Authorization
Mon Jan 19, 2015 06:51 pm
మా కుటుంబంలో సాహిత్య వేత్తలు ఉండటం, చిన్నప్పటి నుంచి అమ్మ పుస్తక పఠనాన్ని పరిచయం చేయడంతో స్కూలు స్థాయిలోనే మ్యాగజైన్ కోసం కథలు, వ్యాసాలు రాసేదాన్ని. దక్కన్క్రానికల్లో నాట్యంపై వ్యాసాలు రాసాను. అనేక కథలు వివిధ పత్రికల్లో వచ్చాయి. నేను రాసిన చిన్న కథ 'ఎ బర్డ్ ఇన్ ఫ్లైట్' న్యూఢిల్లీలోని గ్రప్పైన్ పబ్లిషర్స్ ప్రచురించారు. న త్యంపై రాసిన కథనాలు, వ్యాసాలు పీర్, ది హిందూ ప్రచురించ బడ్డాయి. అప్పట్లో ఏపి టైమ్స్లో కూడా ఆర్టికల్స్ రాసేదాన్ని. ఆ తర్వాత ఆల్ ఇండియా రేడియోలో రీడ్ మై స్టోరీ శీర్షికలో కొన్ని స్టోరీలు చదివాను. 2010లో నా థీసిస్ బుక్గా వచ్చింది. ఇలాంటి సమయంలోనే చైన్నెలోని ఫిక్షన్ ఫ్యాక్టరీ వారు ఒక పుస్తకం రాయమని చెప్పారు. స్టోరీ లైన్ కూడా వారే చెప్పారు. అప్పుడే మూడు చాప్టర్లు రాసి వాళ్లకు పంపించాను. ఆ తర్వాత కొంత గ్యాప్ వచ్చింది. పదేండ్ల తర్వాత ఇప్పుడు 'స్మితీన్' పుస్తకాన్ని పూర్తి చేయగలిగాను. ఆడపిల్ల అనగానే ఇలా ఉండాలి..అలా మాట్లాడవద్దు. ఇలాంటి దుస్తులే వేసుకోవాలి, పనులు నేర్చుకోవాలి అంటూ ఎన్నో ఎన్నో ఆంక్షలు. లింగవివక్ష అనేది నానాటికీ పెరిగిపోతూ ఆడవారి అణిచివేతకు కారణం అవుతుంది. మానవజాతి మనుగడకు మూలమైన ఆడపిల్ల ఈ సమాజపు కట్టుబాట్ల కారణంగా తన పుట్టుకే శాపంగా భావించే పరిస్థితి దాపురించింది. నిజానికి ఎలాంటి పరిస్థితులనైనా ఎదుర్కొనే మానసిక పరిణితి ఆడవారిలో ఉంటుంది. అవకాశం ఇస్తే అంతరిక్షంలోనూ సత్తా సాటే ప్రతిభ వారిలో ఉంటుంది.