Authorization
Mon Jan 19, 2015 06:51 pm
15
పరిశ్రమని పెట్టిన కొత్తలో తనకు తండ్రిగారు, తాతగారు, మేనమామగారు బళ్ళో నాలుగు క్లాసులు చదివినప్పుడు ఉపాధ్యాయుడుగారు ధరల్ని నిర్ణయించే పద్ధతి - అదే అని చెపుతారు కదా? ఇతగాడు పరిశ్రమ పెట్టిన నాటి నుంచీ అలాగే చేస్తున్నాడే! కార్మికుడికి కొంత 'జీతం' ఇవ్వాలని తెలుసు. అందుకే అతనికి రోజుకి 20ని జీతంగా నిర్ణయించేశాడు. 'జీతం' తోటే 'ధర'ని పూర్తి చేసేస్తాడా? మరి ఇంకా వడ్డీ, లాభం, కౌలూ, పన్నూ, అన్నీ కూడా ధర లోనించే రావాలి కదా? అలా రావడం చూస్తున్నాడు కదా? అవి 'ధర'లో నుంచి రాకపోతే వాటిని ఎలా చెల్లించాలి? అందుకే కదా? వాటన్నిటి కోసం లెక్కలు పెట్టి ఇంకో 20ని కూడా 'ధర'లోకి చేర్చింది? ఉత్పత్తి సాధనాల 80నీ, జీతం 20నీ, వడ్డీలు, వగైరాల కోసం ఇంకో 20నీ - అలా లెక్కలు పెడితే, ఆ సరుకు ధర 120గా నిర్ణయించాల్సి వస్తే అదే చేశాడన్న మాట!
ఆ చొక్కా ఆ 120 కే అమ్ముడవు తుందనుకుందాం. 'అనుకుందాం' కాదు. అది అలాగే అమ్ముడవుతుంది. ఉత్పత్తి సాధనాల 80ని, మళ్ళీ ఇంకో చొక్కా కోసం వాడాలని, దాన్ని అలాగే వెనక్కి పెట్టి వుంచుతాడు. కార్మికుడికి జీతంగా 20ని ఇచ్చేస్తాడు. చివరి 20ని కూడా ఎలా పంచాలో అలా పంచేస్తాడు. అంటే 'వడ్డీలూ' వగైరాలుగా.
సరుకు తయారీ కోసం కావలిసిన డబ్బు అప్పు తెచ్చింది. అయితే వాళ్ళకే వడ్డీని ఇచ్చేస్తాడు. ఒకవేళ ఆ డబ్బు అప్పు తెచ్చింది కాకపోతే, ఆ వడ్డీని తనే వుంచుకుంటాడు. తన కోసం 'జీతం' కూడా తీసుకుంటాడు. అదేగాక, 'లాభం' కూడా! ప్రభుత్వానికి కట్ట వలిసిన 'పన్ను'ని, ఎలాగైనా తప్పు లెక్కల తోటే కాస్త తగ్గించి కడతాడు. సరుకుని అమ్మి పెట్టే వర్తకుడికి ఇవ్వాల్సిన 'కమిషన్'ని ఎలాగా ఇవ్వక తప్పదు. ఆ ఖర్చు ఇవ్వక పోతే సరుకు అమ్ముడే పోదు. అలాగే సరుకు గురించి 'ప్రకటనల' ఖర్చు తప్పదు. - ఈ రకంగా సరుకు 'ధర'లో నుంచి వచ్చిన ఆ చివరి 20ని అలాగే పంపకాలు చేసేస్తాడు.
అప్పుడే అయిపోలేదు. కుట్టు కార్మికుడు చేసిన శ్రమ విలువ 40 అయితే, అతనికి జీతం 20 మాత్రమే అందితే కార్మికుడి కేమైనా 'అన్యాయం' జరిగినట్టా? - ఈ 'కార్మికుడికి అన్యాయమే' అనే మాట మార్క్సు-ఎంగెల్సులు మొదలు పెట్టారు గానీ, ఆ మాటని కుట్టు కార్మికుడు అనలేదు, యజమానీ అనలేదు.
ఆ నాడే కాదు, ఆ మాటని ఈ నాడు చెప్పినా వాళ్ళు నమ్మరు. అంటే, కార్మికుడూ నమ్మడు, యజమాని అసలే నమ్మడు.
కార్మికుడితో ''నీ 'శ్రమ విలువ' అంతా నీకు జీతంగా రావడం లేదు తెలుసా? నీ శ్రమ విలువ లోనించే నీ యజమాని 'వడ్డీ'గా కొంత, 'లాభం'గా కొంత, 'జీతం'గా కొంత, ఇది కొంత, అది కొంత లాగేస్తున్నాడు. అతను అసలు ఏం శ్రమ చేస్తున్నాడని అవన్నీ తీసుకుంటాడు? అసలు శ్రమ చేసేవాడివి నువ్వూ! ఏ శ్రమా లేకుండానే నీ యజమాని నీ జీతానికి పది రెట్ల జీతం తీసుకుంటాడు, నీకు తెలుసో లేదో?'' అంటే మన చొక్కాని కుట్టిన కార్మికుడు మాత్రం నమ్ముతాడనుకుంటున్నారా? ఎందుకు నమ్మడంటే, అది అంత ఆశ్చర్యకరమైన విషయం.
కార్మికుడు ఇలా, వాదిస్తాడు:
''అంత పరిశ్రమని ఆయన పెట్టడం మాటలా? అంత పెట్టుబడి! అదంతా వూరికే చేస్తారా? 'లాభం' రాకపోతే పెట్టుబడి పెడతారా ఎవరన్నా? ఆయన ఉద్యోగం ఇవ్వబట్టే కదా! నాకు జీతం అందేది? ఆ జీతం కాస్త రెండు రూపాయలు పెంచితే చాలు గానీ, ఆ పరిశ్రమే లేకపోతే, మేం బతికేది ఎలాగ? పేదలకి ఆయన బతుకు దెరువు చూపిస్తున్నాడు కదా?'' - అని కుట్టు కార్మికుడే ఎదురు ప్రశ్నలు వేస్తాడు.
అతను ఎందుకలా చేస్తాడంటే, అతనికి మార్క్సు పేరే తెలీదు. ఎంగెల్సు పేరు సరే సరి. వాళ్ళేం చెప్పారో, ఎప్పుడు చెప్పారో, ఎలా చెప్పారో అవేమీ ఇతడు ఎరగడు.
''ఇంతింత పుస్తకాలు రాశారు వాళ్ళు'' అంటే,
''అమ్మో! మన కెందుకు?'' అంటాడు కార్మికుడు.
అయితే, మన శ్రామికుడికి ఇంకో రకంగా చెప్పాలేమో! ప్రశ్నలడుగుదామా?
లి లి లి
సుబ్బారావు, అప్పారావు ఒకప్పుడు ఇరుగు పొరుగులు. సుబ్బారావు మాత్రం ఇంట్లోనో స్వంతంగా కుట్టు పని చేసుకుంటాడు. అప్పారావు అయితే దుస్తుల కంపెనీలో వుద్యోగం సంపాదించాడు. ఎప్పుడన్నా కలిస్తే మాట్లాడు కుంటారు.
''చూడూ, అప్పారావ్! నువ్వు 'దుస్తుల' కంపెనీలో పని చేస్తున్నావు. నేను ఏ కంపెనీలోనూ చేయటం లేదు గానీ, పని చెయ్యకుండా రోజంతా ఖాళీగా గడిపేస్తున్నాననుకోకు! నా మట్టుకు ఇంట్లోనే కుట్టుపని చేస్తానుగా కొంచెం? రోజూ నేను పుస్తకాలు కొన్నయినా చదువుతాను. నీకు యజమాని వుంటాడు. నాకు నీ కున్న లాంటి యజమాని వుండడులే. నువ్వు కనీసం ఆదివారాల్లో అయినా సెలవుల్లో వుంటావు. నేను, ఎప్పుడన్నా జ్వరం వస్తే తప్ప, ఏ రోజూ పని మాను కోను. సరే, నీ సంగతి చెప్పు! రోజుకి ఎన్ని గంటలు చేస్తావు? నీ 'పని దినం' ఎన్ని గంటలు?''
''పది గంటలు కదా? ఒక్కో సారి అరగంట ఎక్కువే అవుతుంది. ఎందుకంటే, చొక్కా అంతా తయారై పోయి గుండీలు కుడుతూంటాననుకో. చివరికి టైమైపోతే మాత్రం ఎలా ఆపేస్తాను? అదంతా అవగొట్టేస్తేనే నాకు బాగుంటుంది.''
''ఏం, ఆ చివరి పని మర్నాడు చేసుకోకూడదా?''
''ఈ రోజు పని మర్నాటికి పెడితే, ఆ రోజు పని ఇంకో రోజుకి ఇంకా ఎక్కువగా మిగలదూ?''
''సరే, మంచిదే. నీ 'పని దినం' పది గంటలన్నావు. ఒక రోజుకి నీకు 'జీతం' ఎంతా?''
''20 వుంటుందిలే.''
''ఆ సాయంత్రమే ఇచ్చేస్తాడా?''
''అయ్యో, ఎలా ఇవ్వగలడు? నేను కుట్టినవన్నీ అమ్మకాలై పోయి మా సార్కి డబ్బు రావొద్దూ?''
''నువ్వు తయారు చేసిన సరుకుకి అమ్మకం జరిగిన తర్వాతే నీకు జీతం వొస్తుందంటావా?''
''అంతేగా? ఏమోలే. అమ్మకానికి ఎన్ని పోతాయో, ఎన్ని వుంటాయో, అదంతా నాకు తెలవదులే. నాకు చెపుతారా? నా పని నాదీ.''
''సరే, నీకు ఒక రోజు జీతం 20 అన్నావు. నువ్వు కుట్టిన ఒక చొక్కాని ఎంత 'ధర'కి అమ్ముతారు కంపెనీ వాళ్ళు?''
''120 రూపాయల్లే. ఇప్పుడు చొక్కా 'ధర' అలాగే వుంది.''
'' 'చొక్కా' తయారవ్వాలంటే ముందు 'బట్ట' కావాలా, లేదా?''
''భలే అడిగావ్! బట్ట తాన్లు లేకపోతే నా పని దేని మీద మొదలెట్టాలి? దేన్ని కుట్టాలి? బట్ట లేకుండా నువ్వు కుడతావా?''
''అవున్లే, 'బట్ట' తప్పకుండా ఉండాలి. ఇంకా ఏం కావాలి? 'దారం' కావాలా?''
'' 'దారం' ఒక్కటేనా? 'సూది' కావొద్దూ? అసలు ముందు 'కత్తెర' కావాలి. బట్టని కత్తిరించి పెట్టుకున్నాకే కదా కుట్టు పని మొదలు పెట్టాలి?''
''అవున్లే. మిషన్ మీద కుడతావా, చేతి కుట్టా?''
''ఈ రోజుల్లో చేతి కుట్టా? మా తాత చేసే వాడంట చేతి కుట్టు.''
''మిషన్ని కాళ్ళతో తొక్కాలా, కరంటుతో నడుస్తుందా?''
''ఈ రోజుల్లో అంతా కరంటేగా?''
''అమ్మో! మొదట బట్టా, సూదీ, దారం, కత్తెరా, మిషనూ, దానికి కరెంటూ, చివరికి గుండీలూ... అన్ని కావాలి కదా? చొక్కా తయారవ్వాలంటే వాటన్నిటికీ ఎంత ఖరీదవుతుంది?''
''ఏమో, అదంతా మాకు తెలవదు గానీ ఒక 100 ఖరీదేమో అవన్నీ కొంటే? ఆ 100 మీద నాకు జీతం 20 కదా? అందుకే కదా చొక్కా 'ధర' 120 అయ్యేది?''
''అసలు, మీ కంపెనీ వాడు కంపెనీ ఎందుకు పెట్టాడంటావు?''
''ఎందుకేంటి? మాలాగే అతగాడు జీతం తీసుకుంటాడుగా?''
''ఆయనేం పని చేస్తాడు? చొక్కా పనిలో అన్నా, పేంటు పనిలో అన్నా, ఇంకే పనిలో అన్నా ఆయన కూడా చేస్తాడా?''
''భలే అడుగుతావే! ఆయనకేం కర్మ కుట్టు పని చేసే దాకా? బట్టల తాన్లు కొనాలి. దారాల రీళ్ళు కొనాలి. ఒకటా? సారు, ఆ బేరాలవీ చూసుకోవద్దూ?''
''మీ సారుకి మేనేజర్లు వుంటారేమోగా?''
''ఉంటార్లే. ఉంటే మాత్రం? సారు పని సారుదే.''
''అది సరే, నువ్వు 'లాభం' అనే మాట ఎప్పుడన్నా విన్నావా?''
''ఎప్పుడన్నా యేంటి? రోజూ ఇంటాం.''
(ఇంకా వుంది)
రంగనాయకమ్మ