Authorization
Mon Jan 19, 2015 06:51 pm
అనగ అనగా జూలపల్లి. ఆ పల్లెలో 9వ తరగతి పిలగాడు. అమ్మ, నాయన, చెల్లెతోపాటు ఆ ఊరిలో సమస్యలు. కొన్ని హృద్యంగా, మరికొన్ని ఆర్ధ్రత నిండినవిగా వున్న వాస్తవ రూపాలు.
'ఒక వర్షం కురిసిన రోజు' కాంచనపల్లి కథల సంపుటి. ఈ సంపుటిలో 12 కథలు వున్నాయి. మొదటి 7 కథలు గ్రామీణ వాతావరణంలో సాగుతాయి. కప్పివున్న తెరలు తొలగించుకుంటూ తెలంగాణ అస్తిత్వాన్ని చాటి చెబుతున్న కథలు ఇవి. బాల్యం నుండి మొదలైన జీవితం ఎట్ల సాగిందో ఒక లైఫ్ లైన్లోనడిచిన కథలు. తెలంగాణ ప్రత్యేకత ఏమిటంటే భాష. ఆత్మీయమైన భాష. తెచ్చిపెట్టుకున్న సాహితీ పదాలు కావు. తెలంగాణ జీవన విధానంలో నుండి పుట్టుకొచ్చిన ముత్యాలు.
బాల్యం వెంబడించని రచయిత ఉండడు. అంతెందుకు మనిషే వుండడు. 10వ తరగతి పిల్లవాడు కూడా 'నా చిన్నప్పుడూ' అని మొదలు పెడతాడు. అమ్మ మనకు చెప్పే సుద్దులతోనే కదా మనిషి పెరిగేది. మానవత్వం, దయాగుణం లాంటివి కూడా.
ఆ తరువాత సమాజం నుండి కొంత అధ్యయనం జరుగుతుంది. ఇక్కడ 'సంధ్య' అనే కథలో రాజూ, సంధ్య 9వ తరగతిలో ఆగమయ్య సారుతో ఎదుర్కొన్న శిక్షలు మనం కూడా ఆ బాధ అనుభవిస్తాం. రచయిత సొంత అనుభవం నుండి వచ్చిన కథనే ఇది. ఆ దోస్తానాలు, కల్మషంలేని ప్రేమలు మళ్ళొకసారి రుచి చూపించారు.
'ఒక వర్షం కురిసిన రోజు' టైటిల్ కథ ఇది. ఊర్లె వాన కురిసినప్పుడు ఊరు, ఊరుతో పాటు పెంకుటిల్లు తడుస్తుంటే, ఆ వానల నాన్నతో పంచుకున్న ప్రేమ పూరితమైన అనుభవాలు మరువలేనివి. వానలో తడుసుకుంట పిట్ట పిల్లలకు ఆహారం సమకూర్చే ప్రయత్నంలా అగుపడతది ఈకథ. కాంచనపల్లి కవి అవ్వడం వల్ల కథలు ఒక రకమైన అనుభూతికి లోను చేస్తాయి. ఈ కవి రాసిన 'పెంకుటిల్లు'అనే కవిత మనకు గుర్తుకు వస్తుంది.
''చేదబావి నీళ్ళు మీద పోసుకున్నానా
నాన్న కౌగిలించినట్టయితది''
''అలా యాంత్రికంగా ఎండనంతా మోసేస్తున్నానా
నానమ్మ వేపగాలై తాకినట్టయింది''
''కొన్ని తరాల పగలు రాత్రుల్ని
జీర్ణం చేసుకున్న కదలని నదిలాంటి పెంకుటిల్లు''
ఇదిగో ఇట్లనే ఈ కవితలానే వుంటుంది ఈ కథ. ఆత్మాశ్రయ పద్ధతిలో సాగిన ఈ కథలో ఒక పాత్రలా మనం కూడా నిమగమవ్వడం ఒక విశేషం. దరోదరి, ముల్లెమూట, తూపురం, ఇనప సలాక్ వంటి పదాలు ఆత్మీయంగా పెనవేసుకు పోతాయి.
తెలంగాణ పండుగలలో అందమైనది, కాలుష్యం లేనిది, మనుషులందరినీ ఏకంచేస్తూ, ఒక్క రోజు కాదు వారం రోజులు జరుపుకునేది, రంగులతో, ప్రకృతి సహవాసంతో పరవశమైపోయే పండగ. ఈ పండుగకు వున్న నేపథ్యంతో కథ నడుస్తుంది. దొరతనాన్ని ఎదిరించే సత్తా కోటిగాడిలాంటి సామాన్యుడికి ఎట్ల వస్తుందో మెరుపు లాంటి ముగింపు చెబుతుంది.
'సంధ్య, ఒక వర్షం కురిసిన రోజు, బలి బతుకు' వంటి కథలలో గ్రామీణ వాతావరణం ప్రతిబింబంపచేస్తారు. దొరల అన్యాయాలను ఎదుర్కోలేని కోటి, ప్రతీకారానికై ఎంచుకున్న తొవ్వలో కోటి పాత్రను నడిపించారు.
'ఆడమనసు' అనే కథలో సగటు ఆడపిల్ల మనసు చాల చక్కగా చిత్రించారు. వెంకన్న, మంగ, ఎంకి నాయుడు వంటి పాత్రలు ఇంట్లనో, ఇంటి పక్కనో అగుపడతనే వుంటయి. భర్త కట్నం తీరు మోటరు బండి అడిగినప్పుడు అలిగి అన్న తానికి వచ్చి, అన్నతో గొడవ పడి మల్ల భర్త తానికే పరుగు తీసే అమాయకత్వమైన పాత్ర మంగది.
ఎంకీ నాయుడు బావల ప్రేమ గుర్తు చేస్తుంది. అన్నాచెల్లెల ప్రేమబంధాలతో మనసులను స్పృశించారు. ఈ కథలో కాల్పనికతలు, ట్విస్టులు, జీవితంలో లేని అభూత కల్పనలకు ఏమాత్రం తావు ఇవ్వలేదు రచయిత. అతి సహజమైన పాత్రలతో ఆకట్టుకునే కథ ఇది.
ఆత్మ ఉన్నదా లేదా అనే మీమాంస నుండి పుట్టిన కథలే ఈ దయ్యాల కథలు. ఏది ఏమైనా ఈ దయ్యాల కథ ఒకింత నవ్వుని తెప్పిస్తుంది. బుగులు పడుతూ విన్న నాయనమ్మ కథల్ని గుర్తు చేస్తుంది.
'గౌరి'అనే కథలో చాకలి బూదమ్మ కూతురు గౌరి. అవమానాలను ఎదిరించే మనస్తత్వం గౌరిది. వంశపారంపర్యంగా వచ్చిన చాకలి వృత్తిలోకి వెళ్లడం ఇష్టం లేకపోయినా కూటికోసం, అమ్మ కోసం వెళ్తుంది. పటేలు, దొరలు, బొందిలోల్ల ఇళ్లల్లో జరిగిన అవమానాలు రక్తాన్ని మరిగించే విధంగా చూపుతాడు. ముగింపును ఒక కలగా చెప్పి, ఆ కలలో మరో ముగింపును స్ఫురించేలా చేశారు. పోరాటం తెలంగాణ హక్కు, చైతన్యం తెలంగాణ ఊపిరి అని చెప్పకనే చెప్పాడు. ఎక్కడైతే అణచివేత వుంటుందో అక్కడ తిరుగుబాటు అనివార్యం అవుతుంది.
'పాట కోసం'లో పోరాట యోధుడెప్పుడూ ఒక కోణంలోనే అగుపడతాడు. కాని అతనికి పోరాట స్ఫూర్తిని ఇచ్చేది భావుకతే అని అపురూపతో అనిపించారు.
''నీ కోసం పారేసుకున్న బాల్యాన్ని పాట చేసి ఇస్తాను'' వంటి కవితాత్మక వాక్యాలు మళ్ళొకసారి చదవాలనిపించేలా చేస్తాయి. 'పాట కోసం'లో కిరణ్, అపురూపల అనుబంధాన్ని చెపుతున్నప్పుడు జ్ఞాపకాలను గుండెలను తడమక మానవు. కథ ముగిసినప్పుడు సన్నటి నీటిపొర కంటిని కప్పుకుంటూ పోతుంది మనసుకు మెలి రాగాన్ని వినిపించే 'పాటకోసం' కథ.
'చేజారిన స్వప్నం' ఒక అందమైన కథ. కథను మొదలు పెట్టినంక ఆసాంతం చదివేయాలనిపించే శైలి. ప్రతి కథకు ఒక అందమైన శిల్పరూపాన్ని ఇవ్వడం రచయిత ప్రత్యేకత.
విద్యావ్యవస్థలో వున్న 'పురుగులు' లాంటి ఉపాధ్యాయులను ఎండగట్టే కథ. ఆడపిల్లలు ఎవరికీ చెప్పుకోలేని వేధింపులను గుర్తించిన తల్లి ఎలా రియాక్ట్ అవుతుందో చూపిన కథ.
ఈ కథలలో వెతుకుడు సమస్యలకు తావు లేదు. విలాసవంతమైన జీవితాలలో అర్ధంలేని బాధలు లేవు. అందరూ చూడలేని కోణాలు, సమస్యలు అనేకం సమాజాన్ని పట్టి పీడిస్తున్నాయి. అట్లాంటి సమస్యలను రచయిత స్పృశించారు. దానికి కారణం అయన గ్రామీణ నేపథ్యం, జీవన విధానమే. కాంచనపల్లి గారి నుండి మరిన్ని కథలు రావాలి. మరికొన్ని అనుభవాలు అక్షర రూపం ఇవ్వాలని ఆశిస్తున్నాను.
- సిహెచ్. ఉషారాణి,
9441228142