కథ
అప్పుడు నేను ఏడవ తరగతి చదువుతున్నాను. రెండు రోజులుగా వదలకుండా కురుస్తున్న వాన వల్ల భూమ్మీద ప్రవాహాలతో నేలంతా నీళ్లతో నిండిపోయింది.
టౌన్ నుండి రెండు మైళ్ల దూరంలో వున్న గ్రామం అది. కామరాజర్ కాలంలో నిర్మించి
''ఇప్పుడు చెప్పండి బాబారు.. ఊరెట్లా ఉంది?'' అన్నాడు భామమూర్తి భోజనం చేసి కూర్చున్న శివరాంకు ఎదురు పోఫాలో కూర్చుంటూ
''ఊరు గురించి చెప్పడానికి ఏముంది..? అది ఎట్లుందో అట్లే ఉంది. అయితే ఉండా
తెల్లారి లేచి పళ్ళు తోముకుని గబగబా పొలానికి బయలు దేరుతున్నాడు రాఘవయ్య
''ఎందుకయ్యా అంత కంగారు.. ఇది రోజు చేసే పనే కదా? ఒకపూట వెళ్లకపోతే ఏమౌతుంది'' అంది రంగయ్యభార్య మహాలక్ష్మి.
&n
ఆ గ్రామంలోని మొహంతి కుటుంబం వారు హేమా హేమీలు, తల్చుకుంటే ఎవరినైనా నానా తిప్పలు పెట్టగలరు. అలాంటి వాళ్ళే నోరు మూసుకుని కూర్చున్నారు. వాళ్ళు మాత్రమేనా, ఊరిలో అందరూ నిశ్శబ్దమై పోయారు. ఇపుడు అందరి చూపు ఆ 'పరీదా' వారి ఇంటి వైపే ఉంది.
చంద్రయ్య, బాలయ్య రైతులు. ఇద్దరూ వ్యవసాయం చేసేవారు. చంద్రయ్య బీదవాడు. బాలయ్య ధనవంతుడు. వారు కూరగాయలను ఎక్కువగా పండించి పట్టణంలో అమ్ముకొని వచ్చేవారు.
చంద్రయ్య ఎప్పుడు ఉల్లిపంటను వేసేవాడు. అది ధర చాలా తక్కువ ఉండటం వల్ల చ
నా ఎనిమిదేళ్ల నుండి పద్దెనిమిదేళ్ల వయస్సు వరకూ వరుసగా జరిగిన ఈ దాడులనంతా కలిపి ఒక్కమాటలో చెప్పటానికి వీలుకాదు. నా పద్దెనిమిదవ ఏట కాలేజీలో చేరి ఒకట్రెండు నెలలే గడిచి వుంటుంది. ఒక సాయంకాలం పూట అలవాటు ప్రకారం నన్ను కొట్టటానికి నాన్న చెయ్యెత్త
నేను ఒకప్పుడు మహా వైభవంగా వెలిగిపోయి ఇవాళ పూర్తిగా దివాళా తీసిన కళావిహీనురాలిని. నా గత వైభవోజ్వల చరిత్ర అంతా యింతా కాదు. అది గుర్తుకొస్తే చాలు నాకు దు:ఖాశ్రువులు జాలువారుతాయి. మనుషులైన మీకే కళ్ళున్నాయనుకుంటారేమో, మీకూ కళ్ళున్నాయి. ఆ కళ్ళు
'లంజోడుకులకు తగినశాత్తి జరిగింది'.. నోట్లో చుట్ట బయటకు తీసి తుపుక్కున ఉమ్మేస్తూ అన్నడు లాజరు..
'అవును మావా ఊకనేబోద్దా, తగలదూ మీ ఉసురు' .. చెంబులో మిగిలిన నీళ్ళు చేతి మీదకు ఇసురుకుంట అన్నడు వొడ్లోళ్ల చారి..
బోడు తుప్పల్లో నుంచి అలానే మాట
స్వామి భక్తి పరాయణు డిగా, మీ ఉప్పు తింటున్న కారణంగా దోషిని పట్టించాలనే మంత్రితో చేయి కలిపాను, నమ్మించాను. మిమ్మల్ని కాపాడు కున్నాను. ఇటువంటి ద్రోహులు ఉన్నంత వరకు రాజ్యం అభివద్ధి చెందదు. తరతరాలుగా మీ కుటుంబానికి నమ్మకంగా ఉన్నాం. మా రాజును
''ఓ బూదవ్వా... కొమ్ములెన్నడు గొడ్తరె యెక్కడోల్లక్కడ సడ్డమాల్నట్టు గూకుంటర్రు యెన్కట్లెక్క నపరో పనంద్కున్తట్గ లేదాయె. పురాగద్వానం జేత్తర్రు. గింతన్నాల మేడ జూల్లేదవ్వ వోలుగాకుంటోలు ముంగటవడి యేగిరవెట్న సుత పిల్ల పిలగాడు పోలుమీన్కచ్చెటాల్లకు యేదోటితక్
తండ్రి సుబల్ చంద్ర. కొడుకు సుశీల్ చంద్ర.
సాధారణంగా మనుషుల పేర్లకు లక్షణాలకు సంబంధమేమీ ఉండదు. సుబల్ చంద్ర బలమైన వాడేమీ కాదు. సుశీల్ చంద్ర బుద్ధిమంతుడూ కాదు. కొడుకు ఇరుగు పొరుగున ఉన్నవాళ్లను తన అల్లరి చేష్టలతో విసుగెత్త
''ఓ పోరీ! నువ్వేడ్సుకుంట కూసుంటే ఎట్లయితదే? ఆ యాదిగాడు గుండ్రాయే, ఆడే మంచిగైతడు తీరు! ఇంతకీ కాశిగాడేడుండు?
''అగొందీ? ఆయనకు మోశెయ్యి గీర్క బొయ్యింది గంతంత బూకరెలం దంచుకోని రాసుకుంటుండు''.
''ఒసేరు...! పెద్ద మాల పిచ
యువరాజులంగారు తెల్లవారు జామున పెళ్లి చూపులకు బయలు దేరారు. చక్కగా ముస్తాబై రథం మీద పాదం మోపబోయే సరికల్లా, గాడిద ఓండ్రింపు వినిపించింది.
''అపశకునం..... అపశకునం.....'' అని చెవులు మూసుకుంటూ, కాలు వెనక్కు తీసుకుని వెనుదిరిగాడు.
వెంటనే ఆస్థాన
''గంగ దేవమ్మ జాతరొస్తుంది. నా బిడ్డ అనితమ్మకు పట్టులంగా వోణి తేవాలె. పొద్దుగాల లేశి మిరాలగూడెం పోయి పెద్ద షాపుల కొనుక్కొస్త. పట్టులంగా వోణేసుకొని నా బిడ్డ నడుస్తుంటే అచ్చం లచ్చుమమ్మోరు నట్టింట తిరిగినట్టు ఉంటది'' అని పొద్దంతా పొలం పనులు చేసి అలసిప
- పేట యుగంధర్, 9492571731
ఆకాశంతో పాటూ నా మనసునూ మబ్బులు కమ్మేసాయి. సాయంత్రమైనా మబ్బులు చెదరలేదు, వర్షమూ కురవలేదు. బాగా ఆలోచించి ఆత్మహత్య చేసుకోవాలని నిర్ణయించుకున్నాను. గింజుకుంటూనో, బాధ పడుతూనో, నొప్పిని భరిస్తూనో చని
ఎంకటమ్మా ఆగం ఆగం వోతుంది. ఆ కట్టు బొట్టు జూస్తే పాత కాలం మనిషి అని ఇట్టే గుర్తుపట్టొచ్చు. చేతి నిండా గాజులు తలకి రూపాయి బిల్లంత బొట్టు. చెవులు కమ్మల బరువుకి జారిన్నట్టు ఉన్నారు. మొఖం పైన చర్మం ముడతలు గా ఉన్నప్పటికీ ఆ ముఖంలో కళ మాత్రం ఇప్పటికి తగ్గ
మూడు గుండ్లల్లా.. నా ముద్దు లింగా..
పల్ల జడలోడా.. పదివేల శరణు...
తల్లి పార్వాతీ... నీకు శరనమ్మా...
అహ అహ హౌ.. అహ అహ హౌ..
గజ్జెల లాగు, పూసల కుల్ల, బండారు బొట్టు, చేతిలో వీర గోల, మెడలో రుద్రాక్షలతో పూనకంతో ఊగిపోతున్నడు వీరయ్య.
''పిలగాడు సక్కగున్నడు.. గీయినె పేరేంది''
''వీని పేరు రాముడుగనీ.. రామని పిలస్తం.. బద్రాజెలం మొక్కినంక మాయామెకు కానుపందింది.. అందుకనే గాపేరు బెట్టుకున్నం యాటాబోయి నిదరజేశొస్తం''
''ఓరెక్క పేర్లు సు
ఇది ముప్పై ఏళ్లుగా వింటున్న ఒక పాత హిందీ సినిమా పాట. ఈ ఒక్కవారంలోనే మూడుసార్లు ఈ పాటను రేడియోలో విన్నాను.
''ఓ సుందరుడా, లోకమే నా వెనక తిరుగుతోంది - నేనేమో నీ వెంబడి తిరుగుతున్నాను- నన్ను నీ సొంతం చేసుకో- నేను నీకే అంకితం (కుర్బాన్).''
''ఎన్నిసార్లు చెప్పాలి రఘూ! నేను ఆ పల్లెటూరు రాను. ఆ రోజు న్యూయార్క్లో ప్రోగ్రామ్ ఉంది కదా? ఆ విషయం వాళ్ళకి చెప్పలేదా?'' అంది కోపంగా మధురిమ...
'చెప్పానమ్మా! అయినా వాళ్ళు వినటం లేదు... మళ్ళీ ఈ రోజు ఇతన్ని పంపేరు. ఆ రోజు వాళ్ళ ఊళ్ళో
మనోజ్ మంచి తెలివిగల విద్యార్థి. బాగా చదువుతాడు. మంచి స్వభావం. పదో తరగతి పరీక్షలు రాసాడు. ఉదయం ఫలితాలు వచ్చాయి. మనోజ్కి పదికి పది పాయింట్లు. ఏ వన్ గ్రేడ్తో ఉత్తీర్ణుడయ్యాడు. మనోజ్ అమ్మానాన్న చాలా సంత
ఆ రోజు ఆదివారం. ఊరి బయటున్న గవర్నమెంటు బడిలో పిల్లల్లంతా ఓచోటజేరి కేరింతలతో పొద్దట్నుంచి బువ్వ బుగ్గి లేక ఆటలాడుకుంటుండ్రు. సర్కారు బడిలో ఓ మూల పెద్ద మర్రి చెట్టుంది. దాని వూడలు పట్టి యేలాడు
ఈ యాభై ఐదు సంవత్సరాల జీవితంలో అన్నీ కష్టాలే. సుఖమనే మాటను విన్నానే కాని అది ఎలా ఉంటుందో బొత్తిగా తెలియదు. అయినా పర్వాలేదు ఇంకేముంది ఎప్పుడైనా చనిపోతా. నా గురించి పెద్దగా ఆలోచించు కోవడం చిన్నప్పటి నుండి అలవాటు లేదు.
తాతయ్య విషయంలో భాద్యతగా వ్యహరించ లేదు, ఆయనకు తోడుగా ఎవరమైన ఉంటే, ఇంత అనర్ధం జరిగి ఉండేది కాదు? మనసులోనే బాధ పడసాగింది సంధ్య. తాతయ్య కాస్త కుదుటపడ్డాక నిమ్మదిగా లేచి కూర్చున్నాడు. సంధ్య తాతయ్య దగ్గరికి చేరి వొళ్లో తలపెట్టుక
- మండవ సుబ్బారావు, 9493335150
''అవును సార్. మీరన్నది నిజమే. అందుకే నాకో ఆలోచనవుంది. బహుశా నా ఆలోచన నా ఆదివాసీల బాగోగుల గురించే కావచ్చు. నా స్వార్థం కావచ్చు. కనీసం నా జాతి వారిని ఉద్ధరించాలనే తపన కావచ్చు. నేను నా ఆదివాసీ
ఒకప్పుడు తన జీవితం కూడ చెత్త కుండి నుండి మొదలయినదే..! . ఒక మానవతామూర్తి కంటికి జిక్కి అనాధాశ్రమం ఒళ్ళో పెరిగిన అమావాస్య ఆడపిల్ల తను. కొంత వయసొచ్చాక సమాజం పట్ల
ఏర్పడిన భావనతో , తను ఎవరో తెలుసుకోవాలన్న కసి, పట్టుదల తనలో మొదలయ్యాయి. తన
కష
జనం గగ్గోలు పెడు తుండటంతో గ్రామ పెద్ద గాభరా పడ్డాడు. తప్పట్లోయ్ తాళాలోయ్ బజంత్రీలోయ్ బాజాలోయ్ అని చాటిం పేయించాడు. జనం చప్పట్లు చరిచారు పళ్ళాలు బాదారు పులిని భయపెట్టి పారిపోయేట్టు చెయ్యడానికి ఎలక్ట్రిసిటీ బల్బులు, బుడ్ది దీపాలు, ప్రమిదలూ క
కొబ్బరినీళ్లు తాగుతున్నప్పుడు... ''సింగార గుంట నీళ్లులా ఉన్నాయే'' అనీ, ''నైనార్ ఇంట్లో కట్టెలమోపు పడేసి మధ్యాహ్నం భోజనానికి రెండు చెంబుల సింగార గుంట నీళ్లు తాగాను. రెండ్రోజులు నా నోరు ఇంకేమీ అడగలేదు.'' లాంటి సింగార గుంటకు సంబంధించిన
జీవితం అంతా సంతోషంగా సాగుతున్న సమయంలో అనుకోని ఉపద్రవం వచ్చింది. ఒక సినిమాలో నేను చేసిన పాత్ర వల్ల, సహనటుడుతో రొమాన్స్ సన్నివేశంలో అన్ని అయి పోయాయి అని వచ్చిన రూమర్స్, ఆనందంగా సాగుతున్న తమ జీవన నావను ఉప్పెనలా వచ్చి మింగేసింది. ఆ
లాస్ట్ డెడ్బాడీకి కుట్లేస్తుండగా అసిస్టెంట్ అంటున్నాడు... ''టోటల్లీ ఫినిష్డ్ సార్ ఈరోజుకిక ఏ శవమూలేదూ''... డ్యూటీ దిగేందుకు గేట్ కీపర్ క్షణానికోసారి మార్చురీలోకి తొంగిచూస్తున్నాడు... దష్టి కిటికీలో నుంచి
ఈ పాము పల్లెలకు సుతా పాకుతా వుంది. ఒకప్పుడు నగరాలూ, పట్టణాలలోనే యువతపై బుసులుకొడుతూ విషం చిమ్ముతూ వుండెడిది. రవి కూడా తటిలో పాము కాటు నుంచి తప్పించుకున్నవాడే. వాళ్ల అమ్మానాన్నలు కాస్త చదువుకున్న వాళ్లయి వుండ
'మేడమ్ మీ బండి రెడి' అంటూ రాకేష్ బండి తీసుకొచ్చి ఇస్తూ 'పర్మిషన్ లేకుండా బాగుచేయించాను ఏమనుకోకండి మిమ్ముల్ని ఆ పరిస్థితుల్లో చూసి కాస్త జాలేసి' అని ఏదో చెప్పబోతుంటే 'పర్లేదు కానీ జాలికంటే ప్రేమ గొప్పది ఎవరినైనా ప్రేమించడా
చీమ తన తప్పును తెలుసుకొని, ఒకరితో పోల్చుకోకూడదని, జ్ఞానం తెచ్చుకొని మర్రి చెట్టు దగ్గరకు వెళ్లిపోయింది. తప్పిపోయిన చీమ తిరిగి వచ్చినందుకు తన స్నేహితులు కుటుంబసభ్యులు సంతోషించారు.
ఒక ఊరిలో ఒక పెద్ద మర్రి చెట్టు ఉండేది. ఆ మర్రి
''ఏవండీ...! ఈ మధ్య రాజేష్ ఎందుకో దిగులుగా ఉంటున్నాడు. ఏమైందో ఒక్క సారి కనుక్కోరూ...''
కొడుకు ఒంటరితనాన్ని గమనించి శ్యామల భర్తకు చెప్పింది.
''అదేంటే... వాడికేమయ్యింది. ఒంట్లో బాలేదా! ఏమైంది వాడికి.'' మదనపడుతూ అడిగాడు మణికంఠం.
'