Authorization
Mon Jan 19, 2015 06:51 pm
జీవిత అనుభవాలను, వారు అర్థం చేసుకున్న విధానంలో ఒక రూపకల్పన చేసి మనముందు వుంచుతారు కళాకారులు. సమకాలీన కళాకారులు అందమైన చిత్రం వేయటం కంటే అర్థవంతమైన చిత్రం వేసి తమ భావాలను సూటిగా చెప్పటమే ప్రాధానమని నమ్ముతారు. ఒక్కోకళాకారుల చిత్రవిధానం ఒక్కో నిర్వచనం అవుతుంది. అజయ్శర్మ వేసే చిత్రాలు తన కుటుంబంలోని విషయాలనే చూపుతూ వివరిస్తున్నా, అందుకోసం చూపే ఉదాహరణలు మనసులో నేరుగా గుచ్చుకుంటాయి. బరోడాలో నివసించే అజయ్ శర్మతో ముఖాముఖి...
మీరు ఎక్కువగా తైల వర్ణచిత్రాలు వేస్తారనుకుంటాను. మీ స్టూడియోలో కనిపిస్తున్నవన్నీ తైల వర్ణచిత్రాలేనా?
కాదు. ఇక్కడ కనిపిస్తున్నవన్నీ వాటర్ కలర్స్ (నీటి రంగుల)తో వేశాను. చిక్కగా వేయటం వల్ల అలా కనిపిస్తున్నాయి.
మీ చేతిలో చక్కటి డ్రాయింగ్ వేసే కళ వుందని చెప్పాలి. ప్రతీ చిత్రం అర్థవంతంగా ఉండటమే కాక, నిజమనిపించే పక్షులు, మానవ ఆకారాలు తైలచిత్రాల్లాగా కనిపించే విధానంలో వేయటం ఎంతో బాగుంది.
నా స్టూడియోలో నిండిపోయి, పేర్చి పెట్టిన కాన్వాస్లన్నీ నేను ఎప్పుడూ పని చేస్తూనే వుంటాను అనే దానికి గుర్తు (చిన్నగా నవ్వి). ఎంత ప్రాక్టీస్ చేస్తే చిత్రం అంతగా మనం చెప్పినట్టు వింటుంది.
మీ చిత్రాలు వింతగా వున్నాయి. కాకికి నెమలి ఈకలు వేశారేంటి?
పట్టణాల్లో, డబ్బు దర్పం ఎక్కువగా చూపాలనుకునే మనుషుల తాపత్రయం కనిపిస్తుంది. పట్టణాలు చేరాక వారి అస్తిత్వాన్ని, జీవిత అనుబంధాలని మరచి ఆడంబరాలు చూపుతారు. ఒక చిన్న ఆలోచన వచ్చింది, కాకి తనేమిటో మరచి నెమలి ఈకలు పెట్టుకుంటే ఎలా వుంటుందబ్బా అని! ఈ రెండవ చిత్రం ఈ ప్రకృతిలోని ఫుడ్ చెయిన్ గురించి ఆలోచిస్తూ వేసింది. సీతాకోక చిలుక, గొంగళి పురుగు ఒక సైకిల్లో జీవితం సాగిస్తాయి. గొంగళిపురుగు జుగుప్సగా వుంటుంది, సీతాకోక చిలుక ఎంతో అందంగా వుంటుంది. అలాగే ఈ సృష్టి ఇలాంటి ఎన్నో అనుభవాల కలగలుపు. మనం తినే ఆహారం, భూమిపై పండించే ఆహారం వీటన్నింటి మధ్య ఎన్నో ఇలాంటి అనుబంధాలు.
'ప్రోబ్స్ ఫర్ ఎ ఫామిలీ డ్రామా' అనే ఈ చిత్రం ఏమిటి? మధ్యలో మీ అమ్మగారా? చుట్టూతా ఆకుల పూల చిన్న చిత్రాల ఫ్రేమ్లు చేర్చి మొత్తం అంతా ఏదో కథలోని సంఘటనలు చెపుతున్నట్టుగా వుంది.
అవును. ఇది మా కుటుంబంలోని సంఘటనలని ఒక నాటకంలా చూపాను. నిజ జీవితంలో జరిగే విషయాలు కొన్నిటిని మనం అందరితో పంచుకుంటాం. కొన్నింటిని చెప్పలేం. చెప్పినా కొన్ని విషయాలను అర్థం చేయించలేం. నా కూతురు మా అమ్మ ఒడిలో కూర్చుని ఉన్నప్పుడు నాకు ఎంతో సంతోషంగా అనిపించింది. అప్పుడు ఫొటో తీశాను. ఆ విషయాన్ని చిత్రం వేయాలనిపించింది. కానీ చిత్రం వేయటం మొదలుపెట్టాక మరిన్ని విషయాలు ఆలోచనలోకి రావటం మొదలు పెట్టాయి. ఆ సమయంలో మా కుటుంబంలో కొన్ని కష్టం కలిగించే విషయాలు జరిగినాయి. అందులో ముఖ్యమైనవి మా అమ్మ, నాన్న ఆరోగ్యం. వయసు వచ్చినాక రోగాలు వచ్చిన శరీరం చూస్తే పురుగు తినేసి, చీడ పట్టిన చెట్లు, ఆకులు గుర్తుకు వచ్చాయి. అలాంటి సంఘటనల గుర్తుగా, మరి చీడపట్టిన ఆకులు... అన్నిటా ఒక సంబంధం చూపుతూ చిత్రాలు వేసి... అన్నీ కలిపాను. ఆమె వేసుకున్న శాలువాపై వాన్గోగ్ చిత్రంలో వేసిన పూలు. అంతే కానీ ఆమె కప్పుకున్న శాలువ నిజంగా ఎలా వుందో అలా వేయలేదు. నేలమీద కార్పెట్లో ఎన్నో చిమట పురుగులని చూపాను. ఆ పురుగు మనకు తెలీకుండానే నేలపై కార్పెట్లు, కుర్చీల్లో వుండి మన శరీరంలోని అనారోగ్యంలా పట్టుకుంటాయి.
మీ అమ్మగారి చిత్రం వాటర్ కలర్లా లేదు.
అవును. ఇది సైనోటైప్ మెథడ్లో చేశాను. అంటే ఫొటోగ్రాఫ్ నెగెటివ్ని డార్క్రూంలోనే తీసి, మనకు కావలసిన వస్తువులు, డ్రాయింగ్లా దానిపై పెట్టి ఎండకు పెట్టాలి. వస్తువులు పెట్టిన చోట వెలుతురు పడక తెలుపుగా, నీలంగా రంగులు మారతాయి. నేను మరికొన్ని ఎగ్జాంపుల్స్ కూడా చేశాను. ఆ పేపర్ని టీ నీటిలో ముంచి వుంచితే రంగులు మారి మట్టిరంగులు, బ్రౌన్ రంగులు వచ్చి కావాలనుకున్న ఎండిన ఆకుల లాంటి రంగులు వస్తాయి.
ఈ చిత్రంలో విన్సెంట్ వాన్గోగ్ని చిత్రించారు. ఆయన గొప్ప కళాకారుడని ఆయన పోట్రెయిట్ వేశారా?
ఆయన గొప్ప కళాకారుడే. తన మనోభావాలని అంతే సున్నితంగా చూపగలిగాడు. అతను చివరలో మెంటల్ ఎసైలమ్లో వున్నప్పుడు 'స్టేరీ నైట్, ఇరిస్ ఫ్లవర్స్' అనే చిత్రాలు వేశాడు. వాటిని ఒక ఉపమానంలాగా వాడాను. మా నాన్నగారు ఐఐటి ఖరగ్పూర్లో పనిచేసేవారు. ఎంతో యాక్టివ్గా వున్న మనిషి, రిటైర్ అయినాక ఖాళీగా వుండలేక పోయారు. జెమ్షెడ్పూర్లో ఉద్యోగం మళ్ళీ తీసుకుని వెళ్ళారు. కాకపోతే కుటుంబం అంతా కదల్చలేక, ఆయన ఒక్కరే అక్కడికి వెళ్ళి వుండేవారు. మెల్లిగా డిప్రెషన్లోకి వెళ్ళారు. పరిస్థితి విషమించి ఇల్లు వదిలి వెళ్లే పరిస్థితి వచ్చింది. ఆ పరిస్థితులను నేను ఇంటికి వెళ్ళి చూసి, తట్టుకోలేకపోయాను. అలాంటి పరిస్థితి వాన్గోగ్కీ ఎదురయిందని విన్నాను. ఈ అనుభవం నన్ను ఆ చిత్రం వేసి, మా నాన్న విషయంలో నా బాధ చెప్పగలిగేటట్టు చేసింది.
చిన్నతనం నుండే మీకు చిత్రం వేయటం ఇష్టముండేదా? మీకు సంతోషం కల్గించే అనుభవాలు ఉన్నాయా?
ఐదారు సంవత్సరాల వయసునుండే చిత్రాలు వేసేవాడిని. హాబీలాగా మా కుటుంబ సభ్యులు ఎంకరేజ్ చేశారు కానీ, చదువుకోవాలంటే ఇంజనీరింగ్కి వెళ్లమన్నారు. నాకు మాథమాటిక్స్, సైన్స్ అసలు నచ్చేవి కావు. మొదటి నుండి ఒక గురువు దగ్గర డ్రాయింగ్ ప్రాక్టీస్ చేసేవాడిని. ఆయన కలకత్తా కాలేజీలో చదువుకున్నాడని నాకూ అక్కడ చదువుకోవాలని వుండేది. కానీ 1995లో బిఎఫ్ఎ, 1997లో ఎమ్ఎఫ్ఎ, ప్రింట్ మేకింగ్ బరోడాలో చదువుకున్నాను. మూడు సోలో ఎగ్జిబిషన్స్, 25 పైగా గ్రూప్ ఎగ్జిబిషన్స్లో ప్రదర్శనలు ఇచ్చాను. సింగపూర్లోనూ ప్రదర్శనలు ఇచ్చాను. 2004లో లండన్లో ఆరు నెలలు వుండి నా చిత్రాలు, ప్రింట్లు పెట్టి సెంట్రల్ లండన్లో ప్రదర్శన ఇచ్చాను. ఆ అనుభవాలు చాలా విషయాలు నేర్పాయి.
- డా||ఎం.బాలామణి,
81067 13356