మన దేశంలోని జాతీయ విద్యా సంస్థలు 18 ఎయిమ్స్‌లు, 23 ఐఐటీలు, 29 ఎన్‌ఐటీలు, 25 ఐఐఐటీలు, 18 ఐఐఎంలు, 7 ఎన్‌ఐపీఈఆర్‌లు, 23 NALSARలు, 7 IISERలు, 54 కేంద్ర విశ్వవిద్యాలయాలు ముఖ్యమైనవి. ఈ విద్యా సంస్థలలో నియామకాలలో నియమానుసారంగా, చట్టం ప్రకారం రూల్‌ ఆఫ్‌ రిజర్వేషన్లు పాటించడంలేదనే ఆరోపణలు స్వాతంత్రం వచ్చిన నాటి నుంచి వినిపిస్తూనే ఉన్నాయి. ఇంకెన్నాళ్లు వినాల్సి వస్తుందో తెలియడం లేదు. ఎన్నెన్నో నియమాలు, నిబంధనలు అడ్డు వేస్తూ ఓబీసీ, ఎస్సీ, ఎస్‌టీ రిజర్వేషన్లు అమలుపరచడం లేదు. కొన్ని విద్యా సంస్థలలో అన్ని స్థాయిలలో అంటే (10+ 2+3/10+2+4+3) ప్రథమశ్రేణి, స్వయంప్రతిపత్తి, మాధ్యమము లాంటి అమానవీయ నిబంధనల పేరిట టీచింగ్‌ పోస్టుల భర్తీలో అణగారిన వర్గాల వారికి రిజర్వేషన్లు పాటించకపోవటం అన్యాయం.
ఒక ఉదాహరణను పరిశీలించినట్లయితే ప్రఖ్యాత ఐఐటీ ముంబాయిలో గత 14 సంవత్సరాలుగా అధ్యాపక ఉద్యోగాలలో కనీసం ఒక్క ఓబీసీ, ఒక్క ఎస్సీని గాని నియమించక పోవటం దురదృష్టకరం, రాజ్యాంగ విరుద్ధం. మనదేశంలో అన్ని ఐఐటీలలో మంజూరు అయిన అధ్యాపక పోస్టులు 9718. వీటిలో భర్తీ చేయబడ్డ అధ్యాపక పోస్టులు 8856. భర్తీ చేయబడ్డ అధ్యాపక పోస్టులలో సుమారుగా 4871 మంది ఓసీలు, 336 మంది ఓబీపీలు, 150 మంది ఎస్సీలు, 17 మంది ఎస్టీలు. ఇప్పుడైతే చాలా పోస్టులు ఖాళీగా ఉన్నాయి. అయితే ఓబీసీలకు 27శాతం, ఎస్సీలకు 15శాతం, ఎస్టీలకు 7 శాతం ప్రకారం సుమారుగా ఓబీసీలకు 2391, ఎస్సీలకు 1328, ఎస్‌టీలకు 620 అధ్యాపక ఉద్యోగాలు భర్తీ కావాలి. కానీ అలా జరగలేదు. దాదాపు అన్ని ఉన్నత శ్రేణి జాతీయ విద్యా సంస్థలలో బోధన అధ్యాపక నియామకాలలో రిజర్వేషన్ల జాబితా అమలులో విద్యాసంస్థను యూనిట్‌గా తీసుకుంటున్నారు. ఇలా చేయడం వల్ల నిమ్నవర్గాల వారికి అన్యాయం జరుగుతుంది కాబట్టి యూజీసీ నిబంధనల మేరకు విభాగాన్ని, డిపార్‌మెంట్‌ను యూనిట్‌గా తీసుకొని ఖాళీలను భర్తీ చేసిన ఎడల నిమ్న వర్గాల వారికి కొంతవరకూ న్యాయం జరుగుతుంది. యూజీసీ నిబంధనలకు విరుద్ధంగా విద్యాసంస్థనే యూనిట్‌గా తీసుకుంటున్నారు. స్వయం ప్రతిపత్తి ఉన్న విద్యాసంస్థల అధిపతులు, తమ ఇష్టానుసారంగా రిజర్వేషన్ల జాబితాకు తూట్లు పొడుస్తున్నారు.
యూజీసీ చట్టం 1956లోని సెక్షన్‌ 3 కింద స్థాపించబడిన లేదా కేంద్ర సహకారంతో స్థాపించబడిన ఏ విద్యా సంస్థ అయినా రిజర్వేషన్లను ఖచ్చితంగా అమలు చేయాలి. కానీ రాష్ట్ర ప్రభుత్వ యూనివర్సిటీలలో రిజర్వేషన్‌లు అమలు అయినట్టుగా కేంద్ర ప్రభుత్వ సంస్థలలో అమలు కావటం లేదు. కేంద్ర ప్రభుత్వ ఉన్నత విద్యా సంస్థల అధిపతులు స్వయం ప్రతిపత్తి పేరిట తమకున్న అధికారాలను ఉపయోగించి రిజర్వేషన్‌లను అమలు చేయడం లేదు ఫలితంగా బడుగు బలహీన వర్గాలు వెనుకబడి పోతున్నారు. నల్సార్‌ యూనివర్సిటీలను పరిశీలించినట్టయితే రిజర్వేషన్‌ల అమలు సక్రమంగా జరగడం లేదని ఆరోపణలు వినిపిస్తున్నాయి. రిజర్వేషన్‌ అభ్యర్థులు లేనియెడల ఇతర వర్గాల వారిని ప్రతిభ ఆధారంగా నియమించుకోవచ్చు. దీనిని సాకుగా తీసుకుని స్వయం ప్రతిపత్తి ఉన్న విద్యా సంస్థలు అణగారిన వర్గాల వారిని టీచింగ్‌ పోస్టులలోకి రానివ్వకుండా చేస్తున్నాయి. కొన్ని ఉన్నత విద్యా సంస్థలు ఆచరణాత్మక పరీక్షలు, అంతర్గత పరీక్షలలో అణగారిన వర్గాల విద్యార్థులకు తక్కువ మార్కులు వేస్తున్నారని ఆరోపణలు వస్తున్నాయి. ఇది సరైనది కాదు. ఉన్నత విద్యాసంస్థలలో కూడా నిమ్నవర్గాల అధ్యాపకులు ఉన్నట్టయితే ఇలా జరగకుండా ఉంటుంది. కనీస సౌకర్యాలకు నోచుకోని గ్రామాలలో ఉండే బడులలో చదివే బడుగు బలహీన వర్గాల విద్యార్థులు సరైన సమాచార నైపుణ్యాలు లేక, సరి అయిన ఆంగ్లభాషా నైపుణ్యం లేక పాఠశాల విద్యలో వెనుకబడి అష్టకష్టాలు పడుకుంటూ కళాశాల స్థాయికి వచ్చినాక ఎన్ని అడ్డంకులు ఎదురొచ్చినా వాటిని తట్టుకుంటూ వారి ప్రతిభను మెరుగు పరుచుకుంటూ పై చదువులలో ఉత్తమ మార్కులతో ఉత్తీర్ణులు అవుతున్నప్పటికీ అన్ని స్థాయిలలో (10+2+3+2 లేదా 10+2+4+3) ప్రథమశ్రేణి నిబంధన పెట్టడం వలన వారు ఉన్నత స్థాయి విద్యా సంస్థలలోని టీచింగ్‌ పోస్టులకు అర్హత సాధించలేకపోతున్నారు. ఉన్నత చదువులలో ఉత్తమ మార్కులు సాధించినప్పటికీ పాఠశాల స్థాయిలో తక్కువ మార్కులు ఉండటం వారికి శాపంగా మారుతున్నది. కావున ఉద్యోగ, అధ్యాపక నియామకాలలో ప్రభుత్వం అన్ని స్థాయిలలో ప్రథమ శ్రేణి అనే నిబంధనను తొలగించి రిజర్వేషన్‌లను ఖచ్చితంగా పాటించినప్పుడే బడుగు బలహీన వర్గాల వారికి న్యాయం జరుగుతుంది. దేశంలోని 411 రాష్ట్రస్థాయి యూనివర్సిటీలలో రిజర్వేషన్‌లను అమలు పరుస్తున్న విధంగా అన్ని కేంద్ర విద్యా సంస్థలలో కూడా రిజర్వేషన్లను అమలు చేయాలి. 282 ప్రయివేటు యూనివర్సిటీలలో కూడా రిజర్వేషన్‌లను అమలు చేయాలి. లేనియెడల ఈ దేశంలో అధిక సంఖ్యాకులైన బడుగు బలహీన వర్గాలు అశాంతికి లోనవుతారు. ఇది దేశ సంక్షేమానికి గొడ్డలిపెట్టు వంటిది. పార్టీలు, ప్రభుత్వాలు మారుతూ ఉండవచ్చు కానీ బడుగుల తలరాతను మాత్రం మారటం లేదు. అందువలన బడుగు బలహీన వర్గాల వారు అందరూ ఏకమై తమ హక్కుల కోసం పోరాడి సాధించుకోవాల్సిన అవసరం ఎంతైనా ఉన్నది. అదేవిధంగా ప్రభుత్వాలు కూడా తాత్సారం చేయకుండా ఇప్పటికైనా బడుగు బలహీన వర్గాల వారి అభివృద్ధి కోసం పాటుపడిన నాడే దేశం అభివృద్ధి చెందే అవకాశం ఉంది. అధికసంఖ్యాక బడుగు బలహీన వర్గాలను విస్మరించిన ప్రభుత్వాలు గాని దేశాలు గాని శాంతంగా ఉన్న దాఖలాలు లేవు. కావున దేశంలో పుట్టిన ప్రజలందరూ విద్య, ఉపాధి, ఆర్థిక, సామాజిక రంగాలలో సమానంగా ముందుకు వెళ్లిన నాడే మన దేశం సర్వతోముఖాభివద్ధి చెందుతుంది.
- కావలి చెన్నయ్య
సెల్‌:9000481768