Authorization
Mon Jan 19, 2015 06:51 pm
జాలి గలిగిన నీ నల్లని
కళ్ళని చూస్తుంటే..
ఎండిన గడ్డి పరకలపై
వాలిన పాలపిట్ట
తన రెక్కల మీద
ప్రేమలేఖ రాసుకుంటాది.
నువ్వు ఎప్పుడైతే
నా జీవితంలోకి అడుగుపెట్టవో...
అప్పుడే నీలో మా అమ్మని చూశాను.
ఇప్పుడు నా వెనక
నడిచే నా నీడ కూడా
నీ లాగే మారిపోయింది.
నీ ప్రేమ
చల్లని వెండి వెన్నెల తోట
అప్పుడప్పుడు
నీ కాలి అందేలా ఎప్పుడుని
రింగులు తిరిగిన నా చెవి
విన్నప్పుడు
నా హృదయం నేలపై పారుతున్న నదిలా ....
గాలిలో తేలిగ్గా ఎగురుతున్న
తూనిగలా మారుతుంది
అంతా నీ వల్లనే...
మరణం నన్ను చేరే వరకు
నిన్ను నా గుండెలోనే దాచుకుంటా.....
- జంగిలి కుమార్