Authorization
Mon Jan 19, 2015 06:51 pm
రేయ్, పొట్లాలు కట్టీ కట్టీ నా చేతులు పడిపోతున్నాయిరా. ఇదిగో ఈ ఈనె చూడు ఎంత సూదిగా ఉందో? ఏ వేలికో గుచ్చుకుంటే ఇంకేమైనా ఉందా? ఇదిగో ఈ మచ్చ చూడు. ఇది ఈనె గుచ్చుకున్న మచ్చే. అరిటాకులు తెప్పించమంటే డబ్బులైపోతాయిని ఏడిచి చస్తాడు. ఈ ఎదవ కుట్టుడాకులైతే మాత్రం ఊరికే వస్తాయా? అరిటాక్కీ దీనికీ అర్థణా కూడా తేడాలేదు. చిల్లికానికే సొల్లు కార్చే యెదవ. అర్ధణా వదులుకోవడానికి మనసొప్పద్దూ, యెదవన్నర యెదవ.
నా గీత సరిగ్గా ఉంటే ఇలాంటి ఉడతలు పట్టే యెదవ దగ్గర పనిక్కుదిరేవాణ్ణా? ఈ కుక్క చావు చచ్చేవాణ్ణా?
గాడిద పని గాడిద చెయ్యాలి. కుక్కపని కుక్క చెయ్యాలి. కుక్కపని గాడిద చేస్తే ఏమౌతుంది? నడ్డి ఇరుగుతుంది. ఈడేమో అసలు తెలుగోడే కాదు. ఎక్కడో కేరళానించొచ్చాడు. మాట్లాడితే నంబూద్రినంటాడు. ఆరడుగులు అడ్డంగా ఇబూది పిండికట్లెడతాడు. పగలంతా ఈబూది పిండికట్లు, రాత్రి పది దాటాక తీర్థంలోకి ఈబూది పళ్ళు (ఆ ఈబూతి పళ్ళనే మేం కోడి గుడ్లంటాం లెండి) నంజుకుంటాడు.
మనోళ్ళంతా ఎర్రిబాగులోళ్ళు. ఎవడేది చెప్పినా నమ్మెయ్యడమే. లేపోతే నల్లచీర కట్టిందల్లా నా పెళ్ళామే అంటే చాలు ఆడి పెళ్ళాంగారు- ఈడి పెళ్ళాంగారని నమ్మేత్తారు. మీకు తెలుసో తెల్దో నాకు తెల్దుగానీ నిజం బ్రాహ్మలు అన్నాలూ ఇడ్లీలూ చెట్నీలూ అమ్ముకోరండి. గరిటె తిప్పినెదవ తిప్పిరెదవ అనే మాటిన్లేదా? అందుకే మా మలయాళమాంత్రికుడిని మీరు నమ్మచ్చుగానీ నేను మాత్రం చచ్చినా నమ్మను.
అమ్మో, ఎంతలోతు గుచ్చుకుందో? దీనెమ్మా ఈనె. రోజూ గిద్దెడు రక్తమైనా రుచి చూస్తే గాని నిద్దరపోదు. నేనిలా బాదపడ్డం మా మలయాళ మాంత్రికుడు చూశాడు. ఆడికి చూడ్డం కొత్త కాదు, ఆడిని నేను తిట్టుకోడమూ కొత్త కాదు. కానీ ఆడు ఈనెల కష్టం తీర్చడానికి ప్లాస్టిక్ కవర్లు అట్టుకురావడం కొత్త. ఆ కవర్లలో ఇడ్లీ-సాంబార్, దోసె-నీళ్ళ చెట్నీ, పూరీ-కూర్మా, ఉప్మా పెసరట్ ఏది కావాలన్నీ ఇలా ఆర్డరిస్తే అలా కట్టిపారెయ్యచ్చు.
ఎంతెదవైనా పార్శిల్ పనిలో నాకు ఈనెలు గుచ్చుకునే బాధ తీర్చాడు కాబట్టీ ఆడూ మంచెదవే. ఈనెల బాధ తప్పిన నెలగ్గానీ ఈ మంచెదవ ఎంత చెడ్డెదవో అర్థం కాలేదు. ఆకుల కోసం రోజూ రూపాయవ్వుద్ది. అదే రూపాయి కవర్లమీదెడితే ఆ కవర్లు నెల్లాళ్ళొస్తాయి. అంటే నెలకి ఇరవైతొమ్మిది రూపాయలు లాభం. అంటే నా నెల జీతం. ఎంతైనా మలబారోళ్ళ తెలివే తెలివండి.
***
ఇందాకా చెప్పింది నేను పని చేసిన మలబారు హౌటలు పార్శిలు కథండి. ఇప్పుడు నేను పెట్టిన ఉడిపి హౌటలు కథ చెబుతా ఇనండి. మా ఉడిపి హౌటల్ ముప్ఫైయేళ్ళనించీ మా ఊరికే వరల్డ్ ఫేమస్సండి. టీ కొట్టెడితే అది హౌటలై లాడ్జై ఇప్పుడు విజైవాడ, ఇసాపట్నం, రాజమండ్రి, తిరపతి, ఐద్రాబాదుల్లో బ్రాంచీల ఊడలు దింపేసింది. అందుక్కారణం ఒకటే, పార్శిల్ సెక్షన్. ప్లాస్టిక్ కవర్ల పార్శిళ్ళతో మొదలైన యవ్వారం అలా అలా పెరిగి పెద్దవుతున్నకొద్దీ నేను కూడా పెద్దమనిషినై పోయానండి.
ఓ రోజు పేపర్లో ప్లాస్టిక్ వాడ్డం వల్ల కలిగే నష్టాలగురించి ఓ మంచి వ్యాసం వచ్చింది. దాన్ని పెద్దది చేయించి ఫ్రేం కట్టించి అందరికీ కనపడేలా పెట్టాను. పార్శిల్ రేటు ఐదేసి రూపాయలు పెంచాను. శుభ్రంగా అరిటాకుల్లో కట్టి వాటిని అట్ట పెట్టెల్లో సద్ది అంటకట్టడం మొదలెట్టాను. పోతే ఐదేగా, ఆరోగ్యం కంటే డబ్బెక్కువా? అంటూ ఒక్కొక్కళ్ళూ తీసికెళ్ళడం మొదలెట్టారు. అలా తీసికెళ్ళినోళ్ళు వాళ్ళ ప్రయోజకత్వం గురించి పదిమందికీ చెప్పుకుంటారు. ఆ పదిమందిలో సగం మందొచ్చినా మన పార్శిళ్ళు మూడు పువ్వులు ఆరు కాయలైపోయేది.
హైదరాబాదులో బ్రాంచి పెట్టినప్పుడు బుట్టభోజనం అనే కొత్త పార్శిల్ విధానం మొదలెట్టాను. అందులో ఆకులు, తాటాకు బుట్టలే. అది బాగా పేరు సంపాయించి పెట్టింది.
మనం ఎక్కడ బ్రాంచి పెట్టినా హౌటల్లో అడుగు పెట్టగానే కనిపించేది ప్లాస్టిక్ పై పోరాటం పోస్టరే. దాంతో నాకు 'నో ప్లాస్టిక్ పంతులుగారు' అనే పేరొచ్చేసింది.
'ఎంతెదవైనా ఏదో ఒక మంచిపని చెయ్యకుండా సావడు' అనే పార్శిల్ సత్యం తెలుసుకోవాలంటే మీరు కూడా ఓ సారి మా ఉడిపి హౌటల్కి రావాలండి.
- జొన్నవిత్తుల శ్రీరామచంద్రమూర్తి,
9440037258