Authorization
Mon Jan 19, 2015 06:51 pm
చెప్పన్న దేశాలు చెప్పులరిగేట్టు తిరిగి ఎక్కడా కుదురుగ్గా వుండలేక కుదురుకోలేక తిరిగి తను ఎక్కడ్నించి బయల్దేరేడో ఆ రాజ్యానికే వచ్చేడు దేశదిమ్మరి. ఊరికో పేరూ, పేరుకో పనీ చేసీ విసిగీ వేసారి చివరాకరికి తన పేరే మర్చిపోయేడు మనవాడు.
తల మాసి తలకుమాసినవాడిలా తయారయ్యాడు. కట్టుకున్న ధోవతీ చిరుగులు పట్టింది. పైన వేసుకున్న చొక్కా గాలి బొక్కలతో నిండి వీపు సగం కనిపించసాగింది. గడ్డం అడ్డదిడ్డంగా పెరిగి ముక్కూ మూతీ వేరువేరుగా కన్పించడం లేదు.
కాళ్ళల్లో సత్తువలేదు. చేతులు వదులుగ్గా వేళాడ్తున్నవి. ఆ ఒంట్లో మిగులున్న ప్రాణం మిణుకుమిణుకు మంటున్న కళ్ళల్లో లీలగా కనిపిస్తున్నది.
ఎలాగైతేనేం బాటలూపేటలూ దాటి కొండలూ డొంకలూ దాటి ఎట్టకేలకు తను పుట్టిపెరిగీ అలిగీ వదిలేసి వెళ్ళిపోయిన రాజ్యంలో అడుగుపెట్టేడు. ఎదురొచ్చిన జనం ఈ పిచ్చాడెవడ్రా అనుకుంటూ పక్కకు తప్పుకున్నారు. వీధుల్లో ఆడుకుంటున్న బాలలు బూచాడు బూచాడు అంటూ పరుగు లంకించుకున్నారు. ఆడాళ్ళు ముక్కు మూసుకుంటూ అసింటకు వెళ్ళిపోయేరు.
ఒంట్లో శక్తిలేదు. ఒంటిమీద గుడ్డల్లేవు. స్నానం చేసి ఎన్నాళ్ళయిందో గుర్తులేదు. పిచ్చివాడిననుకోకపోతే మరేమనుకుంటారులే అని తనని తాను సముదాయించుకున్నాడు దేశాలు పట్టి పోయినవాడు, ఈ రాజ్యపు పౌరుడు. కడుపులో ఆకలి పిచ్చికుక్కలా అరుస్తున్నది. నరాల తీగల్లోకి కావలసినంత నెత్తురు రాకపోవడాన ఏ క్షణాన దభీమని కూలబడదామా అని చూస్తున్నది రెండువందల ఆరు ఎముకలు వేసి వుంచి తోలుసంచీ.
చౌరస్తా దగ్గర రక్షకభటుల గుంపు ఒకటి కనపడ్డది. వచ్చీపొయ్యేవాళ్ళను ఆగు! ఠహరో! అని అరవనే అరిచాడు ఓ అధికారి. కాళ్ళు ఒకదానికొకటి తాకి కిందపడకుండా నిలదొక్కుకున్నాడు మనవాడు.
ఎవరోరు! ఎవర్రా! కౌన్ బే! అని రకరకాలుగా పిలిచారు చుట్టూ మూగినవాళ్ళు.
నోట మాట రాలేదు మనవాడికి.
వీడు మాటల్తో వినడు అంటూ లాఠీ ఎత్తాడు ఓ పోలీసు.
తల పగిలిందేననుకున్నాడు మనవాడు ఇవే ఆఖరి క్షణాలు అనుకున్నాడు. కళ్ళు గట్టిగా మూసుకున్నాడు.
ఎత్తిన కర్ర తలమీద పడ్లేదు. కెవ్వున అరిచాడు పిచ్చోడిలా కనిపిస్తున్న దేశదిమ్మరి వీపు దగ్గర నిలబడ్డ అధికారి.
ఏం జరిగిందోనని కళ్ళు తెరిచాడు మనవాడు. చుట్టూ వున్నవాళ్ళు అతనివేపు అలా చూస్తూ నిలబడిపోయారు. ఫోన్లు మోగినయి. దూరంగా వాయిద్యాల చప్పుడు.
ఎవరో వచ్చి పెద్ద సింహాసనంలాంటి కుర్చీ తెచ్చి దాంట్లో మనవాడ్ని కూచోబెట్టారు. ఆశ్చర్యంతో నోరు వెళ్ళబెట్టాడు మనవాడు. రాజావారు బ్యాండుమేళాల మధ్య పరుగు పరుగున వచ్చి మనవాడి కాళ్ళు బంగారు పళ్ళెంలో పెట్టాడు. కాళ్ళు కడిగాడు. నెత్తిన నీళ్ళు జల్లుకున్నాడు. ఆ తర్వాత మనవాడి మెళ్ళో దండ వేశాడు.
అక్కడ వున్నవాళ్ళంతా చప్పట్లు కొట్టారు. అది కలో నిజమో అర్థం కాలేదు. తను ఈ దేశానికి రాజు కాబోతున్నాడా? రాజావారికి వారసుడా కొంపదీసి! తన్ను చూడగానే పక్కకు తప్పుకునేవాళ్ళంతా దండాలు పెడుతున్నారు. తనను హిమాలయాల నుంచి వచ్చిన మంత్రాలూ మహిమలూ వున్న గొప్ప సాధుపుంగవుడనుకుంటున్నారా! రకరకాల ఆలోచనల్లో వున్న మనవాడు ఉలిక్కిపడ్డాడు.
తమరి రాక మాకెంతో సంతోషం సుమా! ఏం కావాలో కోరుకోండి. ఒకటికాదు అనేకం కోరుకోండి. మీరే మా దేవుడు. కొండమీది కోతి కావాలా? మూటలా ముల్లెలా? సందేహం వద్దు. ఏది కావాలన్నా చిటికెలో తెప్పిస్తామిప్పిస్తా మెప్పిస్తా అన్నాడు రాజు.
రాజు తల్చుకుంటే దెబ్బలకు కొదవా అన్నది నిన్నటి మాట. రాజు తల్చుకుంటే వరాల జల్లు కాదు కుంభవృష్టి అన్నది ఇవ్వాల్టి మాట అనుకున్నారు అక్కడ జనం.
పిచ్చాడిలా కనిపిస్తున్న వీడికి ఇంత అదృష్టం పట్టడానికి కారణం అయిన వాని వేపు చూస్తూ వుండిపోయేరు జనం.
రాజుగారి వెంట పల్లకీ ఎక్కడానికి వెళ్తున్న వాడి మీపు మీద వున్న పచ్చబొట్టే దీనికంతకూ కారణం. ఆ పచ్చబొట్టుతో ఉన్నవి మూడే మూడు అక్షరాలు.
ఓ...ట...రు...
- చింతపట్ల సుదర్శన్,
9299809212