Authorization
Mon Jan 19, 2015 06:51 pm
'అమ్మకాలు'అవసరమా?
అసలు, కొత్త ఉత్పత్తులు తయారైన తర్వాత, వాటి 'అమ్మకాలు' జరగకుండా వాటిని వాడుకోవడం జరగ కూడదా? - అలా జరగనే జరగదు.
కొత్త ఉత్పత్తులు తయారైన తర్వాత, వాటికి 'అమ్మకాలు' ఎందుకు జరగాలి? 'అమ్మకాలు' అన్నా, 'కొనడాలు' అన్నా, వాటి అసలు అర్ధం, 'మారకాలే'.
'మారకాలు' అంటే:
ఒక మనిషి, తను తయారు చేసిన ఒక వస్తువుని, ఇంకో వ్యక్తికి ఇచ్చి, ఆ ఇంకోవ్యక్తి తయారు చేసిన వస్తువుని, తను తీసుకోవడం. ఒక వస్తువుకి బదులు, ఇంకో వస్తువు వస్తుంది.
ఈ 'మారకాల పద్ధతి' ఎందుకు పుట్టింది? - ఎందు కంటే, ఏ మనిషి అయినా, నాలుగైదు శ్రమలతో, కొన్ని రకాల వస్తువుల్ని తయారు చేసుకోగలడు గానీ, జీవించడానికి కావలిసిన వస్తువులన్నిటినీ తనే తయారు చేసుకోగలడా? - చేసుకోలేడు కదా?
'కుండలు' చేసే కుటుంబంలో మనుషులు, 'చెప్పులు' చెయ్యలేరనుకుందాం. కానీ, వాళ్ళకి చెప్పులు కావాలంటే, కుండలు ఇచ్చి, చెప్పుల్ని తెచ్చుకోవలిసిందే కదా? ఇదే, వేరువేరు రకాల ఉత్పత్తులకు కూడా జరుగుతుంది. 'మారకాలు' జరగడం అవసరం. ఇది, లక్ష సంవత్సరాల నాడు ప్రారంభమై వుంటుంది.
'శ్రమ' కాలాలు
ఒక వస్తువుని ఇచ్చి, ఇంకో వస్తువుని తీసుకోవాలంటే, ఆ 2 వస్తువుల్నీ తయారు చేసే 'శ్రమ కాలాలు' సమానంగా, ఒకే లెక్కలో వుండాలి. తక్కువ శ్రమ కాలంలో చెయ్య గలిగే వస్తువుని ఇచ్చి, ఎక్కువ శ్రమకాలంలో చెయ్యవలిసిన వస్తువుని తీసుకోవడం సాధ్యమా? - సాధ్యంకాదు.
'మారకాలు' అనేవి ప్రారంభమైన మొదట కాలంలో మనుషులకు 'శ్రమ' అనే మాటే తెలియదు. ఒక వస్తువుని ఇచ్చి, ఇంకో వస్తువుని తీసుకుంటే, వాటి 'శ్రమకాలాలు' సమానంగా వున్నాయో లేవో చూసుకోవాలనీ తెలియదు. కాబట్టి, ఆ కాలంలో, మారకాలు ఎందుకు జరిగేవి అంటే, ఉత్పత్తుల కోసం వుండే అవసరాల్ని బట్టే. 'కుండ' కావాలంటే, తను చేసిన వస్తువుని ఇచ్చి, కుండని తెచ్చుకోవలిసిందే. 'శ్రమకా లాల' గురించిన ఆలోచనలే పాత కాలాల్లో లేవు. ఆకాలాల్లో, 'అమ్మకాలూ-కొనడాలూ' అనే మాటలు ఉండవు.
'డబ్బు'గారు ప్రవేశం
'మారకాల' పద్ధతిలోకి, 'డబ్బు' అనే ఉత్పత్తి, ప్రారంభమైంది. - 'డబ్బు' అంటే ఏమిటి? సమాజంలో వున్న వస్తువుల్లో ఏదో ఒక వస్తువే, 'డబ్బు'. ఒక కాలంలో, 'మారకాల' కోసం, అందరూ, తమ ఉత్పత్తుల్ని, 'ఒడ్లు' అనే ధాన్యంతోనే మార్చుకోడానికి ఇష్టపడే వారనుకుందాం. 'ఒడ్లు'ని దంచితే, 'బియ్యం' అవుతాయి. బియ్యం తప్పకుండా అందరికీ కావలిసినవే కదా?
'కుండల' మనిషికి 'చెప్పులు' కావాలంటే, పాత కాలంలో, తిన్నగా చెప్పుల దగ్గిరకే వెళ్ళేవాడు. కానీ, డబ్బు కాలంలో, మొదట చెప్పుల దగ్గిరికి వెళ్ళడు. మొదట 'ఒడ్లు' దగ్గిరికే వెళ్తాడు. కుండ ని ఇచ్చి 'ఒడ్లు' తీసుకుంటాడు. తర్వాత, ఆ ధాన్యాన్ని చెప్పుల మనిషికి ఇచ్చి, చెప్పులు తీసు కుంటాడు. అంటే, 'ఒడ్లు' అనే ధాన్యం, 'మారకాలకు మధ్య వర్తిగా' అయిందన్నమాట.
ప్రజలందరూ, తమ వస్తువుల్ని మొదట 'ధాన్యం' తోనే మారకం చేసుకోడానికి ఇష్టపడుతున్నారంటే, ఆ ధాన్యం, ఒక ప్రత్యేకమైన ఉత్పత్తిగా అయిందని అర్ధం. అదే 'డబ్బు'గా అవడం! 'డబ్బు' అనే మాట తెలుగుభాషలోకి కొత్తగా ఎలా వచ్చిందో మరి!
డబ్బుగా ఫలానా 'ధాన్యమే' ఎప్పుడూ వుండేదని కాదు. వేరువేరు ఉత్పత్తులు కూడా కొంతకొంత కాలంపాటు 'డబ్బు'గా సాగాయి.
వెండి, బంగారాల్ని కనిపెట్టడం తెలిసిన తర్వాత, ముఖ్యంగా బంగారమే డబ్బుగా స్తిరపడింది. - 'బంగారం' కూడా ఒక ఉత్పత్తే కదా? ఇది కూడా శ్రమలతోటే తయారవుతుంది. ఏ శ్రమాలేనిది, 'డబ్బు' అవదు. నేలమీద దొరికే ఒక 'రాతిముక్క', మనుషుల శ్రమలతో తయారైనది కాదు. అది, ఎక్కడబడితే అక్కడ దొరుకుతుంది. రాతిముక్కే 'డబ్బు' అవుతుందా?
కుండల మనిషి, తన కుండని ఇచ్చి, ఒక నేల మీద నించి రాతిని తీసుకుంటే, ఆ మనిషి తన కుండని ఎవరికి ఇస్తాడు? నేలకి ఇస్తాడా? శ్రమతో తయారైన ఒక ఉత్పత్తిని ఇచ్చి, ఇంకో ఉత్పత్తిని తీసుకోవాలంటే, ఆ రెండు ఉత్పత్తులూ కూడా శ్రమలతో తయారయ్యేవి గానే వుండాలి.
1 రూపాయి గారొచ్చారు!
ఒక చిన్న బంగారం ముక్కకి, '1 రూపాయి' అనే 'డబ్బు పేరు' వచ్చిందనుకుందాం. ఆ రూపాయి బిళ్ళగా వున్నంత బంగారం తయారవడానికి 1 గంట శ్రమ కాలం అవుతుందనుకుందాం.
కుండలూ, చెప్పులూ, వంటి ఏ ఇతర వస్తువులైనా, వాటిలో 1 గంట శ్రమ కాలంతో తయారైన దానికీ, 1 రూపాయి బంగారం బిళ్ళకీ, మారకం జరగ వచ్చు. మారకం జరిగే రెండు వస్తువుల శ్రమ కాలాలూ సమానంగా వున్నాయి కాబట్టి. తన కుండని ఇచ్చి, బంగారం రూపాయిని తీసుకున్న మనిషి, చెప్పులు కావాలంటే, ఆ బంగారం రూపాయిని ఇచ్చి, చెప్పుల జతని తీసుకుంటాడు. ఇక్కడ ఏం జరిగినట్టు? తన కుండని అమ్మాడుబీ చెప్పుల్ని కొన్నాడు.
10 గంటల శ్రమ కాలంతో తయారైన ఏ ఉత్పత్తికి అయినా, 10 రూపాయల బంగారం బిళ్ళతో మారకం జరుగుతుంది. బంగారం బిళ్ళలు, అలా డబ్బుగా చలామణీలో తిరుగుతూ, ఉత్పత్తులన్నీ ఒకళ్ళ నించి మరొకళ్ళకి మారడానికి మధ్యవర్తిత్వం చేస్తూ వుంటాయి.
కొంత కాలం కిందట వెండి కూడా 'డబ్బు'గా వుండేది గానీ, ఇప్పుడైతే, అన్ని దేశాల లోనూ డబ్బుగా వున్నది బంగారమే.
అయితే, చలామణీలో తిరగడం వల్ల, బంగారం బిళ్ళలు అరిగి పోతూ వుంటాయి. కాబట్టి, అటు వంటి అనుభవాల వల్ల, బంగారం బిళ్ళలకు బదులుగా ప్రతినిధులుగా, 'కాయితం నోట్లే' చలామణీలో తిరగడం ప్రారంభమైంది. అయినా, 'డబ్బు'గా, వున్నది 'కాయితం' అని కాదు. బంగారం బిళ్ళలు చలామణీలో ఇప్పుడు తిరగక పోయినా, ఇప్పుడు కూడా డబ్బుగా వుండేది బంగారమే. శ్రమకాలాల్ని బట్టే, డబ్బు లెక్కలు ఏర్పడతాయి.
ఉత్పత్తికి 'ధర'
మనం, ఏదైనా ఒక వస్తువుని కొనాలని బజారుకి వెళ్తే, ఆ ఉత్పత్తికి ఒక 'ధర' వుంటుంది. 'ధర' అంటే ఏమిటి? అది, దేని వల్ల నిర్ణయమవుతుంది? - 'ధర' అన్నా, 'వెల' అన్నా, 'ఖరీదు' అన్నా, ఒకటే.
పాత శ్రమలూ - కొత్త శ్రమలూ
ఏ ఉత్పత్తి తయారవడానికైనా 'కొంత శ్రమ కాలం' అవసరమవుతుంది కదా? ఆ ఉత్పత్తి కోసం, 'పనిముట్లు' వంటి 'ఉత్పత్తి సాధనాల్ని' తయారు చేసిన శ్రమ కాలాలు కూడా అవసర మవుతాయని చూశాం.
'కుట్టు శ్రమ'తో, కొత్త దుస్తుల్ని తయారు చెయ్యాలంటే, ఆ శ్రమ జరగడానికి, అప్పటికే తయారై వున్న బట్టా, సూదీ, దారం - వంటి కొన్ని ఉత్పత్తి సాధనాలు అవసరమవుతాయని చూశాం కదా? 'ఉత్పత్తి సాధనాల్ని' తయారు చేసిన శ్రమలన్నీ, 'పాత శ్రమలు'. అంటే, అవి అప్పటికే జరిగిపోయి వున్న 'గత శ్రమలు'. బట్టని దుస్తులుగా, చేస్తూ వున్న శ్రమ, 'కొత్త శ్రమ'.
అయితే, ఆ దుస్తుల కోసం జరిగిన 'మొత్తం శ్రమ' ఏది? ఉత్పత్తి సాధనాలకు సంబంధించిన పాత శ్రమాబీ ఆ సాధనాల్ని వాడుతూ జరిగిన కొత్త శ్రమా - ఈ రెండూ కలిసినదే 'మొత్తం శ్రమ'. ఏ ఉత్పత్తి అయినా, తయారై పోయిన తర్వాత, దాని కోసం జరిగిన 'కొత్త శ్రమ' కూడా 'గత శ్రమ'గా అయిపోయేదే. ఈ 'మొత్తం శ్రమ', చిన్న ఉత్పత్తుల్ని తయారు చెయ్యడానికి తక్కువగా వుంటే, పెద్ద ఉత్పత్తుల తయారీకి ఎక్కువగా వుంటుంది.
రంగనాయకమ్మ