ఒకప్పుడు
ఆ పలుకంతా పంచదారలా
ప్రతి పదమూ కవిత్వమయ్యేది !
ఒకప్పుడు
ఆ నడకంతా ఆత్మవిశ్వాసంతో
ప్రతి అడుగూ ధైర్యమిచ్చేది!
ఒకప్పుడు
ఆ కళ్ళనిండా నదులు కదులుతూ
కలల సీతాకోక చిలుకలే ఎగురుతుండేవి!
ఇప్పుడేమిటిలా
గొంతుని తడపని జల్లుల్లా
ఆ మాటల్లో అస్పష్టమైన భావాలు
ఇప్పుడేమిటిలా
తప్పనిసరి బాటసారి పయనంలా
తడబడుతున్న అడుగులు
ఇప్పుడేమిటిలా
కళ్ళనిండా కురుస్తున్న చీకటితో
నేలరాలుతున్న స్వప్నాల చప్పుళ్లు!
- దార్ల వెంకటేశ్వరరావు
91826 85231
మీ స్నేహితులకు రికమెండ్ చెయ్యండి
