Authorization
Mon Jan 19, 2015 06:51 pm
గత రెండు వారాలుగా దేశ పార్లమెంట్ సమావేశాల్లో ప్రతిపక్షాల నిరసనలు, సస్పెండ్ల పర్వం కొనసాగుతున్నది. ఈ సమావేశాల్లో దేశ ప్రజలెదుర్కొంటున్న అధిక ధరలు, ఆహార వస్తువులపై జీఎస్టీ గురించి చర్చజరగాలని, ఉపశమన చర్యలు తీసుకునే విధానాలను ప్రభుత్వం వెంటనే ప్రకటించాలని ప్రజలు కోరుకుంటున్నారు. అందుకు అనుగుణంగానే ఈ అంశాలపై చర్చ జరగాలని 16 ప్రతిపక్షపార్టీలు పట్టుపట్టాయి, ఆందోళన చేస్తున్నాయి. ప్రతిపక్షాలు లేవనెత్తిన ఈ అంశాలపై కనీస చర్చకు కూడా ప్రభుత్వం అనుమతించకుండా 27మంది పార్లమెంట్ సభ్యులను సస్పెండ్ చేసి తమ అప్రజాస్వామిక వైఖరిని బహిరంగంగా ప్రకటించుకున్నది. పార్లమెంట్లో చర్చ జరిగితే అనేక అంశాలు ప్రజల దృష్టికి వస్తాయి. అలా రావడం బీజేపీ ప్రభుత్వానికి ఇష్టం లేదు. అందుకే చర్చకు అనుమతించడంలేదు. ఇలా వ్యవహరించడం ఇదే మొదటిసారి కాదు. నోట్లరద్దు, జాతీయ పౌరసత్వ చట్టసవరణ, మొదటి, రెండవ విడత కరోనా, పెగాసస్ స్పైవేర్, 370 ఆర్టికల్ రద్దు ఇలా అనేక కీలక అంశాలపై పార్లమెంట్లో చర్చకు కేంద్ర ప్రభుత్వం సిద్ధంకాలేదు. కేంద్రప్రభుత్వం తీసుకుంటున్న అప్రజాస్వామిక చర్యలపై పార్లమెంట్లో చర్చ జరగాలని ప్రతిపక్షాల సభ్యులు పట్టుపట్టడం, ప్రభుత్వం సస్పెండ్ చేయడం, తమకు కావలసిన బిల్లులను గుట్టుచప్పుడు కాకుండా ఆమోదించుకోవడం ఈ ప్రభుత్వానికి అలవాటుగా మారింది. ఎందుకు ఇలా జరుగుతుంది? ఇది సాధారణ పరిణామమా? బీజేపీ భావజాలం, కార్పొరేట్ సంస్థల బలమైన బంధానికి ప్రతిరూపమా?
స్వాతంత్య్ర సాధనలో ముఖ్యమైన అంశం మనలను మనం పరిపాలించుకోవడం. ఇందులో తమ చేత, తమ కొరకు, తమ వలన ఎంపికైన ప్రజాప్రతినిధులు తమ అభిష్టానికి, తమ సంక్షేమానికి ఉపకరించే చట్టాలు చేయాలనే బృహత్తరమైన ప్రజాస్వామ్యస్ఫూర్తి ఉంది. ఒకవేళ పాలకులు అలా వ్యవహరించకపోతే చట్టసభల్లో జరిగే చర్చల ద్వారా ప్రభుత్వ విధానాలపై నిలదీసి ప్రజావ్యతిరేక విధానాలను మార్చేటట్లు చేయడానికి ప్రతిపక్షం ఉండాలనే ఆకాంక్ష ఉంది. దానికి అనుగుణంగానే రాజ్యంగంలో పార్లమెంట్ సభల గురించి, వాటి సమావేశాల తీరు గురించి చాలా వివరంగా పేర్కొనబడింది. రుతువుల ప్రకారం (వసంతకాలం, చలికాలం, ఎండకాలం) చట్టసభల సమావేశాలు జరగాలని రాజ్యాంగ నిర్మాతలు చెప్పడంలో ప్రకృతి ఆరాధన కాదు, ఆయా రుతువులలో వచ్చే అంశాల ప్రాధాన్యతతో పాటు సంవత్సరానికి నిర్ధిష్ట గడువులలో సమావేశాలు జరగాలనే ఆదేశం ఉంది. అందుకే ఆయా రుతువులలో పార్లమెంట్ సమావేశాలు జరపడం పార్లమెంటరీ విధానంగా అమలవుతున్నది. ఇదే పద్ధతి రాష్ట్ర శాసనసభల సమావేశాల నిర్వహణలో కొనసాగుతున్నది.
ప్రస్తుతం దేశాన్ని పరిపాలిస్తున్న బీజేపీ సాధారణ రాజకీయ పార్టీ లాంటిది కాదు. రాజ్యాంగానికి లోబడి, తమ పార్టీ అంతర్గత ప్రజాస్వామ్య పద్ధతుల్లో విధానాలు, కమిటీలను, నాయకులను ఎంపిక చేసుకోవడం సాధారణంగా రాజకీయ పార్టీల విధానం. కాని బీజేపీ రాష్ట్రీయ స్వయం సేవక్సంఫ్ు (ఆర్ఎస్ఎస్) అనే ఒక సంస్థ ద్వారా నడపబడుతున్న రాజకీయ పార్టీ. అది ఆర్ఎస్ఎస్కు జవాబుదారీ పార్టీ. అందుకే బీజేపీ రాజకీయ, ఆర్థిక, సామాజిక స్వభావాలను అర్థం చేసుకోవాలంటే ఆర్ఎస్ఎస్ గురించి తెలుసుకోవాలి. ఆర్ఎస్ఎస్లో దాని ముఖ్య నాయకుడు ఉపదేశం ఇస్తాడు. ఆ ఉపదేశ అంశాలే తమ విధానాలుగా అందులోని సభ్యులు ఆమోదిస్తారు. ఆ నాయకుడే తన వారసున్ని కూడా నియమించుకుంటాడు. ఇది మధ్యయుగాల నాటి విధానానికి ప్రతిరూపం. ఇందులో ఎక్కడా ప్రజాస్వామ్య స్ఫూర్తిలేదు. అందుకే అది ప్రజాస్వామ్య వ్యతిరేక సంస్థ. ప్రభుత్వాలు నిర్వహించాలంటే రాజ్యాంగం మీద ప్రమాణం చేయాలి కనుక కొన్ని నియమాలను పాటించక తప్పదు. అయితే ఆ నియమాలను ఎంత వీలైతే అంత బలహీనపరిచి, తమ మాతృసంస్థ విధానాలను అమలు చేయడం బీజేపీ కర్తవ్యంగా ఉన్నది. చట్టసభల్లో చర్చలు సక్రమంగా జరగకపోవడానికి, రాష్ట్రాల్లో ఎన్నికైన ప్రభుత్వాలను కూల్చివేసి తమ వారిని నియమించుకోవడం వెనుక దాని రాజకీయ ప్రయోజనమే కాదు, దాని భావజాల పునాది కూడా ప్రధాన కారణం.
ఆర్ఎస్ఎస్ భారత రాజ్యాంగాన్ని, అందులోని భారత ప్రజల 'ఆత్మ'ను గుర్తించదు. వర్ణాశ్రమ వ్యవస్థను బలపరిచే ''మనుస్మృతి ఆధారంగా ఉండాలి'' అన్నది దాని సిద్ధాంతం. అందుకే భారత రాజ్యంగ నియమాలను బీజేపీ గౌరవించడంలేదు. మోడీ ప్రధాని అయిన కొత్తలో పార్లమెంట్ మెట్లకు మొక్కి ఇది దేవాలయం అని ప్రకటిచడం, నేడు ఆ పార్లమెంట్ సాంప్రదాయాలను, విలువలను గౌరవించకపోవడం బీజేపీ స్వభావ సిద్దమైన ద్వంద విధానాల్లో భాగమే.
పెట్టుబడిదారీ వ్యవస్థ అభివృద్ధిలో జరిగిన అనేక ఆధునిక నిర్మాణాల్లో పార్లమెంటరీ వ్యవస్థ ఒకటి. రాజ్యాంగబద్ద పాలన, సార్వజనీన ఓటింగ్ హక్కు, ప్రజాస్వామ్య హక్కులు కొద్దిమేరకైనా ప్రజలకు ఉన్నందున గత పాలనా పద్దతులకంటే ఇది మెరుగైనది. అయితే ఈ వ్యవస్థలోని అన్ని సమస్యలనూ పరిష్కరించే సంజీవని కాదు ఈ పార్లమెంటరీ వ్యవస్థ. ''పాలకవర్గాల వ్యవహరాలను చక్కబెట్టే సాధనమే రాజ్యాంగయంత్రాగం'' అని కారల్మార్క్స్ చాలాకాలం క్రితమే ప్రకటించారు. పెట్టుబడిదారీ వ్యవస్థ దోపిడీ తీవ్రమయ్యే కొద్ది పెరుగుతున్న ప్రజా ప్రతిఘటనలను సహించలేక, తాము రూపొందించుకున్న ప్రజాస్వామ్య వ్యవస్థను నిరంకుశత్వంవైపు మళ్ళించగలదు, మత, జాతి విద్వేషాలతో వినాశానాన్ని సృష్టించగలదు అనేది ప్రపంచ చరిత్ర చెబుతున్న సత్యం.
పార్లమెంటరీ వ్యవస్థకు ప్రమాదం ఎవరి నుండి వస్తుందో సీపీఐ(ఎం) పార్టీ కార్యక్రమం పేరా 5.23లో ఇలా పేర్కొంది... ''శ్రామిక ప్రజలనుంచి, వారి ప్రయోజనాలకు ప్రాతినిథ్యం వహించే పార్టీల నుంచి పార్లమెంటరీ వ్యవస్థకు, ప్రజాస్వామ్యానికి ముప్పురాదు. ఆ ప్రమాదం దోపడి వర్గాల నుంచే వస్తుంది. పార్లమెంటరీ వ్యవస్థను తమ సంకుచిత ప్రయోజనాలను రక్షించుకునే సాధనంగా చేయడం ద్వారా వారు ఆ వ్యవస్థను లోపలినుంచి, బయటినుంచి కూడా దెబ్బతీస్తారు.'' స్వాతంత్య్రానంతరం మనదేశంలో ఎంతో అభ్యుదయంగా పరిఢవిల్లుతుందని నమ్మించిన ప్రజాస్వామ్యం కేరళలో ఎన్నికైన తొలి కమ్యూనిస్టు ప్రభుత్వాన్ని 1959లో రద్దు చేయడానికి రాజ్యాంగంలోని ఆర్టికల్ 356ను ఉపయోగించడం, ప్రజా ఉద్యమాలను సహించలేక ఎమర్జెన్సీలాంటి అప్రజాస్వామిక విధానాన్ని అమలు చేయడం ఇందుకు చక్కటి ఉదాహారణలు. 1991 నుండి దేశంలో అమలవుతున్న సరళీకరణ విధానాలు మన చట్టసభలను మరింతగా బలహీనపరుస్తున్నాయి. రాజకీయ కార్యాచరణతో, రాజకీయ పార్టీలతో ఏ మాత్రం సంబంధంలేని కార్పొరేట్లు, కాంట్రాక్టర్లు, రియల్ఎస్టేట్, ఇతర వ్యాపారులు, విద్యా, వైద్య, మీడియా తదితర రంగాల ప్రతినిధులు చట్టసభల్లోకి ఎగబాకుతున్నారు. గతంలో తెరవెనుక ఉండి తమ ప్రయోజనాలను నెరవేర్చుకునే ఈ శక్తులు నేడు ఏకంగా చట్టసభల్లోకి రావడం పెరిగింది.
చట్టసభల పాత్ర తగ్గిపోతున్నా ఎంఎల్ఏ, ఎంపీ స్థానాలకు ఈ కాలంలో విపరీతమైన గిరాకీ పెరిగింది. సీటును బట్టి రేటు అన్నట్టుగా సాగుతోంది రాజకీయ వ్యాపారం. ఈ పదవులు కొనగలిగిన సరుకుగా మారాయి కాబట్టే వారు ఈ పదవులను అంగడి సరుకులుగా మార్చారు. ఇలాంటి శక్తులు పార్లమెంట్లో ప్రభుత్వ విధానాల గురించి చర్చలు జరగాలని, తాము మాట్లాడాలని, తమను ఎంపిక చేసిన ప్రజల పక్షాన నిలవాలని వర్గ స్వభావరీత్యానే అనుకోరు. అంతేకాదు తమ ప్రయోజనాలకు తోడ్పడే విధానాలు చట్టసభల్లో కాకుండా బయట జరగాలని, అందుకు ఈ పదవి తోడ్పడాలని కోరుకుంటున్నారు. అందుకే పార్లమెంట్ కంటే నాగపూర్ (ఆర్ఎస్ఎస్ కేంద్ర కార్యాలయం)నే నమ్ముకుంటున్నారు.
ఆర్ఎస్ఎస్, కార్పొరేట్ కంపెనీల విధానాలు రెండు ఒకటే కావడం నేటి పార్లమెంట్ తీరుకు నిదర్శనం. దేశ ప్రధాని పార్లమెంట్కు హాజరుకావడమే తక్కువ. క్యాబినెట్ మంత్రులు ప్రధానికి సహచరులుగా కాకుండా, నాయకున్ని గుడ్డిగా బలపరచే అనుచరులుగా మారిపోయారు. కీలక విధానాలను పార్లమెంట్లో కాకుండా బహిరంగసభల్లో, విదేశీ పర్యటనల్లో, పారిశ్రామికవేత్తల సమావేశాల్లో ప్రధాని ప్రకటించడం వెనుక రాజ్యాంగ బద్దమైన పార్లమెంట్ను ధిక్కరించడమే కాదు, తమ మధ్యయుగాల నాటి భావజాలన్ని బలపరచడం, తమకు అండగా ఉన్న కార్పొరేట్ శక్తులకు సంపూర్ణ అభయం ఇవ్వడమనే కీలక అంశాలు ఉన్నాయి. ఇందుకు పూర్తి భిన్నంగా వామపక్షాల నాయకత్వంలోని కేరళ రాష్ట్ర ప్రభుత్వం గత సంవత్సరంలో 61రోజులు అసెంబ్లీ సమావేశాలు జరిపి ఆదర్శంగా నిలిచింది. దేశాన్ని అమృతోత్సవాలవైపు నడిపిస్తామంటున్న పాలకులనుండే పార్లమెంటరీ వ్యవస్థకు తీవ్ర ప్రమాదం రావడం యాధృచ్చికం కాదు. గత 75 సంవత్సరాలు పాలక వర్గాలు అనుసురించిన భూర్జువా, భూస్వామ్య ఆర్థిక విధానాల పర్యావసానం, అవకాశవాద పార్లమెంటరీ రాజకీయాల వికృత రూపాలే నేటి ఈ దుస్థితికి కారణం.
ఈ పరిస్థితుల్లో పార్లమెంటరీ వ్యవస్థలోని లోపాలను గుర్తిస్తూనే అందులోని ప్రజాస్వామ్య పద్ధతులను కాపాడు కోవలసి ఉంది. రాజ్యాంగ నిర్మాత డాక్టర్ బి.ఆర్. అంబేద్కర్ 1948 నవంబర్4న ముసాయిదా రాజ్యాంగన్ని ప్రవేశ పెడుతూ... ''రాజ్యాంగం ప్రజాతంత్రయుతంగా పనిచేయా లంటే రాజ్యంగ నైతికత అందరిలోనూ అలవడాలి'' అని అన్నాడు. అది నేటి పాలకుల్లో కొరవడిన నేపథ్యంలో ప్రజల ప్రయోజనాల కోసం పార్లమెంటరీ, ప్రజాస్వామ్య సంస్థలను కాపాడుకోవలసిన అవసరం పెరిగింది.
- ఎం. రాంభూపాల్