Authorization
Mon Jan 19, 2015 06:51 pm
పట్టపగలే
చీకటి కమ్మింది.
ఇనుప బూట్లు శబ్దాలు
తుపాకీ తూటాల మధ్యన
బిక్కుబిక్కు మంటున్న
బెదురు చూపులు
ఇంకెన్నాళ్ళు?... రేపేంటి?
ప్రాణాలు అరచేతిలో మిగిలాయి
నా సౌందర్యం పాలిపోయింది
నా ఆకలి పారిపోయింది
ఊపిరి బిగపట్టిన
ఉచ్ఛ్వాస నిశ్వాసాలే
నా గుండె చప్పుళ్ళు.
నా బతుకును కాలాన్ని మళ్ళీ
కాటేసింది కసాయి పాలన.
నా ఉనికే నాకు
ప్రశ్నార్థకం ఇప్పుడు.
ఇలా ఎన్నాళ్ళు... రేపేంటి?
అందరిలాగా నేను పుట్టలేదా?
నన్ను ఎవరు సాకాలి?
నాకు నేనుగా ఎదిగే వయసు
నాకు లేదా? ఎప్పటికీ రాదా?
స్వేచ్ఛా స్వాతంత్య్రాలు
నాకు నిషిద్ధ వస్తువులా?
నా దేశంలో నేనిప్పుడు బందీని
ఇలా ఎన్నాళ్ళు... రేపేంటి?
యుగయుగాలుగా
నా కాళ్ల కిందున్న నేలకై
పొంచివున్న రాబందులు
నేడు వేటకు దిగాయి
నన్ను పీక్కు తినైనా సరే
నా నేలను తన్నుకు పోదామనీ...
నేనిప్పుడు ముక్కలైన
మాంసం ముద్దల్ని...
ఇలా ఎన్నాళ్ళు... రేపేంటి?
రాజ్యాంగాన్ని తలకిందులు చేసి
తగలబెట్టేందుకు
చితిని పేర్చారు.
నిప్పంటించారు.
మానవీయ విలువలు
కాలుతున్నాయి.
కమురు వాసన కమ్ముకొస్తున్నది.
ఇలా ఇంకెన్నాళ్ళు... రేపేంటి?
నిప్పుల వేడికి హిమోన్నతం
నీరవుతున్నది...
నీరే నిప్పుల వాగౌతుంది రేపు
బడబాగ్ని ప్రేలీ...
నాతోపాటు నా దేశం యావత్తు
కంపిస్తున్నదిప్పుడు
దేశమంటే మట్టి కాదు
మనుషులు కదా...!
చర్యకు ప్రతిచర్య తప్పదుగా
ప్రకృతి సూత్రమే
రాజ్యమేలుతుంది సదా..!
(కాశ్మీరు ప్రజలకు సంఘీభావంగా)
- కె.శాంతారావు,
9959745723