ్రహారపు మెడలో వ్రేలాడిన వాస్తవ సంఘటనలకు సజీవ సాక్షాలు.ఆగ్రహారపు భాధలు, దుఃఖాలు, ప్రేమలు, అనుబంధాలకు ప్రత్యక్ష అనుభూతికుడు కథóకుడు. తాను చూసింది అనుభవించింది తాను మమేకమైన అగ్రహారపు జీవితాల్ని కళ్ళకు కడతాయి ఈ కధలు. మంచి రచనలు మనలో గడ్డకట్టిన సముద్రాల్ని చీల్చే గొడ్డలిలా ఉండాలి అంటారు కాఫ్కా మంచి రచనని ఉద్దేశించి. కాఫ్కా బోధించిన పారామీటర్ననుసరించి చూస్తే ఈ పదిహేను కధలు మనలో చాలా గడ్డకట్టిన సముద్రాల్ని చీల్చటమే కాకుండా గుండెని బరువెక్కిస్తాయి.
రసాత్మకంగా ఉంటూనే ఆలోచల్నీ రగిలిస్తాయి. ఈ కథల్లో ఇతనొక విశ్వాన్ని చూపెడుతున్నాడు ఆవిశ్వం పేరు అగ్రహారం. ఇతనొక లోకాన్ని రాసిపెడుతున్నాడు ఆలోకం పేరు కూచిమంచి. ఇతనొక నక్షత్రాన్ని వెలిగిస్తున్నాడు ఆ నక్షత్రం పేరు శ్రావణమాసం. ఇతనొక చందమామని పూయిస్తున్నాడు ఆ చందమామ పేరు సుగుణ. ఇతనొక రుచికరమైన అల్లం పచ్చడిని నాలుక్కి రాస్తున్నాడు ఆ అల్లం పచ్చడి పేరు అగ్నిహౌత్రుడు. ఇంకా ఇతనొక నేలలాంటి మట్టిని బొమ్మ కట్టాడు.ఆ బొమ్మ పేరు చిట్టెమ్మ. ఇందులో మనకు పిల్లనగ్రోవి పట్టని కృష్టుడు దొరుకుతాడు. అమర్ టైలర్స్ కవిత్వాన్ని కుడుతూ కళ్ళకు చిక్కుతాడు. వైధ్యాన్ని మనుషుల్ని విపరీతంగా ప్రేమించిన రామన్ యమ్ బిబియస్ స్కెత్తో కనబడతాడు. వేసవికాలాపు ఉరగాయాల కమ్మటి వాసన తగులుతుంది. బతుకు గడవటంకోసం ప్రైవేట్లు చెప్పుకోవడానికి అవకాశం ఇచ్చిన శారదా ట్యుటోరియాల్ బోర్డ్ కనిపిస్తుంది. ఇతనొక్కరే... అమావాస్యని పున్నమిని కథలో పాత్రలుగా మలిచింది బహుశా. ఇతగారొక్కరే ...తొందరపోతు తనంతో తేలిపోకుండా మాగేసిన జీవితాల్ని జ్ఞాపకాల పండ్లుగా నోటికందిచింది.
ఇతని కధలు వేపపుల్ల చేదులా ఉంటాయి. చెరుగ్గడ తీపిలానూ ఉంటాయి. ఇంకా ఇతని కధలు ఎక్కడో నాసిక్లో మొదలయి ఎన్నెన్నో మలుపు తిరిగే గోదారి లేత స్పర్శలా.. ఉంటాయి. ఇతను తెలుగు దేశపు సోత్రే. కొద్దిగా చలం. చాలమట్టుకు పతంజలి. కొంత వూహ మరికొంత జ్ఞాపకం ఇంకొంత ప్రాణం పోసి అల్లాడీ కధలు.ఈ కథలన్నీ రెండు సంగతులు.అగ్రహారమనే భౌగోళికతలో నిబిడీకృతమైన బౌద్ధిక ప్రపంచం మొదటిదయితే. అగ్రహారికుల బౌద్ధిక జీవితంలో కథకుడి ప్రయాణం రెండోది. ఇవి చక్రధర్ అనబడే అగ్రహారికుడి ఆర్థనాదలు కావు. యాభై నాలుగేళ్ల కూచిమంచి కుర్రోడి కౌమారదశ ప్రేమ ముచ్చట్లు కావు. ఇవి ఒట్టి కధలు. జీవితాన్ని యధాలాపంగా కళ్ళముందు బింబింపజేసిన కధనాలు. ఒక్కో కథని చదివాక మన చుట్టూ నిశ్శబ్దం ఆవరిస్తుంది. మనస్సు భారమై పోతుంది. ప్రతి కధ ఒక శకలమై దూసుకొస్తుంది.మెదడుకు నిప్పుపెట్టి హదయాన్ని దీదీప్యం చేస్తుంది.ఈ కథకుడు కరుడుగట్టిన భావుకుడు.
- పెద్దన్న, 9866881140