Authorization
Mon Jan 19, 2015 06:51 pm
ప్రపంచంలో నాగరిక సమాజం ఏర్పడినప్పటి నుండి ఉన్న అతి పురాతనమైన వృత్తి వ్యభిచారం. ఇది దేశ కాలమాన పరిస్థితుల ప్రభావంతో ఎన్నో పేర్లతో నడుస్తుంది. పురుషునికి సంసారం అనే భద్రతతో పాటు ఆనందం కోసం కొందరి స్త్రీలను వారికి అందుబాటులో ఉంచింది సమాజం. స్త్రీల శరీరాలను పురుషులకు భోగ్య వస్తువులుగా మలచి, అలా ఉపయోగపడుతున్న స్త్రీలకు కొన్ని సందర్భాలలో ఒక భద్రత కూడా ఉండేలా చూసింది సమాజం. చంద్రగుప్త మౌర్యుని సమయంలో కౌటిల్యుడు వేశ్యలను గణిక, ప్రతిగణిక, రూపజీవా, పుంషాలి, కౌషికస్త్రీ, దాసి, రూపదాసి, షిల్పకరియ అంటూ ఇలా వర్గాలుగా విభజించాడట. ఇది తెలుసుకుంటే వేశ్యావత్తి ఎలా సమాజం ఆమోదం పొంది ముందుకు నడిచిందో అర్థం అవుతుంది. ఇలా కాక వివాహం చేసుకుని ఇతర మగవాళ్లతో కూడే వారిని కులటలు అని పిలిచేవారట.
ఆంగ్లేయుల కాలంలో 1864లో సైనికులు, ఆఫీసర్ల సౌకర్యార్ధం మన దేశంలో ఒక చట్టం తీసుకొచ్చారు. దానికనుగుణంగా సైన్యంలో పని చేసేవారికి వేశ్యలతో ఆనందించే సౌకర్యం చట్టబద్దంగా లభించింది. లైసెన్సులు ఇచ్చి, చక్లాలు అనే స్థావరాలు ఏర్పరిచి ప్రతి వెయ్యి మందికి ఒక పది పన్నెండు మంది వేశ్యలు అందుబాటులో ఉండేలా ప్రభుత్వమే చూసింది. ఇక మనం విన్న దేవదాసీలు, జోగినీల గురించి చెప్పక్కర్లేదు. అయితే ఈ వత్తులలో ఎక్కువ శాతం స్త్రీలు బలవంతంగా చేర్చబడితే కొంతమందికి ఈ వత్తి వారసత్వంగా లభించేది. ఇక కొందరు ఇష్టపూర్వకంగా ఈ వత్తిని వివిధ కారణాల ప్రోద్బలంతో స్వీకరించేవారు.
ఇది అందరికీ తెలిసిన విషయమయినా వేశ్యల ఉనికి గమనించనట్లు ఉండిపోవడమే మర్యాద అని చాలా మంది స్త్రీలు ఈ ప్రసక్తి తీసుకురారు. అంతర్జాతీయంగా కోట్లల్లో నడిచే ఈ వ్యాపారం గురించి మాట్లాడడం కూడా అమర్యాద అని భావిస్తారు మర్యాదస్తులు. భారతీయ సినిమాలో వేశ్యల గురించి చాలా కాలం ప్రస్తావన ఉండేదే కాదు. ఒకవేళ ఉంటే వారు వాంప్లు లేదా కాపురాలు కూల్చే క్రూరులు. ఆమ్రపాలి, వాసవదత్త లాంటి స్త్రీల గురించి సినిమాలు వచ్చినా వారు రాచరికపు వేశ్యలు. చివరకు భక్తి మార్గంలో ప్రయాణించారు కాబట్టి వారి గురించి బాహాటంగా వినగలిగాం. తరువాతి కాలంలో విధివంచితలు, మోసపోయి వత్తి లోకి ఈడ్చబడిన వేశ్యల కథలు కొందరు చెప్పే ప్రయత్నం చేసారు. కాని ఈ వత్తిని కోరి దాన్ని స్వీకరించిన స్త్రీల గురించి మాట్లాడక పోవడం, మన సమాజంలో ఒక హిపోక్రసి. ఈ వ్యవస్థను సమాజమే రూపొందించి మళ్ళీ దాని గురించి బాహాటంగా మాట్లాడదు. ఆ వ్యవస్థలోని స్త్రీలు విధివంచితలుగా కనిపిస్తే తప్ప మనకు వారిపట్ల సానుభూతి రాదు. అలాంటి స్త్రీలను చూసి చాలా మందికి తమ పాతివ్రత్యం గుర్తుకువచ్చి, తమ పట్ల తామే ఒక ప్రేమ భావంలో పడిపోతూ ఉంటారు. శరీరాలను అమ్ముకునే స్త్రీలపై సానుభూతి చూపడం కూడా కొందరి ఈగోను తప్తి పరుస్తుంది. అలాంటి వేశ్యా పాత్రలనే సినిమా ప్రపంచం చిత్రిస్తున్న సమయంలో ఆ హిపోక్రసీని బద్దలు కొట్టి తీసిన సినిమా 1970లో వచ్చిన ''చేతన'' దీన్ని దర్శకులు బీ.ఆర్.ఇషారా.
ఈ సినిమాలో ప్రధాన స్త్రీపాత్ర ఒక వేశ్య. ఆ పాత్రలో నటించింది రెహానా సుల్తానా. ఆవిడ మొదటి సినిమా ''దస్తక్''. దీనికి జాతీయ స్థాయిలో ఉత్తమ నటి పురస్కారం లభించింది ఆవిడకు. కాని అంతటి ప్రతిభ ఉన్న నటికి కూడా తరువాత ''చేతన'' సినిమాలో నటించినందువలన సినీ కేరియర్ దెబ్బ తిని మరే పెద్ద సినిమాలో కూడా పాత్రలు లభించలేదు. కారణం ఈ సినిమాలో వేశ్య కోరి ఆ వృత్తిని స్వీకరిస్తుంది. పేద కుటుంబంలో పుట్టిన సీమ కాలేజీ రోజుల్లో తన తోటి ఆడపిల్లల ఖరీదయిన జీవితాన్ని చూసీ తానూ అలా బతకాలని కోరుకుంటుంది. డబ్బు సంపాదించడానికి వ్యభిచారాన్ని ఎంచుకుంటుంది. అదే ఆమె వత్తి, ఆమె జీవితం, ఆమె ఆనందం అవుతుంది. ఆమె అలా బతుకుతున్నందుకు సెల్ప్ పిటీ ఏమీ కనపర్చదు. మెకానిక్ నుండి పేద డాక్టరు దాకా డబ్బుకు ఇబ్బంది పడే వారిని ఆదుకుని, తన వంతు సహాయం చేస్తుంది. వారికి ఆమె దేవత. ప్రతి గుడికి, చర్చికి, దర్గాకు వెళ్ళీ భక్తిగా పూజలు చేస్తుంది. అలా అని పురుషులపై విపరీతమైన మోహం అంటూ ఏమీ ఉండదు. వత్తిలో కాకుండా మరెక్కడయినా తనను ఒక మగాడు ముట్టడం కుడా ఇష్టపడదు. ప్రతి ఒక్కరినీ తను నిర్దేశించిన దూరంలోనే ఉంచుతుంది. తండ్రి ఆరోగ్యం కోసం తాపత్రయపడుతుంది. భాద్యత లేని చెల్లెలి సరదాలు తీరుస్తుంది. తనదైన పద్ధతిలో జీవిస్తూ ఉంటుంది.
అనుకోకుండా అమె జీవితంలోకి అనీల్ అనే వ్యక్తి ప్రవేశిస్తాడు. ఆమెను రోడ్డుపై మొదటిసారి చూసిన అతను ఆమెను ప్రేమిస్తాడు. ఆమె ఎవరో తెలీయకుండానే ఆమెని ఆరాధిస్తాడు. తనను దగ్గరకు కూడా రానివ్వని ఆమెతో సంభాషణ ఎలా మొదలెట్టాలో తెలీయక బాధపడతాడు. అతన్ని ఆ స్థితిలో చూసిన అతని ధనిక మితడు స్త్రీ కోసం తపించిపోయే స్నేహితుడి బాధ తీర్చడానికి ఒక ఖరీదైన వేశ్యతో అతనికి అపాయింట్ తీసుకుంటాడు. ఆ వేశ్యతో ఆ స్నేహితునికి అంతకు ముందే పరిచయం ఉన్నదని ప్రేక్షకులకు అర్ధం అవుతుంది. స్నేహితుడు ఉద్దేశం తెలియని అనిల్ గదిలోకి వెళ్ళి అక్కడ తను ప్రేమించిన సీమను వేశ్యగా చూస్తాడు. ఆమె అతన్ని సంతోషపెట్టడానికి ప్రయత్నిస్తుంది. తన వత్తి ధర్మం నెరవేర్చడానికి తయారవుతుంది. పైగా అతని ప్రేమ దాహానికి అదే సరి అయిన మందని కూడా చెబుతుంది. అనీల్ ఆమె మాటలను భరించలేక పోతాడు. తన ప్రేమ పట్ల ఆమెకున్న చులకన భావం అతన్ని భాధిస్తుంది. ఆ గది విడిచి వెళ్ళినా అతనికి ఆమె గుర్తుకు వస్తూనే ఉంటుంది. చివరకు ఆలోచించి ఒక నిర్ణయానికి వచ్చి ఆమె ఇంటికి వెళతాడు. తాను ఆమెను ప్రేమిస్తున్నానని, ఆమెను వివాహం చేసుకుంటానని అడుగుతాడు.
సీమ అశ్చర్యపోతుంది. తన జీవితం పెళ్ళికి పనికి రాదని, తాను ఒక ఆదర్శ గహిణిగా బతకలేనని, మందు, సిగరెట్టు లేకుండా ఉండలేనని చెబుతుంది. కాని అనిల్ అవేవీ తనకు అభ్యంతరాలు కావని, ఆమెను వివాహం చేసుకోవడానికి అవి అడ్డురావని, తాను దేనికీ ఆమెను అడ్డగించనని, తనకు ఇష్టం ఉన్నట్లుగా తాను ఉండవచ్చని చెబుతాడు. సీమ అతని మాటలకు ఆశ్చర్యపోతుంది. తనకన్నా పెద్దదయిన మరో వేశ్య వద్దకు సలహాకు వెళుతుంది. ఆమె ఇప్పుడు వయసయిపోయి ఒంటరిగా జీవిస్తూ ఉంటుంది. సీమ కథ విని ఆమెను వివాహం చేసుకొమ్మని, ఈ వత్తి ఎంతో కాలం ఉపాధి కల్పించలేదని, తమ లాంటి ఆడవారిని తల్లి అని చెల్లి అని పిలిచే వారు ఉంటారు కాని భార్య అని పిలిచే వారు దొరకరని, దొరికితే అంగీకరించి వివాహం చేసుకోవాలని సూచిస్తుంది. ఒకవేళ ఆ వివాహం విఫలమయితే తమతో గడిపిన విటులలో ఆ భర్త చేరతాడు తప్ప, మరేదో అన్యాయం జరగబోదని అంటుంది. ఆమె మాటలు ఒక పక్క, అనీల్ ప్రేమ మరోపక్క సీమను ఉక్కిరిబిక్కిరి చేస్తాయి. చివరకు అనిల్ని వివాహం చేసుకోవడానికి అంగీకరిస్తుంది.
అనీల్తో వివాహం అయి అతని ఇంటికి వెళ్ళి అతని మంచితనం చూసాక, సీమ అతనితో సంసార జీవితం గడపడానికి ఇష్టపడదు. వత్తిగా భావించి తాను అనుభవించిన జీవితాన్ని ఇప్పుడు సంసారం పేరుతో ఆచరించడానికి ఆమె సిద్ధపడలేకపోతుంది. కొంత సమయం కోరుతుంది. అనిల్ సంతోషంగా అంగీకరిస్తాడు. ఆమె సాంగత్యంలో తప్తిని అనుభవిస్తాడు. ఆమెపై విపరీతమైన ప్రేమ చూపిస్తాడు. ఆమె అలవాట్లు తెలిసి ఉన్నవాడవడం వల్ల ఆమెకు మందు సిగరెట్లు కూడా తీసుకొస్తాడు. అతని మంచితనం, తనను తన బలహీనతలతో పాటు స్వీకరించగల అతని ప్రేమ, ఏ ఆంక్షలు లేని జీవితం ఆమెను ఆలోచింపజేస్తాయి. క్రమంగా ఒకొక్కటిగా తన అలవాట్లను మాని అతనికోసం తనను తాను మార్చుకుంటుంది సీమ. అనిల్ ఆఫీసు పని మీద ఒక రెండు రోజులు బైట ఊరికి వెళతాడు. కొంచెం నలతగా ఉందని డాక్టరుని పిలిపిస్తే ఆమె గర్భవతి అని చెబుతాడు డాక్టర్. కొత్త జీవితం కోసం తనను తాను సిద్ధపరుచుకుంటునప్పుడు విన్న ఈ విషయం ఆమెను చాలా కలవర పెడుతుంది. తండ్రి ఎవరో తెలీని ఆ బిడ్డను ఆమె పాపంగానే భావిస్తుంది. వేశ్యగా ఉన్నప్పుడు అర్ధం కాని పవిత్రత, నిజాయితీ ఇప్పుడు ఆమెను కలవరపెడతాయి. డాక్టర్ అబార్షన్కు అంగీకరించడు.
ఇంటికి తిరిగి వచ్చిన అనిల్ సీమను చూసి భయపడతాడు. విపరీతంగా తాగి నిషాలో ఉన్న అమె ఆ స్థితిలో ఎందుకుందో అతనికి అర్థం కాదు. సీమ తన స్థితి చెప్పినప్పుడు ఆమె బిడ్డకు కూడా తాను తండ్రిని అవుతానని అతను అంటాడు. సీమ దానికి జవాబుగా ''మనిషి దుర్మార్గుడితో బతకవచ్చు, రాక్షసుడితో బతకవచ్చు. కాని దేవుడితో బతకలేడు'' అంటుంది. అతని మంచితనం చూసిన ప్రతి క్షణం తన హేయమైన జీవితం గుర్తుకువచ్చి ఆమెను భాధ పెడుతుంది. అతను తనను అసహ్యించుకున్నా భరించగలదు కాని ఆ ప్రేమను భరించలేకపోతుంది. ఆమెను అసహ్యించుకోలేకపోవడం అనిల్ బలహీనత. అంత మంచి మనిషికి భార్యగా ఉండలేకపోవడం ఆమె బలహీనత. చివరకు విషం తీసుకుని ఆమె చనిపోతుంది.
70లో ఇలాంటి ఇతివత్తంతో సినిమా తీసిన తరువాత ఇషారాని సినీ ప్రపంచం చాలా ఎక్కువగానే కష్టపెట్టింది. సీమ పాత్రను అర్థం చేసుకోవడానికే భయపడ్డారు సినిమా చూసిన వారంతా. తన విలాసాల కోసం వేశ్యావత్తి చేసే స్త్రీని హీరోయిన్ హోదాలో చూసి భరించలేని ప్రేక్షక సమాజం అది. పైగా అప్పటి సినిమా విలువలను బట్టి ఈ చిత్రంలో హీరోయిన్ కాళ్ళను నగంగా చూపించినందుకు సినిమాకు A సర్టిఫికేట్ ఇచ్చారు. హీరోయిన్ పాత్ర ఒక వేశ్య అయినా ఎక్కడా సభ్యతను అతిక్రమించకుండా దర్శకులు సినిమా తీసారు. కాని అదే ఆ రోజుల్లో అతి బోల్డ్ సినిమాగా చర్చకు వచ్చింది.
ఈ సినిమాలో పాత్రను ఇక్కడ ''ఆమె'' శీర్షిక కించ చేర్చడానికి కారణం, హిందీ సినిమాలో విభిన్నమైన స్త్రీ పాత్రలలో దీనికి స్థానం ఉండడం. వేశ్యలను సమాజమే తయారు చేస్తుంది. కొన్ని యుగాలుగా ఈ వ్యవస్థ మన మధ్యనే ఉంది. ఈ వత్తిలో బలవంతంగా నెట్టివేయబడిన వారు కొందరుండచ్చు. కాని ఆర్ధిక కారణాల వలన, ఆకర్షణల వలన ఈ వత్తిలో దిగి జీవిస్తున్న వారు ఎందరో ఉన్నారు. స్త్రీ శరీరాలను వనరులుగా మార్చుకుని వేశ్యా వత్తే కాదు ఎన్నో వత్తులు ఈ ఆధునిక సమాజంలో కొత్తగా వెలుస్తున్నాయి. వీటన్నిటి మధ్య మనం వేశ్యలను చూసే దష్టిలో మాత్రం మార్పులేదు. వారిని నైతికంగా పతనమైన వారిగానే చూస్తాం. లేదా వంచనకు గురయిన వారిగానే చూడడానికి ఇష్టపడతాం. మనం సష్టించిన అనైతిక వ్యవస్థనే ఇష్ట పూర్వకంగా స్వీకరించే వారిని భరించలేని మన హిపోక్రసీ ని ప్రశ్నించే ఈ సీమ పాత్ర అంటే నాకు ఇష్టం. సమాజాన్ని సవాలు చేసి సమాజం అహాన్ని అణిచే పాత్రగా సీమ కనిపిస్తుంది నాకు. ఇలాంటి సీమలు వివాహంలో ఉండలేరు. ఒక మగాడిని ప్రేమించినా అతనితో జీవితాన్ని గడిపి నైతికతను బతికించలేరు. వీరి దగ్గర ఉన్న మార్గాలు రెండే... వేశ్యలుగా ఉండిపోవడం లేదా మరణించడం, మరో ప్రత్యామ్నాయం సీమకు లేదు. సీమను తయారు చేసింది మనమే. సమాజంలో ఆర్థిక అసమానతలను పరోక్షంగానే కానీ ప్రోత్సహించేది మనమే, భౌతిక ఆనందాలను అనుభవిస్తున్న ధనిక వర్గం పట్ల గౌరవాన్ని ప్రదర్శించేది మనమే, డబ్బు అనే మాయను సష్టించింది మనమే, కన్జ్యూమరిజాన్ని ప్రమోట్ చేస్తుంది మనమే. ఆకర్షణలు గుప్పించి, ఆకర్షణమైన జీవితాలను గొప్పవిగా చూపించి సీమలను తయారు చేస్తుందీ మనమే. మనం తయారు చేసిన బొమ్మ మనకు సవాలు విసిరితే దెబ్బ తినే అహాన్ని అనుభవించాలంటే చూడాల్సిన సినిమా చేతన. సీమలాంటి ఎందరో స్త్రీలు మార్కెట్లల్లో సరుకుగా మారి జీవిస్తున్నారని చెప్పుకోబోయే ముందు ఆ మార్కెట్టు ఎందుకు, ఎలా, ఎవరికోసం, తయారవుతుందో తెలుసుకునే శక్తి ఉంటే సీమ మనకు అర్ధమవుతుంది. అతి తక్కువ ఖర్చుతో తీసిన ఈ సినిమాలో నటినటులు అత్యద్భుత నటనను ప్రదర్శించారు అనను కాని చాలా సిన్సియర్గా విషయాన్ని చెప్పే ప్రయత్నం చేసారు. సీమగా రెహానా సుల్తానా, అనిల్గా అనిల్ బిస్వాస్, స్నేహితుని పాత్రలో శత్రుఘ్న సిన్హా కనిపిస్తారు. బీ ఆర్ ఇషారా చేసిన ఈ ప్రయత్నం ప్రోగ్రెసివ్ థింకింగ్ ఉన్న వారందరూ ఇప్పటికయినా చూడాలి.
- పి.జ్యోతి,
9885384740