Authorization
Mon Jan 19, 2015 06:51 pm
అతి పిన్న వయసులో ఆర్టీసీ బస్సుని దోచుకుని చరిత్ర సృష్టించిన చరణ్.., అంటూ టీవీ ఛానెళ్ళూ న్యూస్ పేపర్లూ హౌరెత్తించేస్తాయి. ఇంతవరకూ అతి పిన్నవయసులో బస్సుని దోచుకున్న రాబిన్ హుడ్ పేరు చికినోరు. జపాన్ వాడు. అతను పన్నెండేళ్ళ ఆరు నెలల వయసులో ఈ రికార్డుని సాధించాడు. తను విజయవంతంగా బస్సు దోపిడీ చెయ్యగలిగితే పన్నెండేళ్ళ రెండు నెలల వయసులోనే ఈ రికార్డుని తిరగరాసినవాడవుతాడు. తను దోచుకున్న డబ్బుని అనాథ శరణాలయానికి డొనేషన్గా ఇస్తాడు. అది ఇంకో రికార్డవుతుంది. ఇంట్లో ఇంటర్నెట్ ఉంటే ఎన్ని రికార్డులైనా తిరగరాయొచ్చు అనుకుంటూ రికార్డుల కలల్లో తేలిపోతూ బస్సు వెనక సీట్లో కూర్చుని తన జేబులోని పిస్తోలిని తడుముకున్నాడు చరణ్. అది భద్రంగా ఉంది.
బస్సు ఒక ఊళ్ళో ఆగింది. అక్కడ ఏదో పెళ్ళిబృందం ఎక్కింది. ఆడంగులందరి మెడల్లోనూ బంగారు ఆభరణాలు మిలమిలా మెరిసిపోతున్నాయి. అంతమంది ఆభరణాలు కలిస్తే ఎంతొస్తుందో అతనికి తెలియదుగానీ బంగారం డబ్బుకంటె విలువైందని మాత్రం తెలుసు. తను అందరి బంగారాన్నీ కాజేస్తే శరణాలయంలోని అనాథల పంట పండినట్లే.
రాత్రి తొమ్మిది దాటింది. తగిన అవకాశం కోసం ఎదురు చూస్తున్నాడు చరణ్. ఆ అవకాశం గుట్టపల్లి టర్నింగ్ పాయింట్లో ఉంది. ఆ టర్నింగ్ పాయింట్లోనే తుమ్మచెట్ల వెనక్కాల ఉంది తన బైక్. దాని దగ్గరకి రాగానే తను పైకి లేవడం. తుపాకీ గాల్లోకి పేల్చడం. అందర్నీ భయపెట్టడం. వాళ్ళందరి దగ్గర ఉన్న బంగారం, డబ్బు, సెల్ ఫోన్లు, వాచీలు, మొదలైన విలువైన వస్తువులన్నింటినీ దోచుకోవడం. అవన్నీ మూట కట్టుకుని బైక్ మీద ఉడాయించడం. విజయవంతంగా చరిత్ర తిరగరాయడం. అంతే!
బస్సు క్రాస్ దగ్గరకి రావాలంటే మరో పది నిమిషాలు పడుతుంది. ఆ పది నిమిషాలూ ఎలా గడపాల్రా బాబూ అనుకుంటూ ఊపిరి బిగబట్టుకుని చూస్తున్నాడు చరణ్. క్షణమొక యుగంలా గడుస్తోంది. కిటికీలోంచీ బైటికి చూస్తే చిమ్మ చీకటి. గుండె గుబులెత్తిస్తోంది. ఆ చీకట్లో తను చేసే సాహసం అనాథల్లో వెలుగు నింపుతుంది. ఎంతోమందికి భవిష్యత్తునిస్తుంది. తనపేరుని రికార్డుల్లోకి ఎక్కిస్తుంది. ఆ ఊహే అతని గుండెల్ని గర్వంతో ఉప్పొంగేలా చేస్తోంది.
బస్సు ముందుకి వెళ్తోంది. తను ఆ బస్సుని ఆపాల్సిన టర్నింగ్ పాయింట్ దగ్గర పడుతోంది. సరిగ్గా చరణ్ లేద్దామనుకుంటూ ఉండగానే హఠాత్తుగా పెద్ద కుదుపుతో ఆగిపోయింది బస్. ఆ బస్సు ఎందుకాగిందో అర్థమయ్యేలోపే బస్సులోకి ఎక్కారు ముగ్గురు వ్యక్తులు. ముగ్గురి చేతుల్లోనూ పదునైన కత్తులున్నాయి. అవి 'దేన్నైనా కసక్కని కోసెయ్యగలం జాగ్రత్త' అంటూ మిలమిలా మెరుస్తూ చూసేవాళ్ళని బెదిరిస్తున్నాయి.
చరణ్కి పరిస్థితి అర్థమైపోయింది. వాళ్ళూ తనలాగే దోపిడీ చెయ్యడానికొచ్చారు. తను చెయ్యాల్సిన సాహసాన్ని తనకంటే ముందే చెయ్యబోతున్నారు. అయినా రాబిన్సన్ క్రూసోలు ఏకంగా ఇంతమందుంటారా? ఆ ముగ్గురూ తనకంటే చాలా బలవంతులు. ఒక్కొక్కడు ఒక్కో గుద్దుతో నలుగుర్ని పడగొట్టేలా ఉన్నారు. వాళ్ళని తను గెలవడం అంత సులభం కాదు. అయినా వాళ్ళ కత్తులు తన తుపాకీని గెలవగలవా? ఏమో చూడాలి. ఏమాత్రం ఆలస్యం చేసినా తను ఇన్నిరోజులుగా చేసిన రెక్కీని, సరైన సమయం కోసం మాటువేసి తండ్రికి తెలియకుండా తీసుకొచ్చిన తుపాకీనీ అందులోని గుళ్ళనీ, పకడ్బందీగా వేసుకున్న ప్లాన్ అన్నీ వృధా అయిపోతాయి. తన కళ్ళముందే తను పడ్డ కష్టమంతా బూడిదలో పోసిన పన్నీరైపోతుంది. అయినా వాళ్ళంతా నాన్నంత పెద్దోళ్ళు. వాళ్ళొకవేళ తనని ఓడించి జయప్రదంగాదోపిడీ చేసినా వాళ్ళ పేర్లు రికార్డుల్లోకి ఎక్కవు. మరెందుకిలా దోపిడీ చెయ్యడం? అదంతా తనకి అనవసరం. చరిత్రని తిరాగరాసే అవకాశం ఎంతమాత్రం తన చెయ్యి దాటిపోకూడదు. అంటే ఆ దొంగల్ని దోచుకోనివ్వకూడదు.
స్థిరమైన నిశ్చయానికొచ్చి తన సీట్లోంచీ పైకి లేచాడు చరణ్..,
తుపాకీని గాల్లోకి పేల్చాడు.
ముగ్గురివైపుకీ తీక్షణంగా చూస్తూ వార్నింగిచ్చాడు, ''హేండ్సప్''
అరగంట తరవాత అన్ని న్యూస్ ఛానెల్స్ లోనూ ఆ మర్నాడు అన్ని వార్తాపత్రికల్లోనూ ఒకటే హెడ్ లైన్ 'పన్నెండేళ్ళ వయసులోనే దోపిడీ దొంగలబారినుండి బస్సు ప్రయాణీకుల్ని రక్షించిన ఏఎస్పీ రాము ముద్దుల కొడుకు చరణ్'
- జొన్నవిత్తుల శ్రీరామచంద్రమూర్తి,
9440037258